Γίνεται την ζωή σου να την ορίζει μόνο η λογική, αυτό το τόσο ψυχρό συναίσθημα; Μπορείς με λογική να ζήσεις το αδύνατο; Να πάρεις το ρίσκο για να πας ακόμα πιο μπροστά; Μια λογική που πολλές φορές χαρακτηρίζεται σαν ψυχρή. Μια λογική που σταματάει το όνειρο, αυτή την υπερβολή που χρειάζεται για να τολμήσεις το αδύνατο. Η λογική είναι το φρένο στην τρέλα ή μήπως το φρένο στην ζωή;

Το συναίσθημα από την άλλη μπορεί να σε κάνει να πονέσεις, να σε κάνει να ονειροπολείς δίχως να βλέπεις την αλήθεια, δίχως να θέλεις να την δεις. Το συναίσθημα είναι τόσο ζεστό, που σου καεί την καρδία. Ανάβει στην ψυχή φωτιά. Τι θα ήταν τελικά η ζωή χωρίς συναίσθημα; Θα ήταν μια ζωή σαν ασπρόμαυρη ταινία, που με την ψυχρή λογική θα έκαναν παρέα. Όταν υπάρχει το συναίσθημα η λογική χάνεται, δεν δίνει πλέον σημεία ζωής.

Μήπως όμως όλα χρειάζονται στην ζωή με μέτρο; Μήπως η λογική με το συναίσθημα μπορούν να γίνουν επιτέλους ένα ζευγάρι ζωής;

Εγώ σαν ρομαντική θα πω συναίσθημα. Ή όλα ή τίποτα, με λίγες πιτσιλιές λογικής, με χρώμα ωχρό. Γιατί η ζωή θέλει τρέλα και λογική με τρέλα δεν έκαναν ποτέ παρέα. Τι να την κάνω την ζωή χωρίς τρέλα και συναίσθημα, όταν η λογική μου λέει μην προχωράς, σταμάτα; Όταν η λογική μου λέει, κάτσε εδώ που φυσάει σιγουριά, που κανείς δεν θα σε κρίνει και την ζωή θα την βλέπεις με τα κιάλια;

Παραδόθηκα σε μια ζωή με συναίσθημα και έζησα ότι η λογική φοβήθηκε, ότι η λογική έδιωξε με ψέμα. Για μια ζωή σταθερή, που τελικά θύμιζε ένα νεκρό σώμα. Ποια λογική θα με άφηνε να εισχωρήσω στου έρωτα την τρέλα, να νιώσω πως χάνομαι με ένα φιλί στο στόμα;

Καμιά λογική δεν μπορεί να μου δώσει την αλήθεια, αν πρώτα δεν περάσω μέσα από του συναισθήματος την πόρτα.

Της Άνδρεα Αρβανιτίδου

https://www.andreaarvanitidou.com/