Χρώματα πολλά έχει η ζωή, φωτεινά, ζωντανά, μα και μουντά ή πολύ σκοτεινά. Σε αυτό όμως που δεν μπορείς να αντισταθείς, είναι το κόκκινο το βαθύ, που έρωτα

Σε θέλω! Όταν τα μάτια μου βυθίζονται στα δικά σου, όταν μ’ αγκαλιάζεις κι η θέρμη του κορμιού σου ζεσταίνει την καρδιά μου, όταν μου χαμογελάς και γεμίζει

Όσο βαθιά κι αν κρύψεις τ’ ανομολόγητα, θα βρουν τον τρόπο να βγουν στην επιφάνεια και να σκοτεινιάσουν το μυαλό σου. Όση δύναμη κι αν ξοδέψεις για να

Ποιος είπε πως η φιλία δεν είναι έρωτας; Ποιος είπε πως η φιλία δεν είναι αγάπη, έρωτας και πάθος μαζί; Δεν αγαπάς τους φίλους σου; Δε σου λείπουν

Να ‘ξερες πόσο σ’ αγαπάω! Δεν νομίζω ότι θα το άντεχες! Βλέπεις, από ήπιους ανθρώπους δεν περιμένεις τόσο πάθος. Κι όμως! Υπάρχει! Κρύβεται εκεί δα, πολύ καλά όμως…

Ναι, ίσως τα καταφέρναμε να φτιάξουμε ένα “μαζί” δυνατό κι αληθινό. Ίσως και να το μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα “μαζί” βαθύ κι ουσιαστικό. Ίσως υπήρχαν οι πιθανότητες, μιας

Πόσο εύκολο είναι να σε εξιτάρει το διαφορετικό! Πόσο εύκολα τραβάει το βλέμμα σου, αυτό το παράξενο, το τόσο έξω απ’ τα νερά σου! Πόσο εύκολο ν’ ανοίξεις

Εκεί που οι ματιές συναντιούνται. Εκεί να έρθεις να με βρεις. Έλα να μιλήσουμε για απωθημένα. Από εκείνα, που δύσκολα ξεπερνιούνται. Στροβιλίζουν μερόνυχτα στο μυαλό σου και είναι