Ο χωρισμός είναι ένας μικρός θάνατος λένε… Κι είναι αλήθεια πως κανένας χωρισμός δεν είναι εύκολος, ακόμη κι αν είσαι σίγουρος πως είναι για το καλό σου (σας). Γιατί δεν είναι εύκολο ν’ αλλάξεις ακόμη κι εκείνα τα μικρά καθημερινά, να φτιάξεις ξανά μια ζωή που δεν περιλαμβάνει κάποιον πουContinue Reading
Ξέρεις… είναι σχεδόν 2 μήνες που οι σκέψεις πήραν το δρόμο τους για να μπορέσω να συνεχίσω. Δεν ήταν τυχαίο λοιπόν το ότι ήρθες και εσύ στη ζωή μου… Δεν ξέρω αν η τύχη μου ήταν να μπορέσω να περάσω αυτό το Γολγοθά, αλλά δεν με νοιάζει πια. Πόσο τυχερήContinue Reading
Τι έγινε τελευταία; Τι έχουν πάθει όλοι; Οι πέντε στις δέκα ειδήσεις παρουσιάζουν την “τρέλα” σε όλο της το μεγαλείο. Πόση αηδία πια σε αυτό τον κόσμο; Εάν αποδειχθούν όλα αυτά αληθινά, καταλήγουμε σ’ ένα τρομακτικό συμπέρασμα, τα κακοποιημένα παιδιά, είναι περισσότερα από τα μη κακοποιημένα! Τα παιδιά όλου τουContinue Reading
Άνοιξε το παράθυρό σου και δες! Έξω βραδιάζει κι ορκίζομαι πως κι απόψε θα σε συναντήσω στο σώμα μου. Σε αυτές τις γλυκιές, σιωπηλές στιγμές της νύχτας, που η αγάπη μου για σένα ανθίζει στην καρδιά σαν άγριο κατακόκκινο τριαντάφυλλο. Ολόρθο το φεγγάρι φωτίζει την ψυχή μου και σε βλέπωContinue Reading
Σ’ αγαπάω, σε πονάω, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο! Σε πιστεύω καλέ μου άνθρωπε, αλλά υπάρχει κι άλλος χώρος στη ζωή. Όχι μόνο για έρωτες και κλειστά παραθύρια. Και το νου σου, μη νοιάζεσαι τόσο πολύ, γιατί στο τέλος θα θεωρήσω τον εαυτό μου ονειροπαρμένο και φαντασιόπληκτο. Η ζωή μουContinue Reading
Είναι κι αυτή η γλυκιά αίσθηση που αφήνει το φιλί σου τις πρώτες πρωινές ώρες, κάτω από της σιωπής την ησυχία. Είναι η μυρωδιά του καφέ που θυμίζει ότι είσαι εδώ. Το άρωμά σου, η αναπνοή σου, η θερμότητα του σώματός σου, που μαρτυρούν την παρουσία σου στο χώρο. ΌλαContinue Reading
Υπήρξα άδικη κι εγώ με πολλούς που ήρθαν στο δικό μου μονοπάτι, μα πιο πολύ υπήρξα άδικη με τον ίδιο μου τον εαυτό. Άφησα τον εαυτό μου πίσω, τον ποδοπάτησα, αδιαφόρησα για τις πληγές που μέρα με την μέρα μεγάλωναν. Δεν μπάλωνα τον πόνο μου, αλλά απάλυνα πάντα των άλλων.Continue Reading
Χειμερινή ώρα… Κλείνω τα μάτια μου στο φως για λίγο και όταν τα ανοίγω πάλι είναι σκοτάδι. Πέρασε η ώρα ή πέρασαν τα χρόνια; Ο καθρέφτης μου με ξεγελάει κάθε φορά. Ή μήπως εγώ βλέπω αυτό που θέλω να δω; Πέρασε η ώρα και συ ακόμα να φανείς. Άνοιξη μπήκεςContinue Reading
Και σκέψου λέει μια μέρα να ξυπνούσες και να μην άνοιγες τα δεδομένα του κινητού σου πριν καν ανοίξεις τα μάτια σου το πρωί, πριν καν πιείς την πρώτη γουλιά καφέ. Σκέψου να έκλεινες ραντεβού με τους κολλητούς στο στέκι σας και να μην τσατάρατε στο FB. Σκέψου να καθόσαστανContinue Reading
Νύχτωσε… Σήμερα, όπως εχθές, όπως κάθε βράδυ, σε σκέφτομαι. Σκέφτομαι το άγγιγμά σου, σκέφτομαι το κορμί σου. Τα χείλη σου. Τα χέρια σου. Πόσο όμορφα έπαιρνες την εύθραυστη καρδιά μου στα χέρια σου, απαλά να μην την τραυματίσεις, της μάθαινες να αγαπά και φρόντιζες με ζήλο τις πληγές της. ΑκούωContinue Reading
Κι ύστερα ήπιες το ποτό σου, κάπνισες το τσιγάρο σου, τυλίχτηκες μέσα στους καπνούς της μοναδικής ηδονής σου κι έφυγες. Άνοιξες την πόρτα στη ζωή κι έκλεισες την πόρτα σου σε μένα. Η φυγή είναι αδίκημα. Για μένα η φυγή μεταφράζεται ως ανωριμότητα ευθυνών. Μην τολμήσεις να εμφανιστείς μπροστά μου ποτέContinue Reading
Κάπνισε πολύ εκείνο το βράδυ… Είχε μεγάλη στενοχώρια, όχι για κάτι που δεν αντιμετωπιζόταν, για εκείνη είχε, για εκείνη πονούσε, εκείνη ήταν το αγκάθι που του τρυπούσε τα σωθικά. Δεν μπόρεσε ποτέ να της δείξει τον τρόπο που την ήθελε, το βάρος αυτό τον έπνιγε. Έχασε το μοναδικό κομμάτι τουContinue Reading
Περίεργη και παράξενη η ανθρώπινη φύση, βλέπεις ανθρώπους να αγωνίζονται και να αντιμετωπίζουν τη ζωή όπως κι αν τους τα φέρει και βλέπεις και άλλους εντελώς παρατημένους στο πρώτο στραβό. Άνθρωποι που έχουν παραδοθεί στη μοίρα τους και δεν θέλουν να παλέψουν για να ανακάμψουν και να επανέλθουν. Το χειρότεροContinue Reading
Όσο βρίσκεσαι μακριά μου, μία είναι η επιθυμία μου, να φτάσουν οι μέρες που θα μπορούμε να ξυπνάμε μαζί. Μέσα στην κρυφή αρμονία της καρδιάς μου, η ύπαρξη της αγάπης θα ανατέλλει στο σύμπαν κάθε μέρα. Με αυτή τη μαγεμένη αγάπη, που εικάζω πως δεν έχει λόγο να υπάρχει, όμωςContinue Reading
Η νύχτα έχει μία πνευματική υπόσταση την οποία για να τη ζήσεις και να τη γευτείς, πρέπει να είσαι ξύπνιος. Τη νύχτα αρχίζουν να μουρμουρίζουν οι σκέψεις στο κεφάλι σου, έρχεται η επίγνωση και η ουσιαστική συνειδητοποίηση για το τι έπραξες κατά τη διάρκεια της ημέρας. Γιατί τότε κλείνει ηContinue Reading
Δεν κλειδώνεται ο έρωτας καρδιά μου και όσοι πιστεύουν το αντίθετο, ήρθε η ώρα ν’ αναθεωρήσουν. Όταν ο άλλος μας δίνει τα κλειδιά της καρδιάς του, μην παρεξηγείτε, δεν μας δίνει το δικαίωμα να τον εξουσιάζουμε, αλλά την επιθυμία να τον αγαπήσουμε! Ο έρωτας δεν είναι αντικείμενο να τον κλειδώσουμεContinue Reading
Ξεφορτώθηκα σήμερα και ξεφόρτωσα… Ξεφορτώθηκα φωτογραφίες από το κινητό, δώρα που είχα πάρει από εσένα και αναμνήσεις μιας άλλης ζωής. Πριν πατήσω το delete όμως έμεινα να χαζεύω στις φωτογραφίες, τα μάτια, το στόμα, το χαμόγελό σου… Κάποτε, όχι πολύ μακριά από το τώρα, περνούσαμε όμορφα. Ήμασταν ευτυχισμένοι, δοσμένοι στονContinue Reading
Ένα σπαθί που κράτησα από μικρή. Όταν τα δάκρυα έκαναν την εμφάνισή τους στα μάτια μου, το σπαθί μου χάραζε το πρόσωπό μου και τα έπαιρνε μακριά. Όταν πονούσα ψυχικά, έκλεινα την πόρτα σε όλους, πίσω από αυτή έκλεινα τους πάντες από έξω. Μόνη μου λύγιζα, μόνη μου έκλαιγα, μόνηContinue Reading
Και έρχεται εκείνη η ώρα κάθε βράδυ να σε στοιχειώσει. Η στιγμή που κλείνει η πόρτα του σπιτιού και αφήνει όλους και όλα πίσω. Μένεις εσύ και ο εαυτός σου. Ο εαυτός σου και εσύ. Πόσο καλός φίλος είσαι κάτι τέτοιες νύχτες μοναξιάς; Θα σου έκανες παρέα ή θα σεContinue Reading
Το τραπέζι ήταν σχεδόν έτοιμο. Φόρεσα το μαύρο στενό φόρεμά μου και σήκωσα τα μαλλιά μου ψηλά σε κοτσίδα να τονίζεται το πρόσωπο μου. Από κάτω, τα κόκκινα εσώρουχά μου κρυμμένα μόνο για αυτόν. Η ώρα κόντευε εννιά, η αγωνία μου στο κόκκινο και η καρδιά μου χτυπούσε εκτός τουContinue Reading