[Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου] Άνθρωποι αγενείς, θρασείς, με το φαρμάκι έτοιμο για εκτόξευση, εκεί, στην άκρη της γλώσσας. Άνθρωποι που το μόνο που έχουν μάθει είναι να ζητούν, να απαιτούν με αναίδεια ακόμη κι αυτά που δεν τους ανήκουν. Άνθρωποι πονηροί, τοξικοί, με την προσβολή ανά χείρας, ετοιμοπόλεμη. Κι απ’Continue Reading
[Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη] Ναι, είμαι λυσσασμένη για σένα. Γιατί να ντραπώ να το παραδεχτώ; Δεν φοβάμαι πως αυτό θα αμαυρώσει την εικόνα μου στους άλλους. Γιατί οι άλλοι πάντα λένε έτσι και αλλιώς, δίχως να χρειαστεί να κάνεις ή να μην κάνεις κάτι. Και η ζωή είναι πολύ μικρήContinue Reading
[Γράφει η Κατερίνα Σιδέρη] Το να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που αγαπάς, που σέβεσαι, που σε στηρίζουν, σε φροντίζουν και σε αποδέχονται έτσι όπως πραγματικά είσαι, είναι ευλογία. Είναι μια πηγή δύναμης, μια αστείρευτη υποστηρικτική γραμμή που είναι ανοιχτή 24 ώρες το 24ωρο, πάντα έτοιμη να σε αγκαλιάσει και ναContinue Reading
[Γράφει η Άννα Ζανιδάκη] Έφυγες, για μένα ξαφνικά, για σένα μετά από αρκετών χρόνων ταλαιπωρία. Να ‘ξερες τι δεν θα ‘δινα να γύρναγα το χρόνο, τα χρόνια μας πίσω και να ζήσουμε επιτέλους εκείνο το όμορφο συναίσθημα που κι οι δυο τρέμαμε όχι μόνο στο άκουσμά του, αλλά και στοContinue Reading
[Γράφει η Ελένη Ισπόγλου] Ήταν ένα πρωινό διαφορετικό από τα άλλα. Κρατούσα για πρώτη φορά στα χέρια μου – καθηλωμένη θα ‘λεγα από τη μαγεία της στιγμής – αυτό που λέγεται «κομμάτια της ψυχής σου». Με κάθε σου λέξη, οδοιπορούσα στο σώμα σου, στα μάτια, στα χείλη, στα όλα σου.Continue Reading
[Γράφει η Μάριελ] Δράσε!Αν έχεις χτυπηθεί, δράσε.Αν έχεις προδοθεί, δράσε.Αν σ’ έχουν εγκαταλείψει, δράσε.Αν σ’ έχουν λιθοβολήσει, δράσε.Αν σ’ έχουν αδικήσει, δράσε.Αν σ’ έχουν κατακρίνει, δράσε.Αν σ’ έχουν εξαπατήσει, δράσε.Αν έχεις πέσει, δράσε.Αν έχεις γονατίσει, δράσε.Αν έχεις αποτύχει δράσε.Αν έχεις ηττηθεί, δράσε.Αν έχεις πληγωθεί, δράσε.Αν σου γκρέμισαν το όνειρο, δράσε.ΑνContinue Reading
[Γράφει η Δέσποινα Γρηγοριάδη] Πάρε απόφαση ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, πόσο μάλλον η ζωή! Ούτε στον πιο κακό εφιάλτη! Εκτός εάν στα ξαφνικά συμβεί κάτι, που δεν θα θελήσουν να το ζήσουν ξανά. Εκείνο το κάτι που κάνει τη ζωή τελικά τόσο πολύτιμη. Όπως λένε, μην φοβάσαι όσα θέλεις,Continue Reading
[Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου] Καλή για τα δεδομένα σου. Επαρκής για τα ζητούμενά σου. “Σωστή” εμφάνιση και συμπεριφορά. Κατάλληλο “επίπεδο” και “τρόποι”… Όλα οκ λοιπόν κι είπες ας δοκιμάσω, να δούμε πώς θα πάει κι αυτό… Και περνούσε ο καιρός κι εκείνη παρέμενε απλά “επαρκής” και τίποτα παραπάνω μέσα σου.Continue Reading
[Γράφει η Γεωργία Ευστρατίου] Πίστευες ότι είχες βάλει τελεία. Μόνο που δεν ήταν τελεία, ήταν απλώς παύση – άνω τελεία. Είχες πει ότι η πόρτα έκλεισε τη στιγμή του τέλους. Ήθελες να πιστεύεις ότι όλα ανήκαν στο θλιβερό παρελθόν, το οποίο μπορούσες επιτέλους να κρύψεις βαθιά στην ντουλάπα σου. ΚαιContinue Reading
[Γράφει η Ελένη Ισπόγλου] Στη ζωή, ό,τι δίνεις παίρνεις και η εμπειρία μέχρι τώρα μου το έχει αποδείξει. Όταν θα δώσω αγάπη με όλη την ψύχη μου, η ζωή με κάποιον τρόπο θα μου την επιστρέψει. Ίσως να μην έρθει με τη μορφή που θέλω, όμως θα τη φέρει. ΝιώθωContinue Reading
[Γράφει η Δέσποινα Γρηγοριάδη] Ό,τι κι αν πιστεύεις, να θυμάσαι το μπορείς. Η θέληση είναι που αλλάζει τα πάντα στην ζωή. Ακόμα κι αν δεν έχεις αυτά που χρειάζεσαι, μπορείς να τα αποκτήσεις. Μα πώς; Με το να μην τα παρατάς. Μόνο έτσι δεν θα αφήσεις τον δρόμο σου. ΚιContinue Reading
[Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη] Κλείνω τα μάτια μου, τα πιέζω μέχρι αυτά να πονέσουν. Τα κλείνω, δεν θέλω να παραμένουν ανοιχτά. Περνάω από την περιοχή που μένεις και δεν μπορούν αυτά να μείνουν ανοιχτά. Δεν θέλω ούτε να σε δω, αλλά ούτε και να μη σε δω. Κοιτάζω από τοContinue Reading
[Γράφει η Στέλλα Σωτήρκου] Προσπάθησα τόσο τραγικά, μάρτυς μου ο Θεός! Μα κάθε φορά έβλεπα στα μάτια σου το φευγιό. Λες και μου δήλωνες “Ναι μεν σ’ αγαπάω μωρέ, αλλά τώρα πρέπει να φύγω, πρέπει να την κάνω!”. “Μα…”. “Άντε γεια!”. Δουλειά, ταξίδια και πάει λέγοντας. Κι έμενα εγώ μεContinue Reading
[Γράφει η Δέσποινα Γρηγοριάδη] Πάντα εκεί, 24 ώρες την ημέρα, 7 μέρες την βδομάδα, 12 μήνες το χρόνο. Μήπως και φιλοτιμηθείς… Αλλά ο χρόνος περνάει κι οι δικαιολογίες κάποια στιγμή τελειώνουν, έτσι ακριβώς όπως άρχισαν. Λένε “οι μεγάλες καψούρες ζουν και επιμένουν”, ίσως μια ακόμη δικαιολογία μέσα στις τόσες ναContinue Reading
[Γράφει η Χρυσάνθη Σ.] Βράδυ, ώρα δώδεκα. Το τζάκι σιγοκαίει, το κρύο είναι πολύ δυνατό. Παρηγοριά μου το τσιγάρο, το κρασί και εσύ. Πού είσαι; Που γυρνάς; Γιατί δεν είσαι εδώ ποτέ όταν σε χρειάζομαι; Γιατί δεν μου τηλεφωνείς πια; Τι σκληρή στάση είναι αυτή που κρατάς απέναντί μου; Σιωπή.Continue Reading
[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Εδώ και χρόνια, άνθρωποι βολεμένοι σε μια κατάσταση, χωρίς να ζουν, απλά υπάρχουν, γιατί δεν τολμάνε να κάνουν αυτό το κάτι παραπάνω για να φτάσουν στην ευτυχία που τους αξίζει. Η μορφή μου έχει τυλιχτεί μέσα σε μια γκρίνια από ανθρώπους που θεωρούν τα πάντα δεδομένα,Continue Reading
[Γράφει η Κατερίνα Ηλέκτρα (Κ.Η.🖤)] Οι μισοί από εμάς δεν μεγαλώσαμε με πολλές αγκαλιές, ίσως να μην μεγαλώσαμε καν σωστά, να ήρθαμε σε αυτή τη ζωή από λάθος ή οι συνθήκες στη πορεία να μας άφησαν να είμαστε συναισθηματικά μισοί. Λένε ότι οι αγκαλιές είναι το φάρμακο στη θλίψη, στηνContinue Reading
[Γράφει η Μάριελ] Σου στέλνω ένα SMS, γιατί νομίζω το έχεις ανάγκη. Ξέρω πόσο δύσκολα έχεις περάσει, βρέθηκα και εγώ εκεί. Μα άκου, ξέρω ότι είναι αυτές οι στιγμές της απελπισίας, αφόρητες, που σε πνίγει το δίκιο, αλλά δεν μπορείς να κάνεις κάτι γι’ αυτό. Γιατί κάποιοι αποφάσισαν να σεContinue Reading
[Γράφει η Δέσποινα Γρηγοριάδη] Είναι και εκείνες οι γυναίκες, που βρέθηκε ο σωστός άνθρωπος δίπλα τους. Κι υπάρχουν και εκείνες, που δυστυχώς θα ήθελαν να γυρίσουν το χρόνο πίσω και να μην γνώριζαν ποτέ ό,τι κράτησαν με όλη τους την ψυχή. Τύχη… κάτι αόριστο κι όμως υπήρξε μέσα στην ζωήContinue Reading
[Γράφει η Άνδρεα Αρβανιτίδου] Τα βράδια, όταν πέφτει το σκοτάδι, τότε ξυπνάνε αναμνήσεις που πονάνε. Έρχονται στιγμές που θα ήθελες να ζήσεις ακόμα μια φορά, να νιώσεις αυτό το συναίσθημα που πλέον έχει ξεθωριάσει. Τις νύχτες μου λείπεις πιο πολύ, όταν οι ψυχικές αντιστάσεις πέφτουν και γίνονται πιο ευάλωτες. Τότε,Continue Reading