Αυτό το πρωινό ξύπνημα, σαν το κουδούνι της κολάσεως! Το ξυπνητήρι και τα νεύρα, έχουν κάνει τα μαλλιά σαν άχυρα! Τι να φορέσω πάλι; Δεν έχω τίποτα! Και ανοίγοντας την ντουλάπα, με πλακώνει μια στοίβα ρούχα που δεν θέλω να διπλώσω παρόλο τον ψυχαναγκασμό μου. Όσο σκέφτομαι τι θα τραβήξωContinue Reading

Περάσαν χρόνια… Ζήσαμε τόσα πολλά μαζί μέσα σε τόσο λίγο χρόνο, θαρρείς μεγαλώσαμε απότομα! Είναι δυνατόν να συναντήσεις τον έρωτα της ζωής σου τόσο νωρίς; Είναι δυνατόν άλλοι να ψάχνουν χρόνια και εμείς να βρεθήκαμε τόσο νωρίς, τόσο ταιριαστά μαζί; Ήμασταν μικροί και οι δυο, μα η αγάπη μας ήτανContinue Reading

Κάτω από την ξερακιανή επιδερμίδα και το καμπουριασμένο της ανάστημα, μπορούσες ακόμα να διακρίνεις εκείνη την κομψή ομορφιά που έκρυβαν επιμελώς οι κακουχίες, συνάμα με τα απομεινάρια της βίαια χαμένης παιδικότητας και αθωότητάς της. Διάδοχος εκείνων που προφανώς δεν έπρεπε να γίνουν γονείς. Είναι από εκείνες τις αδικίες της ζωήςContinue Reading


Εγκλωβισμένη μέσα στα χέρια του, φυλακισμένη μέσα στην αγκαλιά του. Να γίνονται ένα τα κορμιά, να παραδίνονται ξανά και ξανά. Σταγόνες ιδρώτα, θυσία στον θεό έρωτα. Τα μάτια της κολλημένα στα δικά του, μαγνητισμένα θαρρείς και τα χείλη της άηχα να τον ικετεύουν να μείνει εκεί, κοντά της, δίπλα της,Continue Reading

Είχε συνηθίσει στη ζωή της κι έδινε πάμπολλες ευκαιρίες, μόνο και μόνο επειδή ήλπιζε σε μια καλή της τύχη κι άλλο τόσο στην καλή της τη μοίρα. Μα δεν φτάνουν ούτε οι μοίρες, ούτε τα ευχολόγια, αν οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιήσουμε και δε διαλευκάνουμε μέσα μας όλα τα σκοτεινά καιContinue Reading


Ούτε καν το είχα φανταστεί, ούτε καν το είχα ονειρευτεί. Ούτε καν μπορούσα να σκεφτώ ότι μέσα σε τόσους χιλιάδες ανθρώπους θα υπήρχες εσύ! Το κάλεσμα της μοίρας όμως δυνατό. Το ακολούθησα στα τυφλά. Αυτή ορίζει το πεπρωμένο. Διαμεσολαβητής  της μοίρας ένας κοινός μας φίλος που το έμαθα αργότερα. ΌτανContinue Reading

Το τραπέζι ήταν σχεδόν έτοιμο. Φόρεσα το μαύρο στενό φόρεμά μου και σήκωσα τα μαλλιά μου ψηλά σε κοτσίδα να τονίζεται το πρόσωπο μου. Από κάτω, τα κόκκινα εσώρουχά μου κρυμμένα μόνο για αυτόν. Η ώρα κόντευε εννιά, η αγωνία μου στο κόκκινο και η καρδιά μου χτυπούσε εκτός τουContinue Reading

Ξυπνάω με τον ήχο απ’ τα ξύλα. Ο πατέρας κάθε πρωί τα έκοβε και τα έχωνε στη φωτιά, στην ξυλόσομπα με μείον πέντε βαθμούς έξω. Ήταν το έναυσμα για να ξυπνήσω. Μουδιασμένη μες στα σκεπάσματα, αναρωτιέμαι πώς θα αντικρύσω πάλι την παγωνιά και θα βαδίσουμε προς το σχολείο, που απείχεContinue Reading

[Γράφει η Ελένη Ρέγγα] Ήταν «παλιά» ψυχή σε αυτόν τον κόσμο. Είχε έρθει να λυτρώσει και να λυτρωθεί! Η τρίτη και τελευταία ζωή της, θα έπρεπε ν’ αλλάξει την κατάστασή της πρωτίστως και μετά όσων περισσότερων την πλησίαζαν. Ακολουθούσε πλέον μια εσωτερική φωνή που την εμπιστευόταν απόλυτα, ποτέ δεν παρέκκλινεContinue Reading

[Γράφει η Έφη Χαλκέα] Το φως του δειλινού ήταν μαγικό, τότε τον είδε να κάθεται στην άκρη της πισίνας γυμνό με τα πόδια του να κρέμονται μέσα στο νερό. Τα μαλλιά του μακριά και γκρίζα, περιποιημένο γκρίζο μούσι, ολόγυμνο και μαυρισμένο. Τον πλησίασε αθόρυβα βουτώντας στο νερό. Της άρεσε, πήγεContinue Reading

Άνοιξα το πακέτο και πήρα το τελευταίο τσιγάρο. Έγειρα το κεφάλι προς τα πίσω, έκλεισα τα μάτια και φύσηξα τον καπνό με όλο μου το είναι, φυσώντας εκτός όλο τον πόνο της καρδιάς. Εκεί στην σιγή της νύχτας και του μπαλκονιού, παρέα με ακόμα ένα νέο φεγγάρι και μια κούπαContinue Reading


Μπορεί να έχεις θελήσει σαν τη καλοκαιρινή γη ανοιγμένη από την δίψα, έναν άνθρωπο για βροχή σου; Μήνας φθινοπώρου, με απρόβλεπτες μέρες και στιγμές ακριβώς, όπως κάθε ζωή. Δύο άγνωστοι σε μια τυπική συνάντηση για δουλειά. Μιλήσατε με τις ώρες πέρα από το τυπικό. Εκεί μπλέξανε οι τροχιές σας. ΗContinue Reading

[Γράφει η Ελένη Ρέγγα] Ένιωθε περήφανος που δίπλα του είχε αυτή την γυναίκα! Ήταν το τρόπαιό του, η απόλυτη, η προσωπική του επιτυχία σαν αρσενικό. Όταν τον συνόδευε, φούσκωνε το στήθος του σαν παγώνι. Η ζήλια στα μάτια των αρσενικών, του γεννούσε το συναίσθημα μιας προσωπικής δικαίωσης των στόχων του,Continue Reading

[Γράφει η Ελένη Ρέγγα] Γκάζωσα μόλις βγήκα στην Εθνική από Λουτράκι. Ήταν δύσκολη ημέρα σήμερα και ο τύπος μου έβγαλε το λάδι μέχρι να δεχτεί! Μεγάλη εταιρεία, συνεργάζεται και με περιοδικά ξένου τύπου… Καλή δουλίτσα. Αρχικά βέβαια δεν θα φωτογραφίζω εγώ, αλλά θα αναλάβω όλη την μετέπειτα παρουσίαση μέχρι τοContinue Reading

[Γράφει η Ελένη Ρέγγα] Κανένα λάθος δεν έπρεπε να κάνω μαζί του! Τον είχα διαβάσει από τις κινήσεις, είχα αναλύσει μια προς μια τις λέξεις του, είχα ερωτευτεί το στυλ του! Και εκείνος εκεί, γνωρίζοντας την δύναμη της γοητείας, να χρησιμοποιεί κάθε βλέμμα κάθε κίνηση κάθε λέξη, κατά της καρδιάςContinue Reading

Όπως εκείνη βρισκόταν καθισμένη γυμνή πάνω στο έπιπλο του καθρέφτη φορώντας ακόμη τις μαύρες, ψηλοτάκουνες γόβες της κι έμπηγε βαθιά τα νύχια της στην πλάτη του, εκείνος μπαινόβγαινε δυνατά και γρήγορα μέσα της. Με τα χείλη του αντάμωναν τα βογγητά που έβγαιναν απ’ τα μισάνοιχτα χείλη της. Δεν την φιλούσε,Continue Reading

Ένιωσε την αναπνοή της να κόβεται και την καρδιά της να σταματάει. Τα μάτια της είχαν εγκλωβιστεί θαρρείς στο βλέμμα του, που είχε βυθιστεί αχόρταγα στο δικό της. Τα χείλη του, μια ανάσα μακριά απ’ τα χείλη της. Η ανάσα του της έκαιγε το δέρμα και το χέρι του αργάContinue Reading

Όλα ξεκίνησαν από μία μαύρη, μακριά τρίχα στο πάτωμα… Γκρεμίστηκε, κάθισε στο κρεβάτι και την κοίταζε. Την έπιασε στο χέρι της, την τέντωσε και κοίταξε το μήκος. Πληγώθηκε, ένα μικρό δάκρυ έκανε να βγει από το μάτι της, αλλά δεν το άφησε. Έκανε ένα τσιγάρο να ηρεμήσει. “Θα τα κάνωContinue Reading

Πέρασε κιόλας ενάμιση μήνας από τότε που λείπεις. Ένα ταξίδι στην άλλη άκρη του κόσμου. Τόσο καιρό χωρίς ιδιαίτερη επικοινωνία και τώρα σε περιμένω να γυρίσεις με πολύ αγωνία. Η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει, τα λεπτά περνάνε βασανιστικά αργά. Το τηλέφωνό σου νεκρό και εγώ το μόνο που θέλωContinue Reading

Η ώρα έχει πάει δώδεκα το βράδυ κι εγώ για άλλη μια φορά δεν μπορώ να κοιμηθώ. Κάτι μέσα μου, μου φέρνει ένταση και δεν με αφήνει να κοιμηθώ. Βάζω ένα ποτήρι κρασί και βγαίνω στο μπαλκόνι. “Έχει πανσέληνο απόψε αγάπη μου” λέω ασυναίσθητα, σαν τότε που ήσουν δίπλα μου.Continue Reading