“Η αληθινή αξιοπρέπεια είναι σαν το ποτάμι, όσο πιο βαθύ είναι, τόσο λιγότερο θόρυβο κάνει” Μισέλ Ντε Μονταίν Έλα να μιλήσουμε για αξιοπρέπεια, γι’ αυτή την λέξη που

Ξέρεις πόσο ακριβά το πλήρωσα το χαμόγελό μου; Ξέρεις με τι θηρία πάλεψα για να καταφέρω να στέκομαι στα πόδια μου και να μπορώ ακόμη να παλεύω τη

Το ότι σ’ έχω ερωτευτεί; Το ότι σ’ έχω αγαπήσει; Το ότι σε νοιάζομαι; Το ότι σε πονάω; Το ότι σε σκέφτομαι; Το ότι σε θέλω; Αλήθεια… ποιο

Την θυμάσαι ακόμη ε; Σου λείπει πού και πού και κάποιες φορές πιάνεις τον εαυτό σου ν’ αναρωτιέται πού να βρίσκεται. Την σκέφτεσαι καμιά φορά και είναι και

Και τι νομίζεις είναι οι καρδιές να μπαινοβγαίνεις όποτε σου καπνίσει; Τι νομίζεις είναι οι ζωές των ανθρώπων, να έρχεσαι και να φεύγεις ανάλογα με τα κέφια σου;

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι που πέρασαν πολλά, μα δεν σταμάτησαν να προχωρούν. Εκείνοι που η ζωή τους δεν ήταν στρωμένη με ροδοπέταλα, μα δεν το έβαλαν κάτω.