Πολλές φορές όταν κοιτάζω μια οικογένεια που βρίσκεται κοντά μου, όπου και αν βρίσκομαι, αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν τελικά είχαμε κάνει οικογένεια οι δυο μας. Πώς θα ήταν αν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά, ν΄ αποκτήσουμε φίλους και συγγενείς, να οργανώνουμε συγκεντρώσεις στις γιορτές,Continue Reading
Μαζί στην αφετηρία της διαδρομής! Χαμόγελα, φιλιά, αγκαλιές, ανεμελιά και πόθος. Στη ρότα της ζωής περπατήσαμε μαζί, με ενθουσιασμό και έρωτα που σε βάθος χρόνου με αργά και σταθερά βήματα μετατράπηκε σε βαθιά αγάπη. Με σεβασμό και εκτίμηση ο ένας στο πρόσωπο του άλλου, με βαθιά κατανόηση και προσπάθεια στηContinue Reading
Περίεργα πλάσματα είμαστε οι άνθρωποι! Αυτή η ανακούφιση που γεμίζει την ψυχή μας όταν τελειώνει μια ιστορία που δεν μας έκανε ευτυχισμένους, πώς το μυαλό την κάνει γλυκιά ανάμνηση κάθε που νιώθουμε μόνοι; Σαν παραμορφωτικός καθρέφτης η μοναξιά, έρχεται και μεγεθύνει κάθε χαμόγελο, έρχεται και κάνει μικρό, σχεδόν αόρατο κάθεContinue Reading
“Μια φορά κι έναν καιρό…” κάπως έτσι δεν ξεκινούσαν τα παραμύθια που σε νανούριζαν τα βράδια όταν ήσουν παιδί; Τα παραμύθια που άκουγες με κλειστά μάτια και σε ταξίδευαν σε κόσμους μαγικούς με ξωτικά, νεράιδες κι όμορφες πριγκίπισσες. Τα παραμύθια που απ’ όποιες δοκιμασίες και βάσανα κι αν περνούσαν οιContinue Reading
Πόσες φορές δεν έχουν αναμετρηθεί οι σκέψεις μας με το τι θέλουμε ή το πού θα θέλαμε να βρισκόμασταν! Πόσες φορές δεν έχουμε αναλογισθεί το θάρρος και το θράσος ακόμα, που θα επέβαλλε σε μας τους ίδιους να δράσουμε και να αντιδράσουμε, παρά να δεχόμαστε υποτακτικά και επιβαλλόμενα τα σχέδιαContinue Reading
Αναρωτιέμαι στα σκοτεινά, πόσο θα ‘θελα να σου μιλήσω, έτσι απλά μόνο να μ’ άκουγες για λίγο. Αλλά μετά προτιμώ τη σιωπή. Κι απ’ τους δυο. Να σε κοιτάζω και να με καταλαβαίνεις. Να με αγγίζεις και να σε νιώθω. Χωρίς κουβέντα, χωρίς αμηχανία. Σαν δυο άνθρωποι που αγαπήθηκαν πολύContinue Reading
Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι η μοναξιά είναι μια αρνητική κατάσταση που φοβούνται να αντιμετωπίσουν. Νιώθουν ασφαλείς όταν συναναστρέφονται με άλλους ανθρώπους και αδυνατούν να οικειοποιηθούν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Έχει αναλογιστεί όμως κανείς, ότι μπορεί να νιώθουμε ουσιαστικά μόνοι, ακόμα κι αν γύρω μας υπάρχουν πολλοί;Continue Reading
Μοναξιά, μια λέξη που στο μυαλό σου έχει χρώμα γκρι και μαύρο. Μια λέξη που θυμίζει μελαγχολία, σιωπή και στενάχωρες σκέψεις. Μια λέξη δύσκολη, σχεδόν τρομαχτική. Συνυφασμένη με σκοτάδι κι απομόνωση, συνυφασμένη με απόγνωση κι ένα απόλυτο κενό, έτοιμο να σε καταπιεί. Μοναξιά, τόσο αρνητικά αφομοιωμένη μέσα σου, που οContinue Reading
Είναι κι εκείνες οι στιγμές που κλείνομαι στον μικρόκοσμό μου και φυλακίζω μέσα μου κάθε πόνο, κάθε φόβο, κάθε συναίσθημα. Εκείνες οι στιγμές που κατεβάζω ρολά, γιατί δεν μπορώ, δεν αντέχω να μιλήσω. Εκείνες οι στιγμές που δεν θέλω να μοιραστώ όσα με διαλύουν. Εκείνες οι στιγμές που κλειδώνω στηνContinue Reading
Δάκρυα στάζουν στην ψυχή, δάκρυα μαραίνουν την καρδιά. Στο μαξιλάρι ακούμπησα τον πόνο μου, να μην με βαραίνει για άλλη μια φορά να μοιραστώ τις σκέψεις. Σαν το σκοτάδι την εμφάνιση του κάνει, το συναίσθημα βγαίνει, χάνεται η λογική. Όλα πιο έντονα τα ζω, σε θέλω ακόμα πιο πολύ. ΣτηνContinue Reading
Ήταν από την αρχή μια σχέση απαγορευμένη, παράνομη και επικίνδυνη. Φαινόταν πολύ δύσκολο, αν όχι ανέφικτο και όμως συνέβη κάποτε… Μια αγάπη που ξεκίνησε μονόπλευρη, έμελλε να γίνει ένας έρωτας, ένα πάθος πέρα και πάνω από συμβάσεις, αντίθετες ζωές, βιώματα, κοινωνική θέση και ηλικία. Δυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τουςContinue Reading
Εμένα με θυμάσαι; Έχεις καιρό να με δεις, απορώ να αναγνωρίζεις τη μορφή μου. Τα βλέπεις τα χέρια μου; Τα βλέπεις τα μάτια μου; Δε διακρίνεις το αίμα από τα χέρια μου που μάτωναν, όσο πάλευα να σε κρατήσω κοντά μου; Έμοιαζες με ένα σκοινί που όσο περισσότερο προσπαθούσα ναContinue Reading
Το τέταρτο παιδί μιας πολύτεκνης οικογένειας, το μοναδικό αγόρι και φυσικά το πιο παραχαϊδεμένο. Μεγαλωμένο στοργικά από τις τρεις αδερφές του, αλλά κυρίως από την μάνα. Ο μοναχογιός, το καμάρι, το στερνοπούλι της, το κατάδικό της οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Καλομαθημένος με όλες του τις απαιτήσεις ικανοποιημένες στο πιάτο, καταφερτζής από μικρός.Continue Reading
ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΩ 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10…. Φτου και βγαίνω… Ένα παιδί μετράει με κλειστά τα μάτια σε μια γωνιά, με το μέτωπο ακουμπισμένο σε έναν τοίχο, μέχρι τα υπόλοιπα παιδιά να προλάβουν να κρυφτούν ώστε να καταφέρουν να μην ανακαλυφθούν. Ελευθερία, αγνότητα, αθωότητα, ανεμελιά. Τα χαχανητά, η αγωνία και τα πειράγματά μεταξύContinue Reading
Αγάπη, έρωτας, φιλία, συμπόνια, κατανόηση… Συναισθήματα για τα οποία πολλοί μιλάμε, λίγοι όμως μπορούμε να νιώσουμε πραγματικά. Γιατί αν δεν βγαίνουν αβίαστα από μέσα σου, πώς να τ’ αντιληφθείς, πώς να τ’ αναγνωρίσεις, πώς να τα κατανοήσεις; Αν δεν πηγάζουν απ’ την ψυχή σου, πώς να τα καταλάβεις, πώς ναContinue Reading
Ώρα αιχμής, το τρένο ήταν γεμάτο, η ζέστη σχεδόν ανυπόφορh και η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Πρόσωπα καλυμμένα με μάσκες, όλοι με μια οθόνη στα χέρια ή κοιτούσαν αδιάφορα εδώ και εκεί. Κλείνοντας το βιβλίο που διάβαζα, κοίταξα έξω από το παράθυρο σκεπτόμενη τις συμπεριφορές που είχαν απέναντί μου μερικοί υπάλληλοι γραφείου.Continue Reading
Μοναξιά είναι να χάνεσαι στον κυκεώνα των σκέψεων, χωρίς να υπάρχει ένα χέρι να σε ανασύρει από το βυθό και να σου δείξει τη στεριά. Μοναξιά είναι να μην έχεις κάποιον να μπορεί να κατανοήσει τις σκέψεις και τα συναισθήματά σου και να αναγκάζεσαι να τα κρατάς εντός σου. ΜοναξιάContinue Reading
Η λύπη μεταμφιεσμένη στο πετσί της χαράς, κείτεται εντός μου. Κρυμμένη από την κοινή θέα, απλώνεται διακριτικά. Μεθυστικό το άρωμα του γέλιου, φωτεινό το χαμόγελο της καλοπέρασης και της διασκέδασης. Όλα βαίνουν καλώς και όλα κυλάνε τέλεια. Το “μια χαρά” βγαίνει αβίαστα, σχεδόν αυτοματοποιημένα. Το βάθος έχει δώσει τη θέσηContinue Reading
Σε μια βδομάδα ξημερώνει Μεγάλη Εβδομάδα. Ακούω τα πουλιά να κελαηδούν. Ο ουρανός βαρύς, συννεφιασμένος ακόμα, λες κι ακουμπάει πάνω μας, όλο τον πόνο απ’ το θεϊκό δράμα που ζυγώνει. Μόνη τριγυρνώ στους δρόμους. Μπερδεύομαι με τον κόσμο που πάει κι έρχεται στην παραλία. Γέλια, συζητήσεις, αγκομαχητό από κείνους πουContinue Reading
Δεν υπάρχει τίποτα που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί, αν το θέλει. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα καταφέρει αυτό που επιθυμεί, ακόμη κι αν χρειαστεί να γυρίσει τον κόσμο ανάποδα. Κυριολεκτικά. Γιατί αυτό που θέλει να γίνει, θα γίνει, χωρίς να ενδιαφέρεται για το ποιος θα επιβαρυνθεί, δυσκολευτεί,Continue Reading