Είχα τη φήμη πως ήμουν πολύ ψυχρή και σκληρή ως γυναίκα και τώρα που το σκέφτομαι ίσως και να ήμουν… Όλοι πίσω από την πλάτη μου μ΄ αποκαλούσαν
Είχε υποσχεθεί να μην τον ξαναδεί, ν’ αποτρέψει την σκέψη της από αυτόν. Μα η φωνή, αυτή η ζημιάρα φωνή του, δεν την άφηνε σε ησυχία. Έμοιαζε να
Όταν έβλεπα τους γονείς μου, αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν οι δυο τους να περνάνε τόσο καλά. Έδειχναν να μην έχουν ανάγκη κανέναν, να μην θέλουν κανέναν, σα να
Για μέρες έψαχνα τη δύναμη, το κουράγιο αν θες, για να σου ψιθυρίσω την αλήθεια. Να σου εξομολογηθώ το λάθος μου, ένα λάθος που με βοήθησε να ξαναβρώ
Έξι ολόκληρα χρόνια παντρεμένοι και εγώ ζούσα ακόμη στην ψευδαίσθηση πως ακόμη ήμασταν ερωτευμένοι, πως ακόμη υπήρχε εκείνη η μαγεία που ταξιδεύει τις καρδιές, που χορταίνει τα κορμιά,
Θα κλείναμε τρία χρόνια δεσμού, όταν ένα απόγευμα Σαββάτου μου ανακοίνωσες πως θα φύγεις στη Γερμανία. Είχες δεχθεί μια καταπληκτική πρόταση συνεργασίας μ΄ ένα από τα πιο σημαντικά
Κυριακή μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας. Ο καιρός είναι ανοιξιάτικος και προσφέρεται για βόλτες. Ο σπανίως άπλετος χρόνος μου είναι η πεμπτουσία της βόλτας μου, παρέα με την
Παντρεμένοι τρία ολόκληρα χρόνια, εγώ ελεύθερος συνεργάτης σ΄ έναν από τους πιο επώνυμους εκδοτικούς οίκους στην Ελλάδα και εσύ από τους καλύτερους πωλητές σε πολυεθνική εταιρία στον χώρο
Δεν ήμουν η πρώτη που χώριζε μ΄ ένα παιδί και σίγουρα δε θα ήμουν και η τελευταία, ήμουν όμως η μόνη που είχε σταματήσει να πιστεύει στον έρωτα,
Όταν έκανα και την τελευταία χημειοθεραπεία, έδωσα μια υπόσχεση στον εαυτό μου, πως θα ζήσω κάθε στιγμή που μου απομένει, δεν θα κάνω μακροχρόνια σχέδια, δεν θ’ αναλωθώ
Γνωριστήκαμε τυχαία στα επείγοντα περιστατικά, όταν έφερες τη μικρή που είχε χτυπήσει στο σχολείο. Ένας μικρός άγγελος με δυο μάτια σπίθες και μια ασυναγώνιστη περιέργεια να ρωτάει για
Άνοιξα τα μάτια σ΄ ένα άγνωστο περιβάλλον, με την αίσθηση πως ήμουν χαμένη. Χωρίς να το θέλω αναστέναξα και προσπάθησα να κουνηθώ. Ήταν αδύνατο, το κορμί μου βαρύ,
Αποδέχθηκα πως για σένα θα ήταν ο δεύτερος γάμος, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Από την πρώτη στιγμή που μίλησες για την οικογένεια που ήδη είχες, για τα δυο
Συντηρητική, δύσκολη, στενόμυαλη, μια γυναίκα που δεν είχε τη δύναμη να εκφραστεί και κρυβόταν στο σκοτάδι, στην απομόνωση, στη σιωπή. Κάθε φορά που αναπολώ τον παλιό μου εαυτό,
“Να ‘ταν ο κόσμος μαγικόςπαράδεισος η πλάσηστου φεγγαριού το τάσικαφές βαρύς γλυκός…” Η φωνή της Γαλάνη γέμιζε το δωμάτιο και η Πέπη κοντοστάθηκε για να ακούσει. Έκλεισε τα
Βγήκα από το γραφείο σχεδόν σοκαρισμένη. Η αναίδεια εκείνου του ανθρώπου μ’ άφησε κυριολεκτικά άφωνη! Όχι μόνο τόλμησε να μ’ ενοχλήσει σεξουαλικά, μα με θράσος με απείλησε με
Σε είδα να παίρνεις τη βαλίτσα σου στα χέρια, ν΄ ανοίγεις τη πόρτα και σιωπηλός να φεύγεις από το σπίτι μας. Ίσως θα μπορούσες να με ρωτήσεις γιατί
Όταν μας πήραν από το νοσοκομείο για να μας ανακοινώσουν πως βρέθηκε καρδιά, αισθάνθηκα ευλογημένη. Μονάχα μια σκέψη μ΄ έκανε να διστάσω για μια στιγμή… ένας άλλος άνθρωπος
Κάθε φορά που θα βλέπω αγιόκλημα, θα θυμάμαι τη γνωριμία μας… Είχα μόλις μετακομίσει στη γειτονιά, μετά από ένα πολύ δύσκολο διαζύγιο. Μόνη, πληγωμένη, σε μια άγνωστη πόλη,
Στάθηκα σε μια γωνιά, νιώθοντας πως ο χώρος ξαφνικά μέσα στο σπίτι συνεχώς μίκραινε. Για μια στιγμή με κοίταξε χωρίς να μιλήσει και μετά συνέχισε να γεμίζει τη