Και να, που η κανονικότητα που τόσο καιρό περιμέναμε, άρχισε σιγά σιγά να επανέρχεται. Να, που τα γραπτά μηνύματα στο 13033 και τα έγγραφα μετακίνησης, ανήκουν πια στο
Πόσο αλλιώς μοιάζουν όλα! Σαν χτες ήταν, που όλα τα δεδομένα μας ήταν δεδομένα κι όχι ζητούμενα. Μια στιγμή μόνο θαρρείς χρειάστηκε, για να χάσουμε όσα θεωρούσαμε απλά
Η κατάσταση που ζούμε, είναι για όλους πολύ δύσκολη. Το να στερούμαστε πράγματα που μέχρι χτες θεωρούσαμε δεδομένα, όπως η ελευθερία κινήσεών μας, η επαφή μας με φίλους
Σαν άνθρωπος του κόσμου εδώ και πολλά χρόνια, τον τελευταίο καιρό ξαναβρήκα μια εκδοχή μου που είχα ξεχάσει. Εκείνη που ζούσα με τον εαυτό μου. Τότε που τον
Ζούμε καταστάσεις που κανένας μας δεν μπορούσε να φανταστεί. Ακόμη και τα πιο απλά πια, φαντάζουν αδιανόητα. Ένας καφές μ’ έναν φίλο, μια βόλτα στη θάλασσα, μια ταινία
Τι μέρα και αυτή! Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει τι γίνεται! Όλοι γύρω μου, μαζί και εγώ, εργαζόμαστε πυρετωδώς στον ρυθμό του καινούργιου ιού. Υπάρχουν πολλές ελλείψεις, αλλά
Έφτασε λοιπόν η εποχή που ήρθαν τα πάνω κάτω… Όλα όσα σχεδιάζαμε, ονειρευόμασταν, θέλαμε να κάνουμε, μπήκαν σε παύση. Περιορισμένοι στα σπίτια μας τον περισσότερο χρόνο, είτε περνάμε
Ίσως δεις ελληνικές σημαίες να ανεμίζουν στα μπαλκόνια, αλλά δεν θα δεις τους μαθητές ή τις δυνάμεις του στρατού να παρελαύνουν. Ίσως βάλεις μπακαλιάρο με σκορδαλιά στο πιάτο
Ποιος θα μας το έλεγε ότι η Ελλάδα μας, η χώρα του φωτός και της δημιουργίας, θα γινόταν πόλος έλξης καταστροφικών συνεπειών τα τελευταία χρόνια! Μοιάζει με σκιερό
Οι μέρες αυτές, είναι για όλους πρωτόγνωρες. Δεν ξέρουμε τι πρόκειται να αλλάξει από την μια μέρα στην άλλη κι αυτό είναι ίσως το πιο τρομακτικό. Ο κάθε
Αδιαμφισβήτητα οι μέρες που ζούμε είναι δύσκολες. Οι καταστάσεις είναι πρωτόγνωρες και σ’ ένα βαθμό τρομαχτικές. Ο φόβος για την δική μας υγεία, αλλά και των αγαπημένων μας,
