Μικρή ήμουν θαρρώ όταν ένιωθα ξεχωριστή, ένιωθα ότι θα περπατήσω πάνω σε αγκάθια για να αγκαλιάσω τα όνειρά μου. Για να έχω την ζωή που λαχταρώ, πρέπει να ματώσω την ψυχή μου. Το αισθανόμουν από μικρή ότι τίποτα δεν θα είναι εύκολο στον δρόμο μου. Όμως τίποτα από αυτά πουContinue Reading

Η προσευχή δεν είναι ατολμία, αβουλία ή έλλειψη προσωπικής κίνησης. Είναι δράση, είναι δύναμη, είναι επικοινωνία με αυτό που θεωρείς πως υπάρχει ψηλά και έχει περισσότερη δύναμη από εσένα. Δε σημαίνει πως εσύ παραμένεις αδρανής, δε σε ωθεί η προσευχή στο να περιμένεις την αλλαγή δίχως αυτή να οδηγηθεί καιContinue Reading

Αφήνουμε τις ημέρες να περνάνε, δεν τις ζούμε κι αυτές κυλάνε σαν νερό, σαν γοργό κύμα στον ωκεανό, που επιστροφή δεν πρόκειται να έχει. Χάνουμε πολύτιμες στιγμές, έτσι απλά γιατί μας κρατάει χειροπόδαρα ο εγωισμός μας. Δεν θέλουμε να συγχωρήσουμε, να αφήσουμε τα παλιά πίσω στο δωμάτιο του παρελθόντος. ΚιContinue Reading

selective focus portrait photo of woman posing with her thumb below her lip

“Δεν υπάρχουν σήμερα πιστές Πηνελόπες!”. Για ποια με πέρασες; Σπάνια βρίσκεις τέτοιες γυναίκες, άλλωστε ένας μύθος είναι. Μια Πηνελόπη για να μείνει πιστή, θέλει τον Οδυσσέα της, που όσες Σειρήνες κι αν περάσει, όποια Σκύλα και Χάρυβδη κι αν δει, γνωρίζει το δρόμο της επιστροφής, τον δρόμο της αγαπημένης τουContinue Reading

Έρχονται τελικά και οι στιγμές που μια ψυχή κουράζεται, όσο δυνατή κι αν είναι, έρχεται η ώρα που όταν πέσει, θα κάνει μεγάλο θόρυβο. Αυτό το άρθρο ήρθε σε μια τέτοια δική μου δύσκολη στιγμή. Οχτώ χρόνια δύναμης, με χαμόγελο και πάντα το κεφάλι ψηλά. Ήρθα στο τώρα για ναContinue Reading


Αλλάζουν οι άνθρωποι, τους αλλάζουν οι καταστάσεις, τα βιώματα, η ίδια η ζωή. Δεν ξέρω αν λέγεται ωριμότητα, προτιμώ να το λέω “θωράκιση εαυτού”, γιατί κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, όλοι καταλαβαίνουμε πως ο εαυτός μας είναι ο μόνος που θα είναι δίπλα μας να μας κρατά το χέρι ό,τιContinue Reading

Συγνώμη… μια τεράστια λέξη, που σαφώς έχουμε ανάγκη να την ακούσουμε όταν πρέπει. Μια λέξη που αν μείνει λέξη, δεν έχει απολύτως κανένα νόημα, καμία αξία. Κάποιοι έχουν τα κότσια να ζητούν συγνώμη, να το εννοούν κιόλας και να το επισφραγίζουν με συμπεριφορά κι έργα. Κάποιοι άλλοι προφέρουν τη λέξη,Continue Reading

Πνίγονται όλα σε ένα δήθεν, σε εκείνα τα μεγάλα και τα σπουδαία βουλιάζουν αμέτρητες ανάγκες που απλά δημιουργούμε, ενώ το καλύτερο δώρο μπορεί να υπάρχει σε μια σφιχτή αγκαλιά, αλλά άπιαστο κι αυτό, πού ο χρόνος; Κι όλα στριμώχνονται κι ας πονάνε όλα κάποιες φορές. Γιατί στην ζωή δεν επιστρέφονταιContinue Reading

Κανείς δεν θα σου δώσει αυτό που αξίζεις. Κανείς δεν θα ενδιαφερθεί για σένα πραγματικά, πέρα από τους γονείς σου. Σε όλα είσαι μόνος. Επειδή κάποιοι θέλουν κάτι από σένα, δεν σημαίνει ότι είναι φίλοι σου. Μην περιμένεις τίποτα από τους άλλους. Στα σκοτάδια σου θα είσαι μόνος, κάνεις δενContinue Reading

“Για όλα αυτά τα κατά συνθήκη ψεύδη…”. Την παραπάνω φράση την είχα διαβάσει σ’ ένα τίτλο βιβλίου μικρή θυμάμαι, ήταν και πολύ ενδιαφέρον. Έκτοτε δεν την ξανάκουσα. Μέχρι τότε που βαδίζαμε ανέμελα στην παραλία συζητώντας για κάτι που έλεγες ψέματα ξανά και ξανά. Σε ρώτησα “μα γιατί;” κι η απάντησηContinue Reading

woman wears gold colored blue gemstone pendant necklace

Μια ζωή έμαθα να κοιτάω χαμηλά, μια ζωή τίποτα άλλο παρά να υποτιμάω τον εαυτό μου, να δικαιολογώ και να υπερασπίζομαι τους άλλους. Μια ζωή να κοιτάω το πάτωμα, το δρόμο, τα παπούτσια των άλλων και πότε πότε να τους ζηλεύω, να τους θαυμάζω, να θέλω να είμαι στη θέσηContinue Reading


woman wearing black sweater

Πάντα η αλήθεια πονάει, πάντα η αλήθεια θα σου θυμίζει πόσο άδικο έχεις. Πάντα η αλήθεια όσο και να τη κρύβεις κυριαρχεί και στο τέλος θα λάμψει σαν τον ήλιο που έρχεται στην ώρα του να σε καλωσορίσει, αλλά κι όταν σε αποχαιρετά σαν βασιλιάς, δεν σε αφήνει ποτέ μόνοContinue Reading

Πέρασε η εποχή που το μόνο που με ένοιαζε ήταν οι άλλοι. Να κάνω τους πάντες ευτυχισμένους, να μην μιλάω, να σκέφτομαι ότι οι άλλοι περνάνε δύσκολα. Κι εγώ πού ήμουν τόσα χρόνια; Πρόσφερα χαμόγελα, αφήνοντας τον εαυτό μου πίσω. Δεν με έβλεπα, είχα γίνει η σκιά του εαυτού μου.Continue Reading

Λόγια μιας ολόκληρης ζωής… Στιγμές… Στιγμές… κάποια λεπτά που γέλασες, κάποια λεπτά που έκλαψες, κάποιες στιγμές που μίλησες, που φώναξες, κάποιες άλλες που δεν είπες τίποτα. Κι όμως μέσα σε όλες αυτές τις στιγμές φωτογραφίζεις την ψυχή σου, τα άσχημα και τα ωραία. Στιγμές και σκέψεις στα λόγια μιας ολόκληρηςContinue Reading

Περπάτησα σε μετέωρους ουρανούς, κρύφτηκα στα σκοτάδια μου, συνήθισα, μα και αγάπησα τη μοναξιά μου. Όταν έχεις κάνει φίλο σου το φόβο, πώς μπορείς να ανοιχτείς στην ασφάλεια και στη σιγουριά; Όταν θυμάσαι από την εφηβεία σου μόνο αποτυχίες, απογοητεύσεις και προδοσίες, πώς μπορείς να ατενίζεις με αισιοδοξία το μέλλονContinue Reading

Θυμάμαι να απογοητεύομαι απίστευτα από παιδί, όταν εισέπραττα συμπεριφορές άσχημες, μη προβλεπόμενες και τόσο ξένες για τη δική μου ιδιοσυγκρασία αν μη τι άλλο. Καταλάβαινα ότι δεν έπρεπε να αξιώνω οι άλλοι να φέρονται, να νιώθουν, να σκέφτονται και να πράττουν όπως εγώ, αλλά μου ήταν αφόρητα δύσκολο. Θυμάμαι τότεContinue Reading

Είναι από εκείνες τις μέρες που παντού επικρατεί πανζουρλισμός, στους δρόμους, στις δουλειές, στις σχέσεις. Κυκλοφοριακό χάος, τσιτωμένοι άνθρωποι, κατσούφηδες, εξαντλημένοι, παλεύουν για τα προς το ζην. Οι ρυθμοί της καθημερινότητας στο κόκκινο και η ένταση στη διαπασών, τέρμα φουλ. Τα σπίτια γεμάτα, οι ψυχές άδειες, ερείπια παντού. Είναι απόContinue Reading


Αν κάθε φορά που άκουγες την ερώτηση, “πώς και μια ωραία κοπέλα σαν εσένα είσαι μόνη;”, έπαιρνες και ένα ευρώ, θα είχες κάνει μια μικρή περιουσία… Άπειροι λόγοι μπορεί να υπάρξουν προς απάντηση του κάθε ενδιαφερομένου, που αν τους αναλύσουμε, σίγουρα θα ξημερωθούμε. Μα αλήθεια όμως, είναι ερώτηση αυτή, είναιContinue Reading

Το είχε πει και ο Αριστοτέλης «ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό όν» – θέλουμε την παρέα των άλλων για να επιβιώσουμε. Είναι μέρος της φύσης μας να αναζητούμε συντροφιά σε όλες τις στιγμές μας. Γιατί η λύπη όταν μοιράζεται μικραίνει και η χαρά διπλασιάζεται. Δε φτιαχτήκαμε γιαContinue Reading

Η φράση “δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει το δεν θέλω”, με ακολουθεί από τα πρώτα σχολικά μου χρόνια. Πόσες φορές κι εγώ στην ζωή μου είπα “δεν μπορώ”, αλλά μήπως ο φόβος και η ντροπή με έκαναν να νομίζω ότι δεν μπορώ; Μήπως δεν προσπάθησα αρκετά για το “θέλω”; ΑνContinue Reading