Και έρχεται η Μεγάλη Εβδομάδα. Η εβδομάδα των παθών ξεκινάει. Άραγε μπορείς να νιώσεις τα πάθη του Κυρίου; Αναπαράσταση του θείου δράματος, σαν ταινία περνάει από μπροστά μας. Τελικά άξιζε όλη αυτή η θυσία; Κάθε μέρα της εβδομάδας και κάτι διαφορετικό. Μέχρι να φτάσουμε στο χαρμόσυνο νέο της ανάστασης. Κάθε μέρα και μια ανάμνηση που δεν χάνεται στον χρόνο.

Σκεφτική κάθομαι και κοιτάω την μεγάλη Παρασκευή να καίνε τον Ιούδα, άραγε κάηκε ή μήπως πλέον στον κόσμο που ζούμε ο Ιούδας ζει ανάμεσά μας όλο και πιο πολύ; Άραγε ο Χριστός σταυρώθηκε μόνο μια φόρα ή τον σταυρώνουμε κάθε μέρα; Ερωτήσεις  που ο καθένας θα δώσει απαντήσεις, ανάλογα με το δικό του συμφέρον.

Μια εβδομάδα διαφορετική. Σε όλο τον χρόνο καμία εβδομάδα δεν έχει αυτή την θλίψη και στην κορύφωσή της, την χαρά και την έντονή πίστη. Πολλά έθιμα μαζεμένα σε θλίψη και πλήρη κατάνυξη.

Πιστεύεις, δεν πιστεύεις, ο καθένας ζει αυτή την εβδομάδα με τον δικό του τρόπο. Ίσως κάπου στην διαδρομή των χρόνων, να έχουμε χάσει την ουσία. Μια ουσία που είναι η αγάπη, η συγχώρεση και η μετάνοια.

Η Μεγάλη Εβδομάδα, είναι μια βαθιά περισυλλογή στα ενδότερα της ψυχής μας. Μια εβδομάδα που στον αέρα της πλανάται η θλίψη, αλλά παράλληλα και η αγάπη για τα πάντα. Η ψύχη πρέπει να αδειάζει και να δέχεται μόνο όμορφα πράγματα, αλλά και να δίνει χωρίς να ρωτάει και χωρίς να κρίνει.

Μεγάλη Τετάρτη και τα σπίτια μοσχοβολάνε τσουρέκια. Το άγχος της νοικοκυράς αν θα φουσκώσουν. Μεγάλη Πέμπτη και τα αυγά σύμφωνα με την παράδοση γίνονται κόκκινα από το αίμα του Χριστού. Μεγάλη Παρασκευή, η κορύφωση του δράματος, τον σταυρώσαμε τελικά…

Και σαν ξημερώνει το Μεγάλο Σάββατο, η μέρα έχει κάτι το διαφορετικό, πιο χαρούμενο και γιορτινό. Με την πρώτη Ανάσταση χαμογελάμε και πιστεύουμε και πάλι στο θαύμα και έχουμε την ελπίδα ότι κάπου ανάμεσα σε αυτές τις μέρες θα βρούμε την ανθρωπιά…

Της Άνδρεα Αρβανιτίδου

https://www.andreaarvanitidou.com/