Οι δείκτες του ρολογιού ακούγονται από την άκρη του δωματίου μου, τικ-τακ κι αγωνιώ την αλήθεια σου να μάθω. Περιμένω να μιλήσουμε κι η ώρα δεν περνά. Κάτι με σφίγγει στο στήθος, με τσιμπά κι όλο περιμένω το λόγια που θα ‘θελα αβίαστα να βγουν από μέσα σου. Θυμάμαι τότε πουContinue Reading
Αναμονή… Ρίγος κατακλύζει όλο το κορμί, κάθε κύτταρο και κάθε σπιθαμή, αγωνία για το τι μπορεί να συμβεί, τι θα ακούσεις και τι θα βιωθεί! Το παρόν σου θα αλλάξει και ένα νέο μέλλον θα εισαχθεί. Αναμονή… μια λέξη και μπορεί να αλλάξει όλη σου η ζωή. Αναμονή… ο χρόνος δυσβάστακταContinue Reading
Κοιτάω την ώρα και με τρελαίνει το χτυποκάρδι. Λίγο έμεινε… στο ψιθύριζα τόσο καιρό! Και μια γέφυρα νοητή στήθηκε ανάμεσά μας. Μία να σε πλησιάζω και μία να απομακρύνεσαι. “Άκου με, δεν λυγίζω με τίποτα!’’. Κι ερχόσουν κοντά. Κι όταν ερχόταν το μαύρο σύννεφο πάνω μου, έστελνες μια αγκαλιά! ΤώραContinue Reading
Λευκό χαρτί οι σκέψεις μου απόψε. Δεν αναμένω τίποτα! Άγραφες λέξεις χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, χωρίς μπέρδεμα και συνοχή. Στόχος επετεύχθη. Προσδοκίες σε αναστολή! Κενό, ερημιά, ησυχία, σημείο μηδέν. Ένας άδειος καμβάς! Προσδοκείς συνεχώς εκείνο το “εάν”, το “ίσως”, ακόμα και εκείνο το “μπορεί” κάποτε να συμβεί. Θα ήθελες ναContinue Reading