Ήσουν έτοιμος. Και το ένιωσα. Ήταν τέτοια ώρα όταν είπα στον μπαμπά σου “Μην ετοιμάζεσαι για τη δουλειά αύριο, εγώ αύριο θα γεννήσω”. Στις 2.20 ξεκίνησαν οι πόνοι.

Χρώματα πολλά έχει η ζωή, φωτεινά, ζωντανά, μα και μουντά ή πολύ σκοτεινά. Σε αυτό όμως που δεν μπορείς να αντισταθείς, είναι το κόκκινο το βαθύ, που έρωτα

Σε γνώρισα σε μια ανύποπτη στιγμή, σε μια συνέντευξή μου για δουλειά. Μόλις τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν, οι καρδιές μας ξέρανε ότι βρέθηκαν για έναν και μόνο λόγο,

Τρέχω να σε προλάβω σκέψη μου, μα όλο με προδίδεις. Στέκομαι στον καθρέφτη και παλεύω να δω πού είναι το ψέμα. Μόνο χαμόγελο εισπράττω. Το ξέρω ότι κάπου

Σε προκαλώ να έρθεις! Και μην το διανοηθείς καν ότι θα περιμένω σαν ήσυχη γατούλα στο σπίτι να φανείς. Έλα να με βρεις! Κάνε κάτι στη ζωή σου

Σε θέλω! Όταν τα μάτια μου βυθίζονται στα δικά σου, όταν μ’ αγκαλιάζεις κι η θέρμη του κορμιού σου ζεσταίνει την καρδιά μου, όταν μου χαμογελάς και γεμίζει

Και κάποια στιγμή κατάφερα να κάνω βήματα ουσιαστικά και σταθερά. Κατάφερα να συνηθίσω τις ανηφόρες και ν’ απολαμβάνω τις ευθείες. Κατάφερα να βλέπω πιο καθαρά τα μονοπάτια και

Όλα ξεκίνησαν ένα πρωινό, όταν έμαθα πως θα γίνω μητέρα. Δεν είχα φανταστεί ποτέ τον εαυτό μου να έχει την ευθύνη για κάποιο άλλο άτομο. Δεν είχα σκεφτεί

Το γυμνό κορμί σου ανήκει μόνο σε εκείνον που έχει δει την ψυχή σου γυμνή. (Charlie Chaplin) Στην εποχή μας, έχει κυριαρχήσει η άποψη πως ένας άνθρωπος πρέπει

Αγάπες ονειρεύτηκα σε πάθη και λάθη μπλέχτηκα. Έρωτες γεύτηκα σε ενθουσιασμούς αναλώθηκα. Τι να την κάνω μια ζωή χωρίς να νιώθω με όλο μου το είναι; Να αισθάνομαι

Αν θέλεις να φύγεις, φύγε. Εγώ με τη βία δεν πρόκειται να σε κρατήσω. Και ο Θεός ο ίδιος έτσι και αλλιώς, από αγάπη θέλει να έρθεις κοντά

Αυτόν που μπορείς κοντά του να είσαι ο εαυτός σου, είτε φιλικά είτε ερωτικά, κρατά τον γερά. Τι γίνεται όμως αν τελικά χαθεί αυτός ο άνθρωπος από την

Ας μην μιλάμε για συναισθήματα αφού δεν αντέχεις. Αφού το “σ’ αγαπώ” μου σε τρόμαξε, άστο στην άκρη, πες ότι δεν το ‘πα, κάνε πως δεν το άκουσες

Σε ένα παλιό συρτάρι φύλαξα ότι έμεινε από σένα. Σε μια προσπάθεια να κρατήσω τις αναμνήσεις ζωντανές. Κλείδωσα φωτογραφίες που θύμιζαν το χθες, αντικείμενα που αποδείκνυαν την ύπαρξη

Το πιο σημαντικό είναι να χαμογελάς, να αγαπάς και να είσαι ικανός να αγαπηθείς πολύ και από λίγους, τους εκλεκτούς. Εκείνους που επέλεξες και σε επέλεξαν, για όλα

Άργησες να καταλάβεις πόσο με χρειάζεσαι, περισσότερο από εμένα, ακόμα και αν τόσο καιρό πεθαίνω για ένα βλέμμα σου. Άργησες να με αναζητήσεις, τώρα πια η πόρτα η

Είναι και κάτι ιστορίες που μένουν χαραγμένες στην μνήμη σου για καιρό. Είναι και κάτι κύκλοι που αρνείσαι να κλείσεις μέσα σου. Κύκλοι μ’ ανθρώπους που το “μαζί”

Μες στην πόλη γυρίζω. Όχι, δεν είναι άδεια. Είναι κατάμεστη από κόσμο, φωνές, τουρίστες. “Ήρθαν κι αυτοί…” μονολογώ. Μύρισε καλοκαίρι. Το καλοκαίρι που καρτερούσαμε κι όλο μας ξέφευγε.