Είναι ατελείωτα τα βράδια που ο ύπνος έχει χαθεί… Μια κοινωνία σε λάθος πορεία. Μοναξιά πίσω από τις κουρτίνες και κουβέντες που μόνο “χρέη” έχουν. Γιορτινές μέρες που

Μιας στιγμής θυμός, μου στοίχισε μια ζωή. Αυτή η ανυπαρξία της υπομονής, έγινε η σφαίρα που έδωσε το τέλος! Αναρωτήθηκες ποτέ τι με έφτασε εδώ; Μην γελιόμαστε, όλοι

Η αρχή του τέλους λοιπόν, όταν το “εμείς” πάει περίπατο… τότε τα πράγματα δυσκολεύουν! Είναι σαν να ξέρεις πως αν βάλεις το βρεγμένο χέρι σου στην πρίζα, θα

Σαν να μην πέρασε μια μέρα κι όμως είναι 20 χρόνια! Πώς άντεξα Θεέ μου τόσα χρόνια χωρίς την παρουσία σου; Πώς άντεξα να μην νιώθω το άγγιγμά

Δεν ήρθα για να σου πάρω, στο έλεγε κάθε μου πράξη. Δεν ήρθα για να σου κλέψω, στο έλεγε κάθε μου βλέμμα. Ψυχή ήρθα να σου δώσω, χρώματα

Τι κι αν δεν σ’ έχω συνεχώς στο πλάι μου; Τι κι αν δεν μοιραζόμαστε την καθημερινότητά μας; Τι κι αν χανόμαστε κατά καιρούς; Εσύ πάντα εκεί, με

Δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις. Δύσκολο να καταφέρεις να βρεις έναν άνθρωπο με τον οποίο να μπορείς να συνεννοηθείς, αλλά κυρίως να μπορείς να εμπιστευτείς. Δύσκολο να “κουμπώσεις” με

Και έρχεται η Μεγάλη Εβδομάδα. Η εβδομάδα των παθών ξεκινάει. Άραγε μπορείς να νιώσεις τα πάθη του Κυρίου; Αναπαράσταση του θείου δράματος, σαν ταινία περνάει από μπροστά μας.

Η γυναίκα που σε αγαπάει, θα είναι αυτή που θα σε στηρίζει και θα σε ακούει πάντα με υπομονή, προσπαθώντας να βρεθεί λύση. Η γυναίκα που λέει ότι

Στιγμές που πιάνεις τον εαυτό σου να ξεφεύγει από τα τετριμμένα και λες “Μα γιατί εγώ είμαι έτσι; Τώρα τι έγινε; Πώς έγινε;”. Η απάντηση είναι απλή όταν

Πόσα “θέλω” σου δέχτηκα για να σε έχω στη ζωή μου και πόσα “σ’ αγαπώ” κράτησα σιωπηλά να μην στα πω και χαθείς… Το βράδυ που έκανα την

Μην με μαλώνεις όταν δίπλα σου φαίνομαι αδύναμη, δεν ήξερα ούτε εγώ όταν ήρθες στην ζωή μου ότι θα ένιωθα τόσα πολλά. Άγνωστοι σε αυτό το σύμπαν, πού

Χαίρομαι όταν έρχεται το βράδυ, όταν βυθίζομαι σε ύπνο βαθύ, γιατί τότε σκέφτομαι ότι η ψυχή μου απελευθερώνεται από τα δεσμά του σώματός μου και αλητεύει ελεύθερη, μηδενίζει

Δύσκολα ή εύκολα, επέλεξες να δώσεις τέλος σ’ αυτή τη σχέση. Μετά από σκέψη ή εν βρασμώ ψυχής, βρόντηξες την πόρτα κι άφησες πίσω σου αναμνήσεις, υποσχέσεις, όνειρα,

Ναι ξέρω, ποτέ δεν τα πήγαινες καλά με τις ημερομηνίες και τις επετείους. Θυμάμαι που παιχνιδιάρικα στα θύμιζα κάθε φορά κι εσύ δήθεν αδιάφορα έλεγες “τι σημασία έχει;”,

Έχω ένα παλιό κουτί, όμορφο παλιό κουτί. Κάποτε το φύλαγα σαν τα μάτια μου, ήταν το πρώτο δώρο από σένα. Ένα κουτί γεμάτο σοκολάτες ηδονής, καραμέλες πόθων και

Σου παραδόθηκα άνευ όρων. Ψέματα… έναν όρο μόνο έβαλα, να με αγαπάς αληθινά. Και δεν τον κράτησες. Με γέλασες. Και αυτό το παράπονο θα το κουβαλάω πάντα στην

Και ξέρεις… είναι και εκείνα τα ψέματα που βγάζουν “μάτι”, που λέγονται χωρίς ουσία και σκοτώνουν τις ψυχές και την εμπιστοσύνη. Είναι αυτό το ένα χιλιοστό του δευτερόλεπτου

Ζούμε σε μια εποχή, που ο κάθε άνθρωπος αναζητάει να γίνει ο κόσμος καλύτερος, χωρίς όμως ο ίδιος να κάνει τίποτα από την πλευρά του για αυτό τον

“Θα μείνεις μαζί μου μέχρι το τέλος!”, αρκεί να το σκεφτεί μια γυναίκα… Όσες φορές και να θέλεις να αλλάξεις αυτά που νιώθει μια γυναίκα, να είσαι σίγουρος