Ρίχνω μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη, έχω πολύ καιρό να με δω τόσο περιποιημένη, θα τολμήσω να το πω, τόσο… όμορφη! Απόψε θέλω να είμαι όμορφη για χάρη

Μόλις βγήκα από το γραφείο της Διεύθυνσης, το μόνο που λαχταρούσα ήταν να σε πάρω στο τηλέφωνο να σου πω τα ευχάριστα! H card visit μου από τον

Έξι χρόνια σχέση, μια οριστική ρήξη με τους γονείς μου, μια αποβολή και ένα καλάθι γεμάτο όνειρα, οι αποσκευές μου όλες από την κοινή μας πορεία… Δεν θυμάμαι

Μαζί με τη μικρή μπήκαμε βιαστικά στη βιβλιοθήκη και ζητήσαμε κάποια από τα μυθιστορήματα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Η εργασία ήταν πάνω στο έργο του και επέμενα πως έπρεπε

Ξεφυλλίζω το άλμπουμ δίπλα από τη φωτιά. Κρυώνω και ξέρω πως το μόνο που θα ζεστάνει και το κορμί και τη ψυχή, είναι αυτές οι αγαπημένες φωτογραφίες μιας

Η πιο αγαπημένη ώρα της ημέρας, η ώρα του ταχυδρόμου, η ώρα του τηλεφώνου, η ώρα του μηνύματος… Η ώρα η δική μου, που ο κόσμος παίρνει πάλι

Αναρωτιέμαι ποια είναι αυτή η όμορφη γυναίκα ντυμένη στ’ άσπρα… Χωρίς να το θέλω χαμογελάω.  Εγώ ντυμένη στ’ άσπρα, αποφασισμένη να ενώσω για πάντα τη ζωή μου μ’

Συνέχισα να παρατηρώ τις στάλες καφέ να πέφτουν ρυθμικά μέσα στη γυάλινη κανάτα και να δημιουργούν ομόκεντρους κύκλους… Πάλευα να βρω ένα νόημα ακόμη και σ΄ αυτήν τη

Βιαζόμουν να φύγω για τη δουλειά, όταν έριξα μια τελευταία ματιά πίσω μου. Άδεια μπουκάλια μπύρας στο τραπέζι του καθιστικού, πιάτα και ποτήρια χρησιμοποιημένα διάσπαρτα σ΄ όλο το

Παλεύω να μείνω ψύχραιμη, παλεύω να διαβάσω ξανά τη διάγνωση του γιατρού, παλεύω να δώσω μια ελπίδα στον ίδιο μου τον εαυτό… “‘Ωχρά κηλίδα!”. Τα δάκρυα δεν μ΄

Χαράζει… ακόμη μια βασανιστική νύχτα έσβησε και μαζί της η αγωνία και ο φόβος μήπως και δεν τα καταφέρω. Τελικά επιβίωσα και είμαι πάλι εδώ να ευχηθώ “Καλημέρα”

Ίσως να ήταν και τυχαίο… σχόλασα αργά, το αυτοκίνητο στο συνεργείο και εγώ αποφασισμένη να επιστρέψω στο σπίτι μετά από μια μικρή βόλτα και ξαφνικά εκεί, μόλις δυο

Κοίταξα τον καθρέφτη και χωρίς να το θέλω άρχισα να γελάω! Είναι τόσο όμορφο να βλέπω την κοιλιά μου να στρογγυλεύει, να μεγαλώνει μέσα της ένα μικρό θαύμα,

Ακόμη δεν έχει ξημερώσει, παρόλα αυτά η μεγάλη βαλίτσα με κοιτάζει και με καλημερίζει με την υπενθύμιση πως σε τέσσερις ώρες πετάω για πάντα μακριά σου. Όλα τακτοποιημένα, όλα

Η ζωή έχει την κακιά συνήθεια να προχωράει, για κανέναν λόγο δεν κάθεται να μοιρολογήσει πάνω από δυο λεπτά. Τόσος είναι ο χρόνος που αφιερώνει πια σε ήθη

Μάτια… δυο πράσινες λίμνες, κάθε πρωί με βυθίζουν στην αγκάλη τους, μου ψιθυρίζουν μ΄ αγάπη “Καλημέρα”, ζεσταίνουν την καρδιά, χαϊδεύουν τρυφερά τα μαλλιά και ανοίγουν τα παράθυρα να

Η μικρή μας έφερε την πρόσκληση. Την πήρες βιαστικά στα χέρια σου και την διάβασες, ενώ με κοίταζες και κρυφογελούσες. Εγώ συνέχισα να στρώνω το τραπέζι ίσα για

Έφυγες με τους αγγέλους, έτρεξες από πίσω τους. Ο Θεός αποφάσισε να χαράξεις μονοπάτι στην πόλη των αγγέλων. Ίσως τελικά σ΄ άφησε να ταξιδέψεις μαζί τους, γιατί σε

Δυο άνθρωποι που σε σημαδεύουν για πάντα, αυτός που γέννησες και αυτός που γεννήθηκες γι’ αυτόν. Μόνο ένας δαίμονας ύπουλος και ποταπός θα ‘βαζε έναν άνθρωπο να επιλέξει

Είμαι μια χαρά! Κοιτάζω αδιάφορα τον καθρέφτη και του χαρίζω το πιο ζεστό μου χαμόγελο, σχεδόν του φωνάζω πριν βγω στον δρόμο “Είμαι μια χαρά!” Χαρίζω τις πρώτες