Πολλοί οι Γαμπροί της Ευτυχίας, πολλοί και οι Μνηστήρες της Πηνελόπης. Όσοι ήρθαν έφυγαν, ράγισε η καρδιά και η αξιοπρέπεια σήκωσε τείχη για να την προστατεύσει, τείχη απόρθητα που κανείς δεν μπόρεσε να κυριεύσει. Το πέρασμα του χρόνου με έκανε απόμακρη, σκληρή. Τη στιγμή που νόμιζα πως όλα είχαν τελειώσει, ήρθες εσύ και όλα άλλαξαν σε μια στιγμή. Σε περίμενα! Βαθιά μέσα μου το ήξερα! Γκρέμισες τα τείχη της καρδιάς μου, αυτά τα τείχη που έχτισαν όλοι όσοι πέρασαν από την ψυχή μου, όλοι αυτοί οι δήθεν εραστές. Έβαλες το φως στην παγωμένη μου καρδιά. Έδωσες νόημα στην ανούσια ζωή μου.