[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Δεν ξέρω καν πώς κατάφερα να φτάσω στο σπίτι… Κοίταξα πίσω μου τα λασπωμένα βήματα, τα ίχνη που αποφάσισαν να μ΄ ακολουθήσουν, που τόλμησαν ν΄ αγγίξουν το χώμα που σε σκέπασε, τα πέταλα από τα λουλούδια που σε συνόδεψαν στο τελευταίο σου ταξίδι. Κρατάω ένα κλειδίContinue Reading
[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Είναι τουλάχιστον σοκαριστικό να βλέπεις τον άνδρα που αγαπάς, να λυγίζει στα δυο του πόδια και να παρακαλάει για συγχώρεση… Όταν αποφάσισα να κάνω το απαγορευμένο βήμα μαζί σου, ήξερα πως η συνείδησή μου θα βάραινε. Από τη στιγμή που ήσουν παντρεμένος μ΄ ένα παιδί, ήξεραContinue Reading
[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Λένε πως όταν ερωτεύεσαι, μεταμορφώνεσαι, λάμπεις ολόκληρη, φωτίζεις, πετάς στα ουράνια… Αναρωτιέμαι γιατί κανείς δεν μιλά για το τι ακριβώς παθαίνεις όταν χάνεις αυτόν τον έρωτα τον μαγικό, που έχει τη δύναμη να σε κάνει την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου… Όταν στάθηκα την πρώτη φοράContinue Reading
[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Μέρες προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου πως απλώς ήμουν πολύ κουρασμένη και δεν μπορούσα να χαλαρώσω. Η ένταση και η κούραση της ημέρας είχαν πειράξει τα νεύρα μου και ήταν αδύνατο να κοιμηθώ. Στριφογύριζα για ώρες πάνω στο κρεβάτι, μέχρι που η κούραση με νανούριζεContinue Reading
[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Στάθηκα στην άκρη του δρόμου μαζί με τα παιδιά, γιατί θεώρησα πως έτσι έπρεπε να κάνω. Δεν θα ήταν εύκολο και το ξέραμε όλοι αυτό. Το να θέλεις να γνωρίσεις στα παιδιά σου τη νέα σου σύντροφο, που μάλιστα σκοπεύεις να κάνεις δεύτερη γυναίκα σου, δενContinue Reading
[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Βγήκα από το νοσοκομείο μουδιασμένη, χαμένη σε θολές αναμνήσεις από το ατύχημα και την τελευταία συνάντηση μαζί σου. “Είναι αλήθεια, κοιμήθηκα μαζί της…”. Είναι αλήθεια, κοιμήθηκα μαζί της. Είναι αλήθεια, κοιμήθηκα μαζί της… Ο εφιάλτης πάντα ο ίδιος! Η φωνή σου να επιβεβαιώνει πως ήταν αλήθεια,Continue Reading
[Γράφει η Μαρία Σταυρίδου] Τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά τον χαμό σου, αποφάσισα να βγω ξανά στη μικρή κοινωνία της πόλης μας, να σταθώ ξανά μ΄ ένα ζεστό χαμόγελο στα χείλη στην πλατεία και να γκρεμίσω τα τείχη που τόσο επιδέξια είχα χτίσει ολόγυρά μου. Όχι, δεν ήθελα να μοιραστώ ξανάContinue Reading
Δειλιάζω να σου πω τι νιώθω… Χθες το ημερολόγιο μου υπενθύμισε πως τρία χρόνια τώρα είμαστε φίλοι, κολλητοί, ίσως και κάτι παραπάνω, τουλάχιστον για μένα, που δεν υπάρχει μέρα που δεν θα σκεφτώ πως δεν θέλω να φεύγεις από κοντά μου, πως κάθε φορά που πλησιάζεις για να χαϊδέψεις τοContinue Reading
Ήρθε και η ώρα η ευλογημένη να παντρέψω την “αδελφή” μου, την κολλητή μου, τη γυναίκα που κατοικούσε σε μια γωνιά της καρδιάς μου μόνο και μόνο για να την ομορφαίνει. Χαρά μου η χαρά της, στόχος μου όλα να γίνουν έτσι ακριβώς όπως τα ονειρεύτηκε. Αισίως φτάσαμε στο γλέντιContinue Reading
Μεγάλωσα στα χέρια ενός απόλυτου ανθρώπου, που συνεχώς μου έλεγε με στόμφο πως οι άνδρες δεν μπορούν να γίνουν φίλοι με τις γυναίκες, πως καμία γυναίκα σ΄ αυτόν τον κόσμο δεν μπορεί να γίνει “κολλητάρι” μ΄ έναν άνδρα, πως ανάμεσά τους κάποια στιγμή θα τρυπώσει το ερωτικό ζιζάνιο που τελικάContinue Reading
Η νιότη είναι η ανάγωγη κόρη που θυμώνει εύκολα, που ξεσπά, που πολλές φορές εκδικείται και δε σιωπά. Είμαι πια πολύ μακριά από την πρώτη μου νιότη και είμαι σε θέση να ξέρω ακριβώς τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Ναι, σε ήθελα, άφησα τον εαυτό μου να ονειρευτεί, ναContinue Reading
Διευθύνων Σύμβουλος σε μια από τις πιο πετυχημένες και φημισμένες εταιρίας διαφήμισης και marketing στην Ελλάδα, δικό μου αυτοκίνητο, δικό μου σπίτι στα βόρεια προάστια, δικό μου εξοχικό στην Χαλκιδική και ένας τραπεζικός λογαριασμός με τ΄ όνομά μου που θα ζήλευαν πολλοί. Η απόλυτη επιτυχία. Τι άλλο να ζητήσει μιαContinue Reading
Το ήξερα πως θα ήσασταν και εσείς εκεί. Το ήξερα, δεν γινόταν όμως συνεχώς ν΄ αποφεύγω το αναπόφευκτο. Από τη στιγμή που δουλεύαμε και οι δυο στο τμήμα νέων εκδόσεων, δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά. Εξάλλου ήταν καθήκον μου να καλωσορίσω στον εκδοτικό μας τη νέα μας συγγραφέα, τη γυναίκαContinue Reading
Ήταν ένας εξωδικαστικός συμβιβασμός, μια συμφωνία ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που είχαν μοιραστεί μια ζωή είκοσι χρόνων, δυο παιδιά και κάποια αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία. Εγώ η δικηγόρος του συζύγου, αποφασισμένη να μη φτάσω τα πράγματα στα άκρα, ήξερα από πρώτο χέρι τι σημαίνει παιδί χωρισμένων γονιών και είχα αποφασίσει ναContinue Reading
Δεν ήσουν δειλός, δεν ήσουν όμως και αρκετά τολμηρός, ο άνθρωπος που αναζητά να δοκιμάσει, να ρισκάρει, να βγει έξω από την καθημερινότητά του, ίσως ακόμη και να προσπαθήσει ν’ αλλάξει τον ρυθμό της. Ήσουν ο άνθρωπος της συνήθειας και αυτού του διαολεμένου “ίσως”, που τώρα πια ανατριχιάζω ολόκληρη κάθεContinue Reading
Όταν με σήκωσες στα χέρια και περάσαμε το κατώφλι του σπιτιού μας, ποτέ δε φανταζόμουν πως σαν τον κλέφτη θα το άνοιγα ένα ξημέρωμα για να φύγω μακριά σου για πάντα… Ένας από τους πιο διάσημους δικηγόρους στη Θεσσαλονίκη, με μεγάλη οικογενειακή περιουσία και ένα όνομα ζηλευτό στους κύκλους τηςContinue Reading
Κοίταξα μ΄ ένα κρυφό παράπονο το ανδρικό κορμί που κοιμόταν βαθιά στη μέση του κρεβατιού. Aκριβώς απέναντί μου, ένα υπέροχο ανδρικό κορμί που πριν από λίγο μου είχε χαρίσει την ηδονή του κορμιού, μόνο που εγώ ως εγωίστρια ψυχή αναζητούσα κάτι άλλο. Σηκώθηκα και άρχισα να περπατάω μέσα στο σκοτάδι,Continue Reading
Πολλές φορές όταν κοιτάζω μια οικογένεια που βρίσκεται κοντά μου, όπου και αν βρίσκομαι, αναρωτιέμαι πώς θα ήταν αν τελικά είχαμε κάνει οικογένεια οι δυο μας. Πώς θα ήταν αν μας είχε δοθεί η ευκαιρία να παντρευτούμε, να κάνουμε παιδιά, ν΄ αποκτήσουμε φίλους και συγγενείς, να οργανώνουμε συγκεντρώσεις στις γιορτές,Continue Reading
Όταν είδα το γράμμα στο γραμματοκιβώτιο, αισθάνθηκα σαν έφηβη που έχει την πρώτη της ερωτική αλληλογραφία. Όχι, δεν είμαστε έφηβοι, είμαστε πολύ μακριά από εκείνη την εποχή της αθωότητας και της ξενοιασιάς, είμαστε απλώς δυο τρελοί που επιλέγουν τον πιο παραδοσιακό τρόπο να δείξουν και ν΄ αποδείξουν τα συναισθήματά τους.Continue Reading
Όχι, δεν ήμουν η πρώτη γυναίκα που έμενε χήρα, δεν ήμουν καν μια από τις χειρότερες περιπτώσεις. Είχα τη δουλειά μου, το σπίτι μου, τακτοποιημένα τα παιδιά μου, μα ήταν αδύνατο να ξεπεράσω τον χαμό από εκείνον τον άνδρα-καμάρι που είχα στο πλάι μου για 35 ολόκληρα χρόνια. Ήταν οContinue Reading