Ανάθεμα τα μάτια σου κορίτσι μου! Ανάθεμα τα μάτια σου, που μ’ έκαναν να ερωτευτώ, να νιώσω, να ποθήσω, να αγαπήσω σαν παιδί. Ανάθεμα τα μάτια σου, που το μπόρεσαν να ανοίξουν διάπλατα τις πύλες τις ψυχής μου, να διαλύσουν τα τείχη της καρδιάς μου, να καταστρέψουν τις άμυνες τουContinue Reading
Υπάρχουν κάποια “πρέπει”, που υπερνικούν τα “θέλω” του ανθρώπου! Αυτά τα “πρέπει”, σχεδόν όλα οφείλονται στην οικογένειά μας, στους γονείς μας, αλλά υπάρχουν και ορισμένα που μας βγαίνουν στην πορεία μέσα από καταστάσεις, στιγμές δύσκολες η εύκολες, μέσα από τον γάμο, από σχέσεις, μέσα από βιώματα για το ποιο είναιContinue Reading
Πάει τόσος καιρός κι όμως ακόμη θυμάμαι… θυμάμαι την αίσθηση του δέρματός σου πάνω στο δικό μου, τα χείλη σου που έκαιγαν κάθε σπιθαμή μου, τα χέρια σου που ζέσταιναν κάθε εκατοστό μου. Θυμάμαι ακόμη το γέλιο σου που φώτιζε τον κόσμο γύρω μου, το σκανταλιάρικο ύφος σου που έκανεContinue Reading
Σε ποια φεγγάρια σε βρήκα και σε ποια σύννεφα σ’ έχασα ψυχή μου; Περνούν οι μέρες, αλλάζουν οι εποχές κι εγώ εκεί, βυθισμένος σε χειμώνες, ν’ αργοπεθαίνω περιμένοντας μια ηλιαχτίδα. Έμεινα μόνος με ένα βάρος στην ψυχή, να μην αφήνει το κορμί μου να ισιώσει και κυρτωμένος να διαβαίνω στονContinue Reading
Διαβάζω συχνά… υπομονή, υπομονή! Η υπομονή ταιριάζει με την αναισθησία σε μικρή δόση, με την ανεμελιά! Αν εμείς μέσα μας νιώθουμε καλά, τίποτα δεν μπορεί να μας αγγίξει, κακόβουλο, υποτιμητικό, πεσιμιστικό… δηλαδή αν μέσα μας είμαστε οκ, αυτό χωρίς απαραίτητα να βγαίνει προς τα έξω, ας είναι κρυφό, δεν θαContinue Reading
-Τριακοστή έβδομη μέρα ταξίδι σήμερα. Ο καιρός μετά την χθεσινή καταιγίδα έπιασε να φτιάχνει. -Ίσως καταφέρουμε να φάμε και τίποτα. σκέφτηκε ο καπετάνιος. -Γύρισε στο χάρτη. -Κοντεύουμε captain. ακούστηκε ο ύπαρχος -Ναι ωρέ, ας είναι. απάντησε αυτός Το βαπόρι μεγάλο, κοντά στους ογδόντα δύο χιλιάδες τόνους, φορτωμένο μέχρι τα μπούνιαContinue Reading
Μάλλον είναι αλήθεια πως όλα εξαρτώνται από την οπτική γωνία που βλέπουμε τα πράγματα, όπως κάπου, κάποτε μου είχε πει κάποιος. Ζούμε την κάθε μέρα διαφορετικά ή την κάθε μέρα με τον ίδιο τρόπο και κανείς δεν ξέρει αν είναι σωστό ή λάθος αυτό. Η κατάσταση γύρω μας, είναι αλήθειαContinue Reading
Να τος πάλι καθισμένος στην άκρη της θάλασσας να αγναντεύει τον ορίζοντα κρατώντας σημειώσεις πού και πού σε αυτό το τετραδιάκι γραμμένο με μολύβι. “Έτοιμος ο καφές κύριε” είπε ο μικρός και τον σέρβιρε σε όμορφο φλυτζάνι και το κρύο νερό δίπλα. Ήπιε μια γουλιά, άναψε την πίπα του καιContinue Reading
Η ευτυχία δεν είναι ανέραστη, αλλά στην ηδονή μόνο δε θα την βρεις! Στην χλιδή ίσως τη συναντήσεις περιστασιακά, αλλά στην ταπεινότητα κατοικεί! Στην καχυποψία παγιδεύεται και στην εμπιστοσύνη ανθεί! Από την υποκρισία θα κάνει στάση, αλλά φτιασιδωμένη στην αλήθεια θα καταλήξει, για να βρει τo οξυγόνο που την κρατάContinue Reading
Ήταν από την αρχή μια σχέση απαγορευμένη, παράνομη και επικίνδυνη. Φαινόταν πολύ δύσκολο, αν όχι ανέφικτο και όμως συνέβη κάποτε… Μια αγάπη που ξεκίνησε μονόπλευρη, έμελλε να γίνει ένας έρωτας, ένα πάθος πέρα και πάνω από συμβάσεις, αντίθετες ζωές, βιώματα, κοινωνική θέση και ηλικία. Δυο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τουςContinue Reading
Η μηχανή είναι αδιαμφισβήτητα ένα μοναδικό πάθος που αρκετοί, αν όχι όλοι έχουμε, αλλά λίγοι το ζουν συνεχώς! Το μέγιστο όμως πάθος για τη ζωή, είναι η ίδια η ζωή! Η καθημερινότητα, οι μικρές στιγμές που ζεις κάνοντας μια απλή βόλτα με το άλλο σου μισό… Που θα σταματήσεις να δειςContinue Reading
Είναι κι αυτοί οι μπαμπάδες που δεν ζουν με τα παιδιά τους, που αντιμετωπίζουν δυσκολίες καθημερινά μέχρι να έρθει η ώρα να τα δουν για λίγες ώρες, για λίγες μέρες της εβδομάδας… Είμαι υπέρ στο να έχει την επιμέλεια η μητέρα, αλλά το βασικό είναι η καλή συνεργασία / συνεννόηση τωνContinue Reading
Το θέμα μου είναι οι προκαταλήψεις, τα στερεότυπα μεταξύ των ανθρωπίνων σχέσεων, αλλά ιδιαίτερα το πώς επηρεάζουν τις ερωτικές σχέσεις των ανθρώπων! Πολλές γυναίκες από μικρές βλέπουν και παρατηρούν τους γονείς τους, όπως φυσικά το ίδιο και οι άντρες και συνήθως τους μιμούνται. Μια κοπέλα ίσως έχει σαν πρότυπο τονContinue Reading
Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς καραντίνα; Πλέον δεν υπάρχουν δικαιολογίες για να μην κάνουμε, ό,τι ο εγκλεισμός ήταν η αφορμή για να μην κάνουμε. Είμαστε ελεύθεροι πια… Ελεύθεροι να πλησιάσουμε ανθρώπους που μας έλειψαν. Να έρθουμε κοντά μ’ αυτούς που θέλουμε να έρθουμε κοντά. Να εκδηλώσουμε τα συναισθήματά μαςContinue Reading
Σκοντάφτουμε, αλλά δεν σταματάμε να περπατάμε. Αν δε μπουσουλήσεις πρώτα, δεν θα μάθεις ποτέ να περπατάς! Και μπουσουλώντας, κάποια στιγμή θα σηκωθούμε, θα πέσουμε, θα ξανασηκωθούμε και πάλι απ’ την αρχή, μέχρι να μάθουμε να περπατάμε. Όχι πως στο περπάτημα που πλέον έχουμε εκπαιδευτεί, δεν θα σκοντάφτουμε πλέον… Φυσικά καιContinue Reading
Προφανώς για όλα όσα μας συμβαίνουν, όσα ζούμε και αντιμετωπίζουμε, ευθυνόμαστε αποκλειστικά εμείς. Μάθαμε κάποιοι να μεταφέρουμε ευθύνες και να ψάχνουμε για σωτήρες, αφού κάποτε δεν μπορέσαμε να διώξουμε όσα και όσους μας είχαν σε… τοξικό υγρό να αργοπεθαίνουμε. Λάθος μας τότε, λάθος μας και τώρα! Από την άλλη, ανεχτήκαμεContinue Reading
Posts, likes, sms, inbox συνομιλίες… Χαζομάρες! Τίποτα δεν αρκεί και όλα μαζί ίσως απομακρύνουν περισσότερο. Αυτό που λένε τα μάτια από κοντά, τα συναισθήματα που δείχνουν, την αγάπη που εκπέμπουν, το άγγιγμα που αρκεί χωρίς λόγια, δεν αντικαθιστούνται με τίποτα από αυτά τα παραπάνω. Εκείνα πολλές φορές παρεξηγούν, εκνευρίζουν, μεταφέρουνContinue Reading
Κάποια στιγμή σκέφτεσαι πως δεν μετανιώνεις για τίποτα. Το ήθελες, το έζησες, το ένιωσες. Πως αν ξαναγινόταν από την αρχή το ίδιο θα έκανες, ακόμα κι αν ήξερες την συνέχεια. Κάποια στιγμή ακόμα νιώθεις… Ακόμα νιώθεις στα χείλη σου το φιλί, εκείνο που σε ταξίδευε με μάτια κλειστά. Ακόμα νιώθειςContinue Reading
Σαν άνθρωπος του κόσμου εδώ και πολλά χρόνια, τον τελευταίο καιρό ξαναβρήκα μια εκδοχή μου που είχα ξεχάσει. Εκείνη που ζούσα με τον εαυτό μου. Τότε που τον γνώρισα καλύτερα, τότε που τον αποδέχθηκα, τότε που τον κατάλαβα, τότε που τον εκτίμησα και πήρα απόφαση πως πρέπει να ασχοληθώ μαζίContinue Reading
Έφτασε λοιπόν η εποχή που ήρθαν τα πάνω κάτω… Όλα όσα σχεδιάζαμε, ονειρευόμασταν, θέλαμε να κάνουμε, μπήκαν σε παύση. Περιορισμένοι στα σπίτια μας τον περισσότερο χρόνο, είτε περνάμε χρόνο με τα πρόσωπα που υπό κανονικές συνθήκες δεν βλέπαμε, δεν ζούσαμε, δεν απολαμβάναμε. Από την άλλη, σε αυτή την κατάσταση στερούμαστεContinue Reading