Εκεί πάνω στο κύμα που έσκαγε, γεννήθηκε μια αγάπη από την αλμύρα και τις ηλιαχτίδες που χάιδεψαν το κορμί της Νίκης. Έστεκε αγέρωχη με τα πόδια βυθισμένα στην θάλασσα, αγναντεύοντας το απέραντο γαλάζιο που είχε απλωθεί μπροστά της. Είχε χαθεί τόσο μέσα σε αυτό το μαγικό τοπίο, που δεν πρόσεξεContinue Reading
Η μόνη της επιθυμία ήταν να βρεθεί δίπλα στο κύμα. Η θάλασσα την ηρεμούσε και χαλάρωνε όλες της τις αισθήσεις. Όσο ήταν στο νοσοκομείο, το μόνο που ονειρευόταν ήταν να μυρίσει την αλμύρα, να χαϊδεύει την άμμο με τα χέρια της και τα πόδια της να νιώθουν το νερό ναContinue Reading
Τόσο καιρό σύχναζε σε αυτό το μαγαζί, μα πρώτη φορά την είχε δει εκεί. Στο “στέκι του” όπως έλεγε, τους ήξερε σχεδόν όλους, άλλους λίγο, άλλους πολύ, μα δεν είχε δει ποτέ πριν την ξανθιά κοπέλα που καθόταν μόνη στο τραπέζι δίπλα στο παράθυρο. Σίγουρα θα την θυμόταν αν είχεContinue Reading
Ήταν έτοιμη να χτυπήσει την πόρτα, όταν ξαφνικά δίστασε, ήταν βλέπεις η πρώτη της φορά. Το δεύτερο ραντεβού στο σπίτι του ήταν λίγο παράτολμο γι’ αυτήν, αλλά ένιωθε τόσο μεγάλη έλξη, που δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην πρότασή του… «Δείπνο στις 9, στο σπίτι μου». Συνήθως είχε τον μήνα σαν χρονικόContinue Reading
Είχε υποσχεθεί να μην τον ξαναδεί, ν’ αποτρέψει την σκέψη της από αυτόν. Μα η φωνή, αυτή η ζημιάρα φωνή του, δεν την άφηνε σε ησυχία. Έμοιαζε να την προσκαλεί κοντά του με ένα τρόπο γλυκό, αβίαστο, σαν το νερό του ποταμού που απλά κυλά προς την θάλασσα. Και σήμεραContinue Reading
Για τα παιδικά της χρόνια δεν είχε και πολλά να πει. Δίσταζε κάθε φορά που κάποιος την ρωτούσε. Κλείδωνε και δεν μπορούσε να μιλήσει. Δεν έβρισκε το κουράγιο να εκφράσει με λέξεις τα συναισθήματά της. Δεν έβρισκε το κουράγιο να εκφράσει τον πόνο για τον χωρισμό των γονιών της. 11Continue Reading
-Μα γιατί θα φύγεις κορίτσι; -Γιατί δεν αντέχω άλλο εδώ! -Και πού θα πας, εσύ που έζησες χρόνια στην πρωτεύουσα; -Στο νησί μου! Στον τόπο των γονιών μου και των παππούδων μου! Να ξυπνάω το πρωί και ν’ ανασαίνω! -Και ποιος σε περιμένει εκεί; -Η ψυχή μου! Να επιστρέψω! ΚαιContinue Reading
Χρόνια πριν, ήμουν μικρότερη τότε, δεν θυμάμαι ηλικία, δεν θυμάμαι χρόνο και τόπο, θυμάμαι μόνο να μπαίνεις στην ζωή μου και να τα κάνεις όλα άνω κάτω. -Χαμογέλα! μου είπες. Πόσο όμορφη είσαι Θεέ μου! -Μα είμαι άβαφη και τόσο κενή μέσα μου! -Είμαι εδώ μαζί σου. Ναι, μπορείς ναContinue Reading
Όλα ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς. Δύο νέοι που γνωρίστηκαν κι ερωτεύτηκαν, αλλά ο έρωτας τους δεν έγινε αγάπη, αλλά δηλητήριο για το υπόλοιπο της ζωής τους. Ήταν τόσο διαφορετικοί σαν άνθρωποι! Εκείνος πεισματάρης και ξεροκέφαλος. Εκείνη φωτιά και γλύκα μαζί. Μοναξιά την πλημύριζε κάθε φορά που έβλεπε τα κενά απόContinue Reading
“Έλα πιο κοντά” σου λέω. Τι ζητάμε; Μια παρέα. Έτσι να πούμε λίγο τα εσώψυχά μας, ν’ ακουμπήσουμε σ’ έναν ώμο, να ριχτούμε σε μια αγκαλιά. Θυμάσαι τότε; Που άνθιζε η γη κι όλα χαμογελούσαν; Τότε που τρέχαμε να κρυφτούμε απ’ τον ήλιο σε σοκάκια νησιώτικα; Έλα κοντά να ζήσουμεContinue Reading
“Άργησα πολύ! Θα προλάβω;” αναρωτιέμαι. Το λεωφορείο τρέχει μανιασμένο τις πρώτες πρωινές ώρες. Όλοι εργαζόμενοι, με θλιμμένη όψη και μερικοί νέοι που παραπαίουν απ’ το χθεσινό ξενύχτι. Σαν χθες νιώθω ότι σε γνώρισα σε μια απ’ αυτές τις θέσεις και με καλημέρισες δειλά. Κι από τότε κάθε πρωί, περίμενα τηνContinue Reading
Όπως κάθε βράδυ μετά το ιατρείο, χαλαρώνει στο γνωστό μπαράκι. Κάποιες φορές με φίλους, κάποιες μόνος… Η υπερένταση που δέχεται από το πρωί με τα χειρουργεία είναι πολύ μεγάλη και πάντα πριν πάει στο σπίτι, κάνει μια στάση για το γνωστό ουισκάκι στο “Charlie”. Σήμερα όμως, το ένα ουισκάκι έγινανContinue Reading
Φυσικά και τον αγαπούσε, όμως όταν ήταν με τον άλλον ένιωθε ζωντανή, ένιωθε γυναίκα, μια γυναίκα θελκτική και ερωτεύσιμη ξανά. Κολακεύτηκε που ένας άλλος άνδρας της έδωσε σημασία, που την διεκδίκησε. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί. Οι στιγμές μαζί του είχαν ξυπνήσει το πάθος της. Η ερωτική έλξη ανάμεσα τους ήτανContinue Reading
Σε εκείνο το κόκκινο παγκάκι πρωτοφιλήθηκαν, δίπλα στη μικρή νεραντζιά, στο τέλος του πάρκου. Εκεί χάραξαν τα ονόματά τους μέσα σε μια καρδιά, που έγραφε «forever». Νιάτα όμορφα, ξέγνοιαστα, ανέμελα, χωρίς έγνοιες, μόνο η αγάπη τους. Ο νεανικός έρωτας άλλωστε δεν συγκρίνεται με κανέναν άλλο. Καινούργιο, πρωτόγνωρο συναίσθημα, που σεContinue Reading
Σαν ξεριζωμένος μου φαινόσουν. Είχες εκείνο το χαμόγελο που υποδήλωνε ότι έχεις φάει τόσο πόνο στη ζωή, όσο και χαρά. Και μέσα μου ανάδευε κάτι για να σου μιλήσω. Ίσως επειδή αναγνώρισα αυτή την αύρα. Αλλά ντράπηκα… Τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν. Πήγες να φύγεις και ξαναγύρισες. Πώς είναι όταν βλέπειςContinue Reading
Στο τρίτο χτύπημα πετάχτηκε από το κρεβάτι. Η καρδιά της έτρεχε διακοσάρι. Τέσσερα δευτερόλεπτα ώσπου να το σηκώσει, δεκατέσσερα κακά σενάρια πέρασαν από το μυαλό της. Κοίταξε το ρολόι 3:13. Μήπως έπαθε κάτι το παιδί; Ο Γιώργος που επέστρεφε; Ή μήπως ο μπαμπάς της; Όχι, όχι σίγουρα η γιαγιά. ΣκέψειςContinue Reading
Σαν αερικό ήρθε… ένα βράδυ με σεληνόφως να λούζει τη πλάση. Αέρινη, ονειροπόλα και άπιαστη σαν το αλμυρό αεράκι. Πλατσουρίσαμε μαζί παιχνιδίζοντας στον αφρό της ακροθαλασσιάς, με το φεγγάρι να μας κοιτάζει δειλά από ψηλά, φωτίζοντας τα χνάρια μας στην αμμουδιά. Εξουθενωμένοι πια, αφεθήκαμε να ατενίζουμε την οριζοντογραμμή. Με έκλεισεContinue Reading
Καμιά φορά σκεφτόταν, πώς θα ήταν αν είχε γεννηθεί ένας άλλος. Πώς θα ήταν, αν η ζωή του ήταν εύκολη, ασφαλτοστρωμένη απ’ τα γεννοφάσκια του. Αν δεν έπρεπε να είχε παλέψει για τα λίγα που είχε καταφέρει, αν δεν έπρεπε να είχε παλέψει με νύχια και με δόντια και μόνοContinue Reading
Τι μέρα και αυτή! Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει τι γίνεται! Όλοι γύρω μου, μαζί και εγώ, εργαζόμαστε πυρετωδώς στον ρυθμό του καινούργιου ιού. Υπάρχουν πολλές ελλείψεις, αλλά έτσι μας έμαθαν, να φέρνουμε σε πέρας κάθε περιστατικό που έρχεται στο νοσοκομείο. Τα περιστατικά έγιναν όλο και πιο συχνά, φτάσαμε στοContinue Reading
Διακοπές τέλος. Δυο βδομάδες ηρεμίας, αποχής και απαλλαγής υποχρεώσεων. Κατέβηκα από το ασφυκτικά γεμάτο λεωφορείο όπως κάθε πρωί, επανένωση στους γνώριμους ρυθμούς της καθημερινής τρέλας και επιβίωσης. Πέντε λεπτά απόσταση με γοργό περπάτημα απέχει η δουλειά μου από τη στάση λεωφορείου. Το βάδην είναι η πρωινή διαλογιστική μου κατάσταση. ΑναπνέωContinue Reading