Έχω να δω την κόρη μου 15 χρόνια κι αυτό είναι από μόνο του ίσως η πιο τρομαχτική φράση που μπορεί να ξεστομίσει ένας γονιός. Το πιο τρομαχτικό

Μίλησέ μου για δίκιο. Μίλησέ μου για αλήθεια. Μίλησέ μου για ισότητα και αξιοκρατία. Στον κόσμο του “μην ανακατεύεσαι, θα βρεις τον μπελά σου”. Στον κόσμο του “να

“Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια όμορφη πριγκίπισσα”… κάπως έτσι δεν ξεκινούν όλα τα παραμύθια; Κι ύστερα έρχεται ο πρίγκιπας που την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά,

Και κάποια στιγμή κατάφερα να κάνω βήματα ουσιαστικά και σταθερά. Κατάφερα να συνηθίσω τις ανηφόρες και ν’ απολαμβάνω τις ευθείες. Κατάφερα να βλέπω πιο καθαρά τα μονοπάτια και

Με τι μετριούνται οι απουσίες; Με δάκρυα, αναστεναγμούς, αναμνήσεις, σβησμένα αποτσίγαρα; Με τι μετριέται ο πόνος; Με αναπάντητα “γιατί”, ανομολόγητα “σ’ αγαπώ”, ανεκπλήρωτα όνειρα, μισοάδεια ποτήρια με αλκοόλ;

Φεύγει η ζωή, μέρα τη μέρα λιγοστεύει κι εσύ με χίλιες δυο δικαιολογίες αναβάλεις να πεις όσα σε πνίγουν. Πόσα “σ’ αγαπώ”, πόσα “συγνώμη”, πόσα “ας το ξεχάσουμε”,

Ας μην μιλάμε για συναισθήματα αφού δεν αντέχεις. Αφού το “σ’ αγαπώ” μου σε τρόμαξε, άστο στην άκρη, πες ότι δεν το ‘πα, κάνε πως δεν το άκουσες

Δεν είναι ότι πιστεύω στο κάρμα, στη θεία δίκη, στην ισορροπία του σύμπαντος που κάπως, κάπου, κάποτε θα έρθει για να τιμωρήσει κάθε αδικία και να αποδώσει στον

Είναι και κάτι ιστορίες που μένουν χαραγμένες στην μνήμη σου για καιρό. Είναι και κάτι κύκλοι που αρνείσαι να κλείσεις μέσα σου. Κύκλοι μ’ ανθρώπους που το “μαζί”

Θεός, κάρμα, σύμπαν… και πόσα ακόμη δεν “συνωμοτούν” (θεωρητικά) για να φέρουν την δικαίωση, να επαναφέρουν την ισορροπία, να αποδώσουν δικαιοσύνη; Πόσες φορές δεν εναπόθεσες τις ελπίδες σου

Λένε πως οι άνθρωποι που σ’ αγαπούν φαίνονται στις λύπες σου, φαίνονται στις δύσκολες στιγμές σου, φαίνονται όταν έχεις γονατίσει. Λένε πως οι άνθρωποι που είναι πραγματικά δικοί

Κι εκεί που θαρρείς πως έχεις βρει τα μονοπάτια σου, εκεί που λες πως έχεις βρει την σωστή ροή στη ζωή σου, εκεί που έχεις όλα τα κουτάκια

Την θυμάσαι ακόμη ε; Σου λείπει πού και πού και κάποιες φορές πιάνεις τον εαυτό σου ν’ αναρωτιέται πού να βρίσκεται. Την σκέφτεσαι καμιά φορά και είναι και

Να σου πω ένα μυστικό; Οι άνθρωποι δεν βγαίνουν σε γραμμή παραγωγής από εργοστάσιο! Οι άνθρωποι δεν γεννιούνται με συγκεκριμένες ρυθμίσεις απ’ τον παραγωγό! Οι άνθρωποι δεν προγραμματίζονται

Όσο βαθιά κι αν κρύψεις τ’ ανομολόγητα, θα βρουν τον τρόπο να βγουν στην επιφάνεια και να σκοτεινιάσουν το μυαλό σου. Όση δύναμη κι αν ξοδέψεις για να

Υπάρχει άραγε άνθρωπος που δεν θέλει το καλύτερο, το περισσότερο, το ανώτερο; Υπάρχει άνθρωπος που δεν παλεύει για να κερδίσει, να αποκτήσει, να κατακτήσει όσα ποθεί; Ναι, όλοι