Κοιμάμαι ήσυχη τα βράδια. Παρέα με τον πόνο μου, την μοναξιά μου, τις μνήμες μου, την θλίψη μου… Τα παίρνω αγκαλιά και ταξιδεύουμε μαζί σε άλλους κόσμους. Εκεί

Ξέφτισε κι αυτό το καλοκαίρι. Μια ψευδαίσθηση ο χρόνος. Πώς το περίμενα! Πόσα ονειρευόμουν να κάνω! Με κοιτούσες με την άκρη του ματιού και μου ‘λεγες “Θα χαθούμε

Ξέρεις, εκείνη την ώρα την μυστηριακή του ηλιοβασιλέματος, να σε κρατάω απ’ το χέρι και να ζήσω μια συναυλία μαζί σου. Να μου χαμογελάς και να σιγοτραγουδάμε αυτά

Χθες βράδυ ονειρεύτηκα πως γύρισα στο παλιό μας σπίτι. Κι εκεί που ήταν κάποτε ο δρόμος μας, υπήρχε ένα τείχος που είχε κυκλώσει τα πάντα. Το φως δεν