Απλώνω το χέρι χωρίς φόβο. Μαζεύω ψιχάλες βροχής στη χούφτα μου. Θέλω να νιώσω… Πόσο θέλω να νιώσω εκείνο το άγγιγμα της βροχής! Να γίνει νερό, να ταξιδέψει

Πλησιάζω. Όλο και πλησιάζω. Ένα βήμα τη φορά. Το βλέμμα μου βυθίζεται μέσα στο δικό σου. Βαριανασαίνω. «Είσαι το κέντρο του κόσμου. Mόνο εσύ…» νιώθω να σου φωνάζει

Μέσα στην ιστορία αυτή, κρύβεται η στιγμή που έζησα όλη μου τη ζωή. Οι αληθινοί έρωτες ίσως να είναι εκείνοι που δεν βρήκαν ποτέ το δικό τους δρόμο

Μου είχε πει ότι είμαι η γυναίκα της ζωής του. Μεγάλωσα με το να μην πιστεύω ποτέ στα μεγάλα λόγια. Για εμένα η ιστορία της ζωής μου μοιάζει

Πόσα συναισθήματα μπορεί να κρύβει μία ταπεινή λέξη; Δώσε εσύ την απάντηση στον εαυτό σου, γιατί το «συγγνώμη» ήταν πάντοτε μία λέξη αξίας. Μία λέξη που κουβαλάει μαζί

Πίστευα πάντοτε ότι οι σχέσεις των ανθρώπων θα μπορούσαν να είναι ιδανικές. Μία βαθιά ρομαντική ψυχή που τα βήματα της αιωρούνταν πάνω από την άπιαστη ευτυχία. Ο χρόνος

Τα σημάδια λένε πως προέρχονται από μικρές ή μεγάλες πληγές που σε στοιχειώνουν, έτσι δεν είναι; Πώς μοιάζουν αλήθεια αυτά τα σημάδια; Αν μου έλεγαν σήμερα να μπορέσω