Πικρό το θέμα, αλλά πέρα ως πέρα αληθινό. Βλέπεις, είναι κι αυτές οι φιλίες που έχεις ξοδέψει τόση ψυχή και χρόνο, που αρνείσαι να δώσεις τέλος όταν πρέπει.

Ένας χρόνος, δυο χρόνια και λίγο παραπάνω, μείναν για να αποδείξουν πως τίποτα δε μένει πίσω αν θες να το πας μπροστά ή να το νουθετήσεις σύμφωνα με

-Φθινοπώριασε κιόλας; Τι αέρας κι αυτός! -Ναι φίλη! Να βγάλουμε έξω τα αγιοδημητριάτικα! -Είσαι τελείως τρελή! Εδώ ο κόσμος καίγεται! -Και τι να κάνω δηλαδή; Να μείνω μέσα

Η διαφορά του ανθρώπου με το Θεό, είναι πως τον δεύτερο πρέπει να Τον αγαπήσεις πρώτα για να Τον γνωρίσεις ουσιαστικά. Ο Θεός δεν είναι λογική, δεν προσεγγίζεται

Έπεσαν οι πρώτες στάλες της βροχής. Και οι στάλες έγιναν ποτάμι. Ένα ποτάμι που τα πήρε όλα μαζί του. Με τα ορμητικά νερά, έφυγε όλη η βρωμιά. Μήπως

Χρώματα πολλά έχει η ζωή, φωτεινά, ζωντανά, μα και μουντά ή πολύ σκοτεινά. Σε αυτό όμως που δεν μπορείς να αντισταθείς, είναι το κόκκινο το βαθύ, που έρωτα

Τις παλαιότερες εποχές, η παρθενία ήταν απαραίτητο γνώρισμα προκειμένου να οδηγηθεί σε γάμο μία γυναίκα. Η παρθενία δε θεωρούταν το ίδιο επιβεβλημένη σε έναν άνδρα, καθώς η κοινωνική

Τι κι αν μας λένε πως πεθαίνει τελευταία, τι κι αν όντως ίσως και να το πιστεύουμε… Πρέπει να δούμε μεν τη σκληρή πραγματικότητα, αλλά να μην επαφίουμε

Μίλησέ μου για δίκιο. Μίλησέ μου για αλήθεια. Μίλησέ μου για ισότητα και αξιοκρατία. Στον κόσμο του “μην ανακατεύεσαι, θα βρεις τον μπελά σου”. Στον κόσμο του “να

Ο φόβος είναι αυτός που δεν σου δίνει την πνοή που χρειάζεσαι, για να ζήσεις όλα όσα αξίζεις. Είδα σε πολλά μάτια τον φόβο, είδα ψυχές να φυλακίζονται

Κάποτε έβλεπα όνειρα και νόμιζα ότι ήταν η φαντασία του μυαλού μου, τα βράδια όταν έκλεινα τα μάτια και άφηνα το κορμί μου να το πάρει ο Μορφέας.

Στις κιτρινισμένες σελίδες ενός παλιού βιβλίου, χάθηκα. Πόση μαγεία μπορεί να κρύβει μια ιστορία φανταστική! Μήπως όμως είναι όλα γραμμένα μέσα από την ζωή; Είτε μυθιστόρημα, είτε ποίηση,

Ναι, είναι γεγονός, τα χρήματα στην εποχή μας διαδραματίζουν κάποιο ρόλο για την ευτυχία του ανθρώπου. Οι βασικές ανάγκες επιβίωσης, η ευκολότερη πρόσβαση σε ταξίδια, μόρφωση και βίωση

Φεύγει η ζωή, μέρα τη μέρα λιγοστεύει κι εσύ με χίλιες δυο δικαιολογίες αναβάλεις να πεις όσα σε πνίγουν. Πόσα “σ’ αγαπώ”, πόσα “συγνώμη”, πόσα “ας το ξεχάσουμε”,

Πολλοί άνθρωποι στην εποχή μας, παρά το γεγονός ότι βομβαρδίζονται καθημερινά και ασταμάτητα με ερεθίσματα γύρω από το σεξ, επιλέγουν να παραμένουν πιο εγκρατείς και να μην αναλώνονται.

Μες στην πόλη γυρίζω. Όχι, δεν είναι άδεια. Είναι κατάμεστη από κόσμο, φωνές, τουρίστες. “Ήρθαν κι αυτοί…” μονολογώ. Μύρισε καλοκαίρι. Το καλοκαίρι που καρτερούσαμε κι όλο μας ξέφευγε.

Θεός, κάρμα, σύμπαν… και πόσα ακόμη δεν “συνωμοτούν” (θεωρητικά) για να φέρουν την δικαίωση, να επαναφέρουν την ισορροπία, να αποδώσουν δικαιοσύνη; Πόσες φορές δεν εναπόθεσες τις ελπίδες σου