Ούτε παραγγελία να ‘χα αυτό το άρθρο θα πει κανείς, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν πρέπει να μας αφήνουμε αυτό το συναίσθημα, όσο και να μας πονάει η έλλειψή τους, όσο και να μας βασανίζει η απουσία τους. Όταν θα αγαπήσουμε τους εαυτούς μας και θα αντιληφθούμε πως για κάποιουςContinue Reading
Μου πήρες το μυαλό. Έφτασα στο ναδίρ της απόγνωσης. Ο θάνατος να με έπαιρνε, θα ανακουφιζόμουν από το πόνο. Ήσουν ο θεός μου, ο έρωτας που με έκανε να ποθώ το κορμί σου πιότερο από τα εσώψυχά σου. Έτσι είπα…Τα μάτια σου πετούσαν φωτιές σαν με κοιτούσες. Ριγούσα σε κάθεContinue Reading
Ξύπνησα με την αίσθηση του φιλιού σου στο μάγουλό μου. Άνοιξα τα μάτια μου και βρήκα ένα λευκό τριαντάφυλλο στο μαξιλάρι μου, δίπλα σ’ ένα γράμμα. Δεν το διάβασα αμέσως, δεν ήθελα να μου χαλάσει με τίποτα η διάθεση. Έτσι σηκώθηκα από το κρεβάτι και ξεκίνησα την μέρα μου…Μέσα στηνContinue Reading
Φοβάμαι και δεν θα σου κρυφτώ αυτή την φορά. Δεν θα με δεις ακλόνητη, ψύχραιμη, κυρίαρχη και σκεφτική. Θέλω να καταρρεύσω επειγόντως και αποζητώ την αγκαλιά σου να πέσω με ορμή, να με κλείσεις μέσα της και να ξεχάσω έστω για λίγο! Σε εσένα που χαρίζω τα “φοβάμαι” μου, εσύ πουContinue Reading
Κοίτα που τα σωστά σου γίναν θηλειά και με έπνιξαν… Κοίτα που δεν μου έμεινε κουράγιο να δω τι μου φυλάει το μέλλον μαζί σου, γιατί ένα χέρι από το παρελθόν μου πήρε την πίστη… Και αυτά που για σένα είναι λάθος, για μένα ήταν σωστά…Δεν σε ξέχασα σε μιαContinue Reading
Πέρασαν τα χρόνια κι εγώ μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι πρέπει να είναι όλοι γύρω μου ευχαριστημένοι. Να προσπαθώ να κάνω όλους τους υπόλοιπους καλά. Να σκέφτομαι τα προβλήματά τους και να μην μιλάω, να κατανοώ την κατάστασή τους. Κι εγώ, πού είμαι σε όλα αυτά; Ειλικρινά, πού άφησα τονContinue Reading
Λίστες με “πρέπει” και “απαραίτητα”. Μυαλά υπολογιστές, να προσθέτουν τα συμφέροντα, ν’ αφαιρούν τα βλαπτικά και να διαιρούν με στιγμές, ψάχνοντας αποτελέσματα. Και στη μέση άγνωστος Χ η ευτυχία, που όλο ψάχνουν και ποτέ δεν βρίσκουν. Λίστες με βαθμολογίες και ασταμάτητα “απροειδοποίητα tests”. Μια λογική σε εγρήγορση, να μετρά καιContinue Reading
Έχει κι η μοναξιά την ομορφιά της, να συνυπάρχεις αρκετό καιρό μ’ εσένα. Χρόνος για άπειρες συζητήσεις, άπειρα ερωτήματα, άπειρες αναζητήσεις… Συνήθως ότι μας “χαλάει”, δεν το αγγίζουμε, πατάμε στις δικαιολογίες που έχουμε εφεύρει. Φοβόμαστε την αλήθεια, την αλλαγή, μην χάσουμε ξανά, αλλά αυτές οι σκέψεις οδηγούν πάλι σε λάθοςContinue Reading
Έχω ξενερώσει με τους αδίσταχτους κριτές και αλάνθαστους δήθεν, που είναι πάντα έτοιμοι να σε λιθοβολήσουν και να εξάγουν ανυπόστατες βλακείες. Έχω ξενερώσει με την ιδέα του έρωτα, που πλάθει ο καθένας μέσα στην κεφάλα του και μετά στην σερβίρει σαν μεγαλοέρωτα. Έχω ξενερώσει και μ’ εκείνα τα «σε θέλω»,Continue Reading
Κάποιος μου είπε ότι πεθαίνει η καρδιά από αγάπη πολλή και εγώ του φώναξα “Όχι, δεν πεθαίνει, πολλαπλασιάζεται!”. Μικρά κομμάτια της, που κάποιος μπορεί από πόνο να τα κόψει, εκείνα πολλαπλασιάζονται και αγγεία τρέχουν, ιστοί καινούργιοι δημιουργούν χιλιάδες καρδιές. Καρδιές που γιατρεύουν κάθε πόνο και κάθε πληγή. Αγάπη, μία λέξηContinue Reading
Σε περίμενα ατελείωτες μέρες, όλα εκείνα τα χειμωνιάτικα πρωινά στον καφέ. Δεν ήρθες ποτέ. Πάντα η δουλειά. Και οι άλλες. Τόσο χρόνο σπαταλούσες για όλα τα άλλα εκτός από μένα. Μόνιμα τα ψίχουλα σε μένα. Τόσος ήσουν. Λίγος, πολύ λίγος… Δεν ήμουν ποτέ τυχερή που σε γνώρισα. Ζούσα μια δυστυχισμένηContinue Reading
Μετρούσα σπασμένα κομμάτια. Το σκοτάδι τύλιξε όλη μου την ύπαρξη, το φως κάπου στο βάθος αχνοφαίνεται. Είναι όμως τόσο μακριά! Είναι στιγμές που δεν μπορώ να πάρω ανάσα… Η ζωή με έριξε στο μπουντρούμι, μόνο σκοτάδι, υγρασία για πολύ καιρό. Κάθε μέρα προσπαθούσα να σκαρφαλώσω στο φως. Αυτό το φωςContinue Reading
Η τηλεόραση παίζει τα τελευταία νέα των ημερών. Δεν με αγγίζει τίποτα από ότι ακούω, έχω πάθει ανοσία. Ίσως είμαι αναίσθητη, αδιάφορη σηκώνω το κεφάλι. Θολή εικόνα το γυαλί. Ανάθεμά σε! Και εδώ με κυνηγάς; Τίποτα δεν είναι αρκετό; Αναρίθμητα τα δεινά που έχω περάσει. Ακόμα και στο κρεβάτι τουContinue Reading
Έρχεται μια στιγμή στις ζωές όλων μας, που αναλογιζόμαστε τα καλά και τα κακά. Που νιώθουμε ότι έχουμε φτάσει σε ένα τέλμα και ότι τίποτα δεν κινείται. Παραμένουμε στάσιμοι και δεν ξέρουμε πώς να ξεκολλήσουμε από την λούπα που έχουμε μπει… Σε ήξερα πολύ καλά για να είμαι σίγουρη πωςContinue Reading
Η αγάπη που δεν επιβάλλει στον εαυτό μας περιορισμούς συναισθημάτων, παρά τους αφήνει ελεύθερους, γιατί είμαστε αισιόδοξοι. Γιατί ακούμε μόνο τη δική μας φωνή. Γιατί ικανοποιούμε τις δικές μας ανάγκες και του ανθρώπου που αγαπάμε. Η αγάπη που νικάει το φόβο, αλλά έχει και τόλμη να αφεθεί και νικάει ακόμαContinue Reading
Χωρίσαμε… Χωρίσαμε αλήθεια; Χωρίσαμε λύνοντας όλες μας τις διαφορές; Χωρίσαμε από ένα μήνυμα. Ψυχρό και απόμακρο. Έμοιαζε πολύ με τον χαρακτήρα σου. Τόσος ήταν ο έρωτας που έλεγες ότι μου είχες; Πότε με ερωτεύτηκες ακριβώς; Όταν εξαφανιζόσουν για μέρες δίχως σημεία ζωής; Να ‘ξέρες πόσο κακό μου έκανες! Πόσα χρόνιαContinue Reading
Αυτό έχουμε γίνει – αλλά ας ελπίσουμε σε κάτι καλύτερο – πριν να είναι η κατάσταση αναστρέψιμη. Άνθρωποι που με μιζέρια ζούμε, γκρινιάζουμε, είμαστε αγέλαστοι, με μια μόνιμη απαισιοδοξία, βουλιάζουμε με τα μούτρα στην θλίψη, αντί να σηκώσουμε το ανάστημά μας να χαμογελάσουμε. Θυσιάζουμε πολύτιμες στιγμές, χωρίς να τους δίνουμεContinue Reading
Πόσο δύσκολος είναι τελικά ο έρωτας; Δυσκόλεψε με τα χρόνια ή τον δυσκολέψαμε εμείς; Πόσο εύκολο είναι πλέον να δοθείς, να νιώσεις και να αισθανθείς; Πώς μαζεύεις άραγε τα κομμάτια σου από έναν πληγωμένο έρωτα και τα συναρμολογείς για να είσαι εντάξει στον επόμενο; Πώς προχωράς όταν η καρδιά σουContinue Reading
Όλη μου η ζωή, ένα λάθος ζευγάρι παπούτσια… Να γλυκοκοιτάζω στις βιτρίνες των καταστημάτων, όμορφα σχέδια όπως μποτάκια, μοκασίνια, γόβες, sneakers, διάφορα σχέδια με όμορφα χρώματα, που θα μπορούσα να συνδυάσω με τα ρούχα της επιλογής μου. Σαν τους περαστικούς ανθρώπους στη ζωή μας, που νιώθεις ότι θα μπορούσε κάποιοςContinue Reading
Βρεθήκαμε άγνωστοι μεταξύ μας να αγκαλιαζόμαστε σφιχτά, σχεδόν αμέσως μόλις γνωριστήκαμε. «Ανάγκη έχω να σε πάρω μια αγκαλιά…» μου είπες, κοιτάζοντάς με τα πιο ειλικρινή μάτια αυτού του κόσμου. Δέχθηκα, γιατί την αγκαλιά κι εγώ για ανάγκη την μετράω πάντα. Κούμπωσε η αγκαλιά, ζεστάθηκε η ψυχή και το ύπουλο παιχνίδιContinue Reading