Τολμώ και ανοίγω τα μάτια, μόνο γιατί ξέρω πως στην άλλη άκρη αυτού του κόσμου υπάρχεις εσύ… Η πρωινή δροσιά έχει έρθει και χαϊδεύει ότι τα δικά σου

Ο δικός μου καμβάς θα ΄ναι ζωγραφισμένος μονάχα από σένα. Θα ΄ναι μεγάλος και θα τον στήσω ακριβώς απέναντι από το κρεβάτι μας. Όταν η ώρα της ηδονής

Μιας στιγμής θυμός, μου στοίχισε μια ζωή. Αυτή η ανυπαρξία της υπομονής, έγινε η σφαίρα που έδωσε το τέλος! Αναρωτήθηκες ποτέ τι με έφτασε εδώ; Μην γελιόμαστε, όλοι

Είχε σπάσει το κεφάλι μου για το τι έπρεπε να κάνω εκείνη την ημέρα που η ζήλεια με έπνιγε. Να ξεσπάσω ή να λιώσω στη μοναξιά μου; Και

Η αρχή του τέλους λοιπόν, όταν το “εμείς” πάει περίπατο… τότε τα πράγματα δυσκολεύουν! Είναι σαν να ξέρεις πως αν βάλεις το βρεγμένο χέρι σου στην πρίζα, θα

Σ’ όλα τα μάτια που με κοιτάζουν, κρύβονται τα δικά σου. Σε κάθε αγκαλιά που μέσα κλείνομαι, νιώθω τα χέρια σου. Το κάθε ξένο άγγιγμα, έχει κάτι από

Σαν να μην πέρασε μια μέρα κι όμως είναι 20 χρόνια! Πώς άντεξα Θεέ μου τόσα χρόνια χωρίς την παρουσία σου; Πώς άντεξα να μην νιώθω το άγγιγμά

Αιώνες τώρα υμνούμε τον έρωτα μέσα από τραγούδια, ποιήματα, έργα τέχνης. Είτε είναι αμοιβαίος, είτε απαγορευμένος, καταστροφικός, λυτρωτικός. Η φιλία έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Μια τόσο ιερή σχέση,

Παράξενο δεν είναι; Εσύ εκεί κι εγώ εδώ, μετά από τόσα “σ’ αγαπώ”, μετά από τόσες αγκαλιές, μετά από τόσα κοινά ηλιοβασιλέματα. Μετά από τόσες υποσχέσεις, τόσα όνειρα,

Χαίρομαι όταν έρχεται το βράδυ, όταν βυθίζομαι σε ύπνο βαθύ, γιατί τότε σκέφτομαι ότι η ψυχή μου απελευθερώνεται από τα δεσμά του σώματός μου και αλητεύει ελεύθερη, μηδενίζει

Ναι ξέρω, ποτέ δεν τα πήγαινες καλά με τις ημερομηνίες και τις επετείους. Θυμάμαι που παιχνιδιάρικα στα θύμιζα κάθε φορά κι εσύ δήθεν αδιάφορα έλεγες “τι σημασία έχει;”,

Έχω ένα παλιό κουτί, όμορφο παλιό κουτί. Κάποτε το φύλαγα σαν τα μάτια μου, ήταν το πρώτο δώρο από σένα. Ένα κουτί γεμάτο σοκολάτες ηδονής, καραμέλες πόθων και

Ελάτε κορίτσια, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε… Ξέρω, δεν θα σας αρέσουν οι αλήθειες που θα πούμε, αλλά καμιά φορά χρειάζεται, απλά και μόνο για να μην νιώθουμε

“Στάθηκε μπροστά της και την κοίταξε στα μάτια. Χαμήλωσε το βλέμμα του και γέλασε με σιγουριά. Εκείνη σιωπηλή και με τους χτύπους της καρδιάς να ανεβαίνουν, ήξερε ότι

Δεν θα σου πω πολλά, μπορεί να νιώθω ένα ηφαίστειο μέσα μου έτοιμο να εκραγεί από συναισθήματα και εγώ απλά να καίγομαι για να περιμένω να μου απλώσεις

Δεν είναι λίγες οι φορές που η έκφραση “θέλω να περνάμε καλά”, έχει παρεξηγηθεί ή μάλλον δεν έχει γίνει σωστά αντιληπτή. Η ζωή δεν περνάει όμορφα αν δεν

Υπάρχει αλήθεια μεγαλύτερο βάσανο για έναν έρωτα απ’ το πώς θα είναι το αύριο που θα έρθει; Υπάρχει μεγαλύτερος φόβος, για το αν το πρωί που θα ξημερώσει,

Όλοι μας τελικά ψάχνουμε κάποιον που θα μας κάνει να νιώθουμε όμορφα. Ψάχνουμε έναν θεραπευτή της ψυχής μας, χωρίς όμως να το θέλουμε μόνο για εμάς. Θέλουμε και

Πόσο βασανιστικός μπορεί να γίνει ο έρωτας! Πόσο εύκολα μπορεί να σ’ ανεβάσει στα σύννεφα και πόσο εύκολα μπορεί να σε ρίξει στα τάρταρα! Πόσο εύκολα μπορεί να

Μήνας Νοέμβρης. Μια μέρα βροχερή και κρύα που ταίριαζε γάντι στην κατά τ’ άλλα τέλεια ζωή μου. Τα χρόνια που προηγήθηκαν δοκίμαζαν τις αντοχές μου και τα όρια