-
Μην φοβάσαι για μένα, τώρα είμαι στα πιο σωστά χέρια, τα δικά μου…
Διαβάστε περισσότερα: Μην φοβάσαι για μένα, τώρα είμαι στα πιο σωστά χέρια, τα δικά μου…Μαθαίνω πως ρωτάς για μένα, δείχνεις ν’ ανησυχείς για το πώς είμαι, για το αν τα καταφέρνω… Μαθαίνω πως ρωτάς για μένα, δείχνεις πως νοιάζεσαι για το πώς προχωράω, για το πώς συνεχίζω κι είναι το βλέμμα και ο ήχος της φωνής σου γεμάτος ειλικρινές ενδιαφέρον και αληθινό νοιάξιμο. Μαθαίνω πως ρωτάς για μένα και…
-
Αισθανόμουν πως είσαι η ανταμοιβή μου για όσα έχω κάνει. Πόσα παιχνίδια παίζει η μοίρα όμως…
Διαβάστε περισσότερα: Αισθανόμουν πως είσαι η ανταμοιβή μου για όσα έχω κάνει. Πόσα παιχνίδια παίζει η μοίρα όμως…Nόμιζα πως στη ζωή μου είχα χορτάσει εμπειρίες, γνωριμίες, ξενύχτια, φιλίες εφήμερες και παντοτινές. Το παραδέχομαι, λάθη έκανα πολλά. Άλλες φορές πλήγωσα, άλλες τόσες πληγώθηκα, κάποιες φορές συμβιβάστηκα… Και τότε, ήρθε το μπέρδεμα μαζί σου… Δεν μου πήρε καιρό να αφεθώ, άλλωστε δεν μου άφησες και πολλές επιλογές. Ή μαζί σου ή τίποτα. Ή εσύ…
-
Γιατί φοβηθήκαμε τα “σ’ αγαπώ”…
Διαβάστε περισσότερα: Γιατί φοβηθήκαμε τα “σ’ αγαπώ”…Αυτός ο Φλεβάρης σε όλα του λίγος, δεν περίσσεψε ίχνος ζωής… Ήταν δεν ήταν στην μέση του, όταν η απόφαση για την φυγή ήρθε. Δύο λεπτά ήταν αρκετά για μια απόφαση ζωής… Η λύση για άλλη μια φορά ήταν η βαλίτσα γεμάτη μικροαντικείμενα, λιγοστά ρούχα, χρεη ψυχής και άτιμες δολοφονικές μνήμες, στη βαλίτσα του μυαλού…
-
Λίγο να δω ξανά τα μάτια σου…
Διαβάστε περισσότερα: Λίγο να δω ξανά τα μάτια σου…Να ερχόταν λέει μια στιγμή, μια μικρή, ασήμαντη στιγμή, που να σε έβλεπα ξανά μπροστά μου… Να ερχόταν λέει μια στιγμή, μια μικρή, τυχαία στιγμή, που το βλέμμα μου θα διασταυρωνόταν με το δικό σου. Μια στιγμή μονάχα, να μπορούσα να κλέψω λίγο απ’ το φως των ματιών σου, μια στιγμή να χαθώ στο γκρίζο…
-
Για μια φορά τόλμησε να είσαι ειλικρινής!
Διαβάστε περισσότερα: Για μια φορά τόλμησε να είσαι ειλικρινής!Μετά από επιμονή για μια τελευταία συνάντηση ανάμεσα στους δύο μας, έχω να θέσω μερικές ερωτήσεις… Έχουν περάσει τόσα χρόνια κι ακόμα θεωρείς ότι μπορείς να μου λες ψέματα; Θεωρείς ότι μπορείς να εισβάλλεις στην ζωή μου όποτε σου καπνίσει; Μήπως νομίζεις ότι είμαι το κοριτσάκι που ήταν ερωτευμένο μαζί σου; Τι θέλεις τελικά; Ξέρεις;…
-
Δεν εκβιάζεται μάτια μου ο έρωτας, δεν βγαίνει με το ζόρι η αγάπη…
Διαβάστε περισσότερα: Δεν εκβιάζεται μάτια μου ο έρωτας, δεν βγαίνει με το ζόρι η αγάπη…Μην αναβάλλεις για αύριο, αυτό που μπορείς να νιώσεις σήμερα. Μην αφήσεις το αύριο, αυτό το τόσο κοντινό, αλλά και συνάμα τόσο αβέβαιο μέλλον, να καταπιεί τις εμπειρίες που θα μπορούσες να κουβαλήσεις. Να ρουφήξει το συναίσθημα που θα μπορούσες να νιώσεις… Υπάρχει κάποιος, υπάρχει κάτι εκεί, απέναντί σου, που σε κοιτά με πλησμονή και…
-
Θυμώνω με μένα, που ακόμη σε θυμάμαι…
Διαβάστε περισσότερα: Θυμώνω με μένα, που ακόμη σε θυμάμαι…Ξέρεις πόσες φορές ξύπνησα κι ένιωσα ότι είσαι εκεί; Ότι μου χαμογελάς σε μια καλημέρα και μιλάμε για οτιδήποτε; Ή όταν περνάνε οι ώρες, άλλοτε πολυάσχολα κι άλλοτε βασανιστικά και προσμένω να χτυπήσει το τηλέφωνο να σ’ ακούσω έστω και λίγο κλεφτά και διακοπτόμενα; Ακόμα κι όταν περνώ απ’ τους δρόμους που με στοιχειώνουν όταν…
-
Και προχωρώ… Πιο προσεχτική πια, μην τυχόν και συναντήσω κάτι που να σε θυμίζει…
Διαβάστε περισσότερα: Και προχωρώ… Πιο προσεχτική πια, μην τυχόν και συναντήσω κάτι που να σε θυμίζει…Μετά το χωρισμό μας, ένιωσα σαν αποτύπωμα στην ψυχή μου την έννοια της απαξίωσης. Τίποτα πια δεν θύμιζε τα λόγια σου, πριν από εκείνη την ημέρα που μου ανακοίνωσες με βλέμμα ψυχρό και καρδιά κενή, το τέλος. Τίποτα δεν μετέδιδε τη θέρμη του κορμιού σου όταν με είχες αγκαλιά. Άδειασες μου είπες κι έδινες μάχη…
-
Σχέσεις fast food…
Διαβάστε περισσότερα: Σχέσεις fast food…H pop κουλτούρα έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις ζωές μας. Δεν μας έφταναν οι παλαιομοδίτικες αντιλήψεις και ιδέες των χρόνων που πέρασαν, ήρθαν και προστέθηκαν άλλες τόσες. Επηρεάστηκαν βαθιά νοητικά «κομμάτια» του εαυτού μας, που πολλές φορές είμαστε ανίκανοι να το αντιληφθούμε. Όλα κυλούν τόσο μηχανικά και γρήγορα, που με την ταχύτητα του διαδικτύου,…
-
Δεν ξέρω τι νιώθεις και ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει πια…
Διαβάστε περισσότερα: Δεν ξέρω τι νιώθεις και ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει πια…Ήρθες. Έφυγες. Ξαναήρθες. Και πάλι το ίδιο… Μια ιστορία που ανέχτηκα στο όνομα του έρωτά μου για σένα. Μια ιστορία που με κούρασε, μια ιστορία που ήταν δύσκολο να ανθίσει, είχε εμπόδια πολλά. Πέρασαν χρόνια και ο καθένας άλλαξε πορεία. Εσύ εκεί κι εγώ εδώ. Τώρα τι θέλεις και με ψάχνεις; Τι θέλεις και εμφανίζεσαι…
-
Με τρομάζουν οι σιωπές σου…
Διαβάστε περισσότερα: Με τρομάζουν οι σιωπές σου…Απόλυτα κατανοητό και κυρίως το επόμενο στάδιο, απ’ το να διεκδικούμε και να παλεύουμε να μας καταλάβουν και να νιώσουν τα θέλω μας και τα όνειρά μας. Καλά κάνουν και φοβούνται, καθώς όταν είχαμε όλον το χρόνο ολόδικό μας και θέλαμε να τους ταράξουμε, να τους τραντάξουμε, αλλά δεν έλεγαν να βρουν το παραμικρό χρονικό…
-
Να μου προσέχεις μάτια μου ό,τι αγαπάω… Εσένα…
Διαβάστε περισσότερα: Να μου προσέχεις μάτια μου ό,τι αγαπάω… Εσένα…Πόσα σπασμένα “σ’ αγαπώ”, κρύβονται πίσω από ένα “να προσέχεις”… Πόσο έρωτα, πόσο νοιάξιμο μπορεί να κλείνει ερμητικά μέσα της αυτή η τόση δα φράση… Πόσα ανείπωτα ακούγονται να ουρλιάζουν όταν την ξεστομίζεις… ”Να προσέχεις” μου είπες όταν έφευγες, “να προσέχεις τον εαυτό σου…”. Κι εγώ θύμωνα στο άκουσμα. Ήθελα να είσαι εδώ, να με…
-
Ακόμα παλεύω να σε βγάλω από μέσα μου…
Διαβάστε περισσότερα: Ακόμα παλεύω να σε βγάλω από μέσα μου…Τα έκλεισα όλα σ’ ένα κουτί… Ό,τι ζήσαμε μαζί. Υποσχέσεις, στιγμές πάθους, όμορφες στιγμές. Όλα τα έκλεισα την μέρα του “Αντίο”. Αλήθεια, πώς μπόρεσες να με ξεγράψεις έτσι, τόσο ψυχρά; Πώς μπόρεσες να προχωρήσεις την ζωή σου, δίχως να αναλογιστείς τις ευθύνες των πράξεών σου; Πώς τόλμησες να αγγίξεις άλλο σώμα τόσο γρήγορα; Κι εγώ;…
-
Εγώ θα δίνω, γιατί σημασία έχει με μένα να έχω σωστούς λογαριασμούς. Κι όχι με σένα κι όλους τους άλλους σαν κι εσένα…
Διαβάστε περισσότερα: Εγώ θα δίνω, γιατί σημασία έχει με μένα να έχω σωστούς λογαριασμούς. Κι όχι με σένα κι όλους τους άλλους σαν κι εσένα…Είναι κάποιες νύχτες, που τις περνάς συντροφιά με τις αναμνήσεις. Μ’ ένα τσιγάρο που σου καίει τα χείλη και μόλις το σβήνεις, από συνήθεια, ανάβεις το επόμενο. Έτσι, συνήθεια είσαι κι εσύ, που βασανίζομαι να κόψω. Μ’ ένα ποτό που στην αρχή σε χαλαρώνει κι όσο πίνεις τόσο ζαλίζεσαι. Έτσι αφέθηκα κι εγώ στη ζάλη…
-
Και πού ξέρεις; Ίσως κάποια στιγμή καταφέρω να σε ξεριζώσω από μέσα μου…
Διαβάστε περισσότερα: Και πού ξέρεις; Ίσως κάποια στιγμή καταφέρω να σε ξεριζώσω από μέσα μου…Πού και πού, κάποια βράδια δύσκολα και σχεδόν ατελείωτα, περνάει η εικόνα σου από το μυαλό μου… Βλέπεις, σε είχα συνδυάσει με την απόλυτη ηρεμία. Ήσουν εκείνος ο άνθρωπος που ό,τι και να είχα, ήξερα πως με μία αγκαλιά σου και ένα σου χαμόγελο, η ασχήμια που με περιτριγύριζε θα εξαφανιζόταν και την θέση της…
-
Μα να θυμάσαι πως εγώ στάθηκα άοπλη μπροστά σου…
Διαβάστε περισσότερα: Μα να θυμάσαι πως εγώ στάθηκα άοπλη μπροστά σου…Και στάθηκες μπροστά μου αρματωμένος με πληγές, ανασφάλειες, πόνους και προδοσίες που σου χάρισε το παρελθόν. Στάθηκες μπροστά μου και μου έτεινες το χέρι. “Ας προχωρήσουμε μαζί…” μου είπες. Χάιδεψα τις πληγές σου, αγκάλιασα τις ανασφάλειές σου, φίλησα τους πόνους σου, νανούρισα τις προδοσίες σου. Και δεν με τρόμαξαν οι ασπίδες σου, η αλήθεια φωτίζει…
-
Δεν φταίει ο άλλος, ο μέχρι τώρα δικός σου άνθρωπος, για την απογοήτευση που νιώθεις…
Διαβάστε περισσότερα: Δεν φταίει ο άλλος, ο μέχρι τώρα δικός σου άνθρωπος, για την απογοήτευση που νιώθεις…Όχι, δεν φταίει αυτός… οι προσδοκίες του μυαλού σου φταίνε. Εκείνες έχτισαν την εικόνα του τόσο ψηλά, καλλωπίζοντάς την με τόσο ζωντανά κι όμορφα χρώματα. Σχεδόν ιδανικός! Τέλειος σε όλα του! Ένα κλείσιμο στα βλέφαρα ήταν αρκετό, τόσος λίγος χρόνος τελικά χρειαζόταν για να δεις την πραγματική του μορφή. Όχι είπαμε, δεν έφταιγε αυτός, έτσι…
-
Και κάπως έτσι επέλεξα να με «σκοτώσω», παρά να σου πω τι νιώθω…
Διαβάστε περισσότερα: Και κάπως έτσι επέλεξα να με «σκοτώσω», παρά να σου πω τι νιώθω…Μακάρι να γύριζα το χρόνο, τις στιγμές, εκείνα τα όμορφα και διόλου ευκαταφρόνητα σχολικά μας χρόνια. Ο κόσμος το ‘χε τύμπανο και εσείς κρυφό καμάρι! Μα έτσι ένιωσα όταν σε συνάντησα ξανά και εκείνο το βλέμμα μας, διαπέρασε την χειραψία μας, ποτέ παγωμένη, λες και φέραμε πίσω το χρόνο και ζεστάναμε καλέ μου Κωστή τις…
-
Για πέντε λεπτά μόνο…
Διαβάστε περισσότερα: Για πέντε λεπτά μόνο…Ξέρεις τι είναι τα πέντε λεπτά; Αν δεν το έχεις ζήσει, δεν ξέρεις. Πέρασα με τον ίδιο άνθρωπο περίπου δεκαπέντε χρόνια και όταν όλα τελείωσαν, αυτό που έμεινε να αναπολώ χαμογελώντας με νοσταλγία, ήταν τα πεντάλεπτα που έτρεφαν αυτό που είχαμε. “Θα έρθεις στο σταθμό στα Κάτω Πατήσια να σε δω για πέντε λεπτά;”, “Θα…
-
Σαν να κάνει μια ψύχρα σήμερα και ένα «μου λείπεις» έντονο…
Διαβάστε περισσότερα: Σαν να κάνει μια ψύχρα σήμερα και ένα «μου λείπεις» έντονο…Περίεργο… μεγάλωσε η ημέρα, ζέστανε κάπως ο καιρός, αλλά σαν να κάνει ψύχρα ακόμα. Τι με έπιασε σήμερα και άφησα ανοιχτά όλα τα παράθυρα του μυαλού και της καρδιάς; Πώς να μην «μπάσει» λησμονιά και πόνος; Ακόμα με πονάς, το παραδέχομαι, είσαι ένας πόνος τόσο μοναδικός, που όταν με πιάνει, τον λέω με το όνομά…