Σε βλέπω να μεγαλώνεις και χαίρομαι παιδί μου. Γελάς και νιώθω να λάμπει ο ήλιος. Αλλά κι ένα τσίμπημα στην καρδιά. Ότι σε λίγο καιρό κι εσύ θ’

“Όταν κάνεις παιδί θα καταλάβεις!” η πιο χιλιοειπωμένη σου ατάκα. Πόσες φορές την άκουσα απ’ τα χείλη σου! Κι όλα τα φοβάμαι, πονάω, ανησυχώ, αγωνιώ, φροντίζω… ρήματα που

Αδύναμη και λίγη. Έτσι αισθάνομαι τις φορές που δεν καταφέρνω να διαχειριστώ τα νεύρα μου. Θυμώνω και αισθάνομαι ότι μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Και μετά από

“Γιατί πάλι άφησες τον φίλο σου να σε πληγώσει; Γιατί στεναχωριέσαι τόσο πολύ που μπορεί να μη σε θέλει για φίλο; Να μην ακούς κανέναν! Ποιος είναι αυτός

Χθες πάλι σκεφτόμουν πόσο έχω αλλάξει από τη μέρα που σε γέννησα. Περίεργα πράγματα συμβαίνουν όταν γίνεσαι γονιός. Αυτή η αγάπη που σε ξεχειλίζει όταν κοιτάς το παιδί