[Γράφει η Χρυσάνθη Σ.] Βράδυ, ώρα δώδεκα. Το τζάκι σιγοκαίει, το κρύο είναι πολύ δυνατό. Παρηγοριά μου το τσιγάρο, το κρασί και εσύ. Πού είσαι; Που γυρνάς; Γιατί δεν είσαι εδώ ποτέ όταν σε χρειάζομαι; Γιατί δεν μου τηλεφωνείς πια; Τι σκληρή στάση είναι αυτή που κρατάς απέναντί μου; Σιωπή.Continue Reading
[Γράφει η Χρυσάνθη Σ.] Περνούσαμε όμορφες στιγμές μαζί. Το γέλιο σου, η ανάσα σου, τα βράδια γεμάτα ηδονή… Τα πρωινά. Ο καφές μας… Είχαμε μια ζωή κοινή, απλή, όπως ακριβώς την είχαμε συζητήσει. Και ξαφνικά άλλαξαν όλα. Ξαφνικά γνώρισες κάποια άλλη. Και ζήτησες την λήξη, γιατί η ζωή μας δενContinue Reading
[Γράφει η Χρυσάνθη Σ.] Μετά από τόσες πολλές φορές που μιλήσαμε. Μετά από τόσες φορές που κοιταχτήκαμε. Μετά από τόσες φορές που τα δάκρυα έγιναν κρύσταλλα. Μετά από τις φορές που τα σώματά μας ενώθηκαν κι έχοντας κάνει ταξίδια μαζί… Μετά από όλα όσα μου έκανες. Μετά από όλα όσαContinue Reading
[Γράφει η Χρυσάνθη Σ.] Ήθελα τα σώματά μας να φλέγονται από τον πόθο. Ήθελα ο έρωτας μας να μείνει δυνατός. Ήθελα να σε νιώθω μέσα μου κάθε ώρα. Ήθελα να σε βλέπω. Να αγγίζω το σώμα σου. Να φιλάω το χαμόγελο σου, να σε τσατίζω κι εσύ να θυμώνεις, ναContinue Reading
Έλα… Έλα εδώ να πούμε για τις αλήθειες και τα ψέματα που είπαμε ο ένας τον άλλον. Εγώ έσφαλα που σε γνώρισα, που έβαλα τον εαυτό μου σε όλη αυτή την διαδικασία να σε ερωτευτώ και να θέλω να μοιραστώ την ζωή μου μαζί σου κι εσύ έσφαλες στο ότιContinue Reading
Το τσιγάρο που κρατούσε. Η γουλιά στο ποτήρι με το ουίσκι που τον περίμενε… Δεν έμαθε να τον αγαπάνε, μόνο να πονάει όποια γυναίκα ήταν στον δρόμο του, μέχρι που εμφανίστηκε εκείνη. Εκείνη που έμελλε να τον στοιχειώσει για πάντα. Την ταλαιπώρησε πολύ. Σκορπούσε τον χρόνο του σε οτιδήποτε άλλοContinue Reading
Τα κρύα βράδια του χειμώνα, η ψυχή μου ούρλιαζε μέσα στο σκοτάδι. Οι σιωπές μου έγιναν κόμποι. Κόμποι που ανέβηκαν στο λαιμό και ήθελαν να με πνίξουν. Πνιγόμουν μέσα στο ίδιο μου το σώμα και εσύ δεν ήσουν εκεί να με τραβήξεις. Δεν ήσουν εκεί να με βοηθήσεις. Ήμουν μόνηContinue Reading
-Σε θέλω…-Κι εγώ σε θέλω… Ο πρώτος καιρός ήταν γεμάτος μέλι! Ενδιαφέρον! Ζήλιες και έλεγχος έγινε το μέλι. Όσο ο καιρός περνούσε, τόσο μεγάλωνε η απόσταση που είχαμε. Δεν ταιριάζαμε σε τίποτα. Μαλώσαμε, τα ξαναβρήκαμε. Εξαφανίστηκες πολλές φορές για να κρύψεις την διπλή σου ζωή. Εγώ περίμενα μέρες. Οι μέρεςContinue Reading
Τι νύχτα κι η αποψινή! Έπεσε στα χέρια μου η πρώτη μας φωτογραφία. Εκείνη που είχαμε βγει σε ένα κέντρο διασκέδασης έφηβοι ακόμη και οι δύο. Κάθισα στην κουνιστή καρέκλα δίπλα στο τζάκι άναψα τσιγάρο και την παρατήρησα. Πόσο χαρούμενη ήμουν! Πόσο έλαμπε το πρόσωπό μου δίπλα σου! Ένιωθα τόσοContinue Reading
Κι όλα εκείνα τα Σάββατα που μου χρωστάς; Όλες εκείνες οι φειδωλές υποσχέσεις που μου έταξες; Κι όλα εκείνα τα “θα έρθω” και δεν ήρθες ποτέ; Όλα εκείνα τα βράδια που έχασα βουτηγμένη στο κλάμα για να σε περιμένω; Όχι, αυτά δεν ξεχνιούνται με τίποτα! Έχασα πολύ χρόνο μαζί σουContinue Reading
Ξύπνησα με την αίσθηση του φιλιού σου στα χείλη. Το άρωμά σου μοσχοβολούσε ακόμη στα σεντόνια. Μου χαμογέλασες, φόρεσες τα ρούχα σου και έφυγες. Όλη νύχτα με είχες αγκαλιά. Όλη νύχτα μου έλεγες ότι εγώ είμαι η γυναίκα της ζωής σου. Μου είπες ότι ντράπηκες που δεν με διεκδίκησες τότεContinue Reading
Τελευταία φορά έτρεξα. Τελευταία φορά έκλαψα. Τελευταία φορά έγινα χαλί και με πάτησες ή μάλλον με τσαλαπάτησες. Τελευταία φορά σε φίλησα. Τελευταία φορά σε ένιωσα μέσα μου. Τελευταία φορά είπα “είμαι εδώ για σένα”. Χρόνια τώρα αγωνίστηκα για ένα μαζί που ποτέ δεν υπολόγισες. Σε κατηγορώ για αδιαφορία. Σε κατηγορώ γιαContinue Reading
Λέξεις πολλές. Σκόρπιες στιγμές. Εγώ εδώ, εσύ εκεί κι ανάμεσα μας μια φυλακή. Οι άνθρωποι ζουν μες τα κλουβιά φυλακισμένοι, δίχως αγκαλιά. Φεύγω εγώ, φεύγεις εσύ κι έτσι περνάει η ζωή. Δίχως μαζί. Τι νόημα έχει η ύπαρξή μου σε αυτή τη γη… Πόσο εύκολα εγκατέλειψες το μαζί… Το μαζίContinue Reading
Η αυλαία έπεσε. Τα φώτα έσβησαν. Οι μάσκες αποκαλύφθηκαν. Ο καθένας πήρε το δρόμο του… Ο έρωτας! Ο έρωτας ένα καλοστημένο έργο στο θέατρο, με πρωταγωνιστές, με δάκρυα, με πάθος, με χωρισμό και αποχωρισμό. Μια ρουτίνα δίχως κομπάρσους. Μια σκοτεινή στιγμή που οι ψυχές ερωτεύονται. Μια ολόκληρη μέρα που χάνεταιContinue Reading
Ίδιο το έργο έχει παιχτεί κι ανάμεσα μας μια σκηνή. Επίμονη και αμαρτωλή σε ένα κρεβάτι εγώ κι εσύ. Μόνοι μας και παθιασμένα γυμνοί, ξοδεύοντας ώρες ατελείωτης ηδονής. Ένα έργο που ποτέ κανένας δεν θα δει. Ένα έργο που έχει εμένα κι εσένα πρωταγωνιστές. Αλήθεια, για πόσο ακόμα θα ζεις φυλακισμένοςContinue Reading
Ξαφνικά με ψάχνεις. Ξαφνικά με αγαπάς. Ξαφνικά ζητάς χρόνο από τον χρόνο μου. Ξαφνικά όλα όσα έψαχνες τα έχω εγώ. Τότε; Δεν τα είχα; Τότε έβλεπες το μέλλον σου, όχι το μέλλον μας. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη διαφορά μας, ο τρόπος που βλέπαμε τη ζωή ήταν διαφορετικός. Αυτό μπήκεContinue Reading
Όταν έφυγα, ο θόρυβος ήταν μεγαλύτερος από το στημένο “σ’ αγαπώ” σου. Τελικά ούτε μαζί, ούτε χώρια. Μακριά. Μονάχα αυτό είμαστε τώρα πια. Μίλια μακριά. Η απόφασή μου να πάω παρακάτω, δεν σου άρεσε. Μου έδειξες τον δρόμο της εξόδου, σου έδειξα τον δρόμο της μη επιστροφής σου… Χρυσάνθη Σ.Continue Reading
Θα έρθω σήμερα… Θα έρθω αύριο… Δεν θα μπορέσω να έρθω, έχω δουλειά… Το σήμερα έγινε αύριο και το αύριο ποτέ. Σε περίμενα μέρες ατελείωτες για να εισπράξω ψίχουλα από τον ανύπαρκτο χρόνο σου. Πέρασαν χρόνια κι ακόμα έρχεσαι. Δεν ήρθες ποτέ γιατί δεν είχες θέληση να έρθεις. Ένας ατομιστής ήσουν,Continue Reading
Ξανά το ίδιο έργο, με τους ίδιους πρωταγωνιστές. Φορώντας την ίδια μάσκα, την μάσκα που κρύβει καλά τον πραγματικό τους χαρακτήρα. Παίζοντας καλά τον καλοστημένο ρόλο σε μια σκηνή που έχει παιχτεί πολλές φορές. Κάθε φορά η ίδια παράσταση, όλοι χαρούμενοι, μα όλοι σκλαβωμένοι στις σκέψεις τους, στα πάθη τους. ΣκλαβωμένοιContinue Reading
Το μόνο που μου προσέφερες ήταν σκοτάδι, χάος και ένα αβέβαιο παρόν. Ούτε καν ένα θετικό μέλλον. Αυτή ήταν η προσπάθεια σου; Αυτή ήταν η ζωή που θέλησες να μου προσφέρεις; Τόση φασαρία για μια στιγμή σκότους; Τόση προετοιμασία για δευτερόλεπτα ηδονής; Σε λυπάμαι. Δεν έχεις τίποτα καλό μέσα σου. Είσαι σάπιος μέχρι τοContinue Reading