Πώς μπορείς να ξεπερνάς τα όρια; Πώς μπορείς να μην βλέπεις τα σημάδια ότι θα τραυματίσεις κάποιον με τα λόγια σου; Πώς μπορείς να παίζεις με τον χρόνο κάποιου ανθρώπου; Πώς μπορείς να μην σέβεσαι μια ψυχή, που σου δίνει ένα κομμάτι της ψυχής της; Πώς μπορείς να παίζεις μεContinue Reading

man standing on tree branch during sunset

Σε τι καιρούς ζούμε, σε τι εποχές; Αναλογιζόμαστε καμιά φορά, το σκεφτόμαστε; Μας τυραννάει, μας πονάει η σκέψη πως όλα φθείρονται, όλα αλλοιώνονται; Τίποτα δεν μένει όρθιο, τίποτα δεν μένει ίδιο, αναλλοίωτο στο χρόνο. Όλα επηρεάζονται, ακόμα και εμείς τα ανθρώπινα όντα. Διότι μένουμε με την ψευδαίσθηση πως τίποτα δενContinue Reading

Man walking on bridge

Καθώς οι ράγες του τρένου με απομακρύνουν από κοντά σου, ξέρω πως ήδη θα είναι πιο κρύα η σκιά μου. Θυμάμαι τα φιλιά σου και ρίγος έρχεται στο κορμί μου. Καρδιά μου, αυτά τα μάτια σου, τα παιχνιδιάρικα, με ένα θλιμμένο ύφος πώς να τα βγάλω από το μυαλό μου;Continue Reading

woman sitting on gray rock near body of water

Μην πεις λέξη, μην προσπαθήσεις να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα, την παραμικρή κουβέντα, την παραμικρή λέξη. Τα είπες όλα με τη συμπεριφορά σου. Οι πράξεις σου είναι πιο τρανταχτές από τον παραμικρό λόγο σου. Η περιφρόνησή σου, η απουσία σου, η σιωπή σου, μίλησαν για σένα.Continue Reading

Η ζωή δεν σε ξεχνά, δεν ξεχνά να σου θυμίζει τι σημαίνει ζωή. Δεν ξεχνάει να σου δείξει το αληθινό της προσωπείο, την ωμή, αδίστακτη και αδυσώπητη πλευρά της. Όχι αυτήν που νομίζεις και παρασύρεσαι, ξεχνιέσαι, αυταπατάσαι, που ζεις με ψευδαισθήσεις πρόσκαιρες, εφήμερες χαρές και απολαύσεις, αλλά την πλευρά πουContinue Reading


monochrome photography of woman sitting on sofa

Λένε όποιος παίζει, χάνει. Λένε όποιος δεν παίζει, δεν κερδίζει ποτέ. Ναι σίγουρα, μα η ψυχή και η καρδιά δεν είναι για παιχνίδια. Και παιχνίδι κανενός δεν αξίζει να γίνεις… Όποιος σε δει σαν ένα κομμάτι ενός παιχνιδιού, δεν αξίζει να ξοδέψεις το χρόνο σου μαζί του. Πολλοί γινόμαστε παιχνίδιαContinue Reading

Το ξέρω πως δεν θα βγω αλώβητη από όλο αυτό. Αλλά ίσως μπορέσω βάζοντας μια άνω τελεία αυτή τη περίοδο στη ζωή μου, κάνοντας ένα διάλειμμα από τη ροή της καθημερινότητάς μου, για να μπορέσω να την κατανοήσω. Να μπορέσω να κάνω έναν επαναπροσδιορισμό του εαυτού μου, έναν απολογισμό τηςContinue Reading

Σε περίμενα να γυρίσεις, περίμενα ένα μήνυμά σου στο απόλυτο σκοτάδι. Ώρες βασανιζόμουν να μιλάω με τον εαυτό μου, να σε δικαιολογώ. Σε περίμενα να μου ζητήσεις το λόγο, να επιμείνεις, να παρακαλέσεις, να μου πεις οτιδήποτε, το πιο μικρό, το πιο χαζό, το πιο αστείο που θα μπορούσα ναContinue Reading

woman wearing blue denim jacket putting her right arm on her cheek

Γιατί πάντα συνεχίζουμε να γυρνάμε στα παλιά; Γιατί συνεχίζουμε να ξύνουμε ό,τι μας πονά; Γιατί δεν προχωράμε χωρίς να κοιτάμε πίσω; Αν συνεχίσεις να κοιτάς πίσω, κάποια στιγμή θα σκοντάψεις, κάποια στιγμή θα κολλήσεις. Θα σταθείς εκεί χωρίς κανένα λόγο, χωρίς κανένα νόημα. Αφού το ξέρεις δεν σου κάνει καλό,Continue Reading

Λόγια, λόγια του αέρα, λόγια που φούσκωσαν, λόγια που σε χόρτασαν, μα δεν σε ευχαρίστησαν. Ποτέ δεν σε ικανοποίησαν. Λόγια που ακούς καθημερινά, από στόματα που ξέρουν να αραδιάζουν τις λέξεις χωρίς να τις εννοούν, χωρίς να σημαίνουν κάτι γι’ αυτούς. Πώς μπορούν και πλάθουν παραμύθια; Μα φυσικά αφού είναιContinue Reading

close up portrait photo of woman sitting by window looking outside

Κουβέντες που έχουν μείνει χαραγμένες στην ψυχή μου. Κουβέντες που δεν θέλω να θυμάμαι, που δεν θέλω να είναι αληθινές κι όμως φοβάμαι πως τελικά ισχύουν. Στο πέρασμα του χρόνου, αναπολώ φράσεις σαν την συγκεκριμένη από τη συγχωρεμένη κι αγαπημένη γιαγιά μου, που μου έλεγε καθώς ήμουν έφηβη και ονειροπόλαContinue Reading


Να ήξερες τι εστί αγάπη… να ήξερες την αξία της, να ήξερες τη σημασία της… πόσο σημαντική να την νιώθεις και να την έχεις στη ζωή σου! Να ήξερες να παλεύεις για αυτήν. H αγάπη δεν ζητά τίποτα για τον εαυτό της, ξέρει μονάχα να δίνει, ξέρει μόνο να θυσιάζεται,Continue Reading

Είπα δεν θα έρθω να σε βρω νέα μου αρχή. Είπα και πάλι απόψε θα οπισθοχωρήσω. Θα βάλω το θάρρος μου κάτω από τα σκέλια, θα βρω την απίστευτη κι απόλυτα λογική δικαιολογία και με μικρά, αθόρυβα βήματα θα σου γυρίσω τη πλάτη. Θα κάτσω να κλάψω μετρώντας τα αμέτρηταContinue Reading

Με ρωτάνε συχνά, τι αναζητάς στη ζωή σου; Αυθόρμητα η απάντηση μου είναι “το άλλο μου μισό”. Μήπως είναι χαζή απάντηση, μήπως είναι τελείως αφελής; Μπορεί, γιατί το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχει άλλο μισό κανενός. Είμαστε όλοι, ανεξαιρέτως, ο κάθε ένας ξεχωριστά μια ύπαρξη, μια ολοκληρωμένη ύπαρξη. ΆνθρωποιContinue Reading

Τυχαίνει πολλές φορές να κλαίμε, όμως μερικές από αυτές, χωρίς σοβαρό λόγο. Κλαίμε γιατί μπορούμε, γιατί είμαστε άνθρωποι. Κάποιοι με παραπάνω ευαίσθητες χορδές, με ευαισθησίες που κάποιοι ασυνείδητοι, θα μπορούσαν και να το εκμεταλλευτούν. Σε πραγματικά δύσκολες και οδυνηρές στιγμές, προσπαθούμε να σφίξουμε τα δόντια, να χαμογελάσουμε, να πνίξουμε τοContinue Reading

Σε θολωμένα νερά βρέθηκα να κολυμπάω, σε λασπόνερα που δεν μπορώ να βγω. Τσαλαβουτάω μερόνυχτα, προσπαθώντας να αποτραβηχτώ, μα ο πνιγμός αναπόφευκτος. Τόσο βέβαιος, οριστικός, αδιάψευστος, αμετάβλητος, αναμφισβήτητος, αδιαμφισβήτητος… Σαν ένα χέρι να με πιέζει να φτάσω στο πάτο του βούρκου. Κάθε φορά που προσπαθώ να αντισταθώ, σε ετοιμότητα αυτόContinue Reading

two women sitting on white bench

Το ξέρω φιλενάδα, το ξέρω κι έχω βρεθεί στη θέση σου. Σε νιώθω, σε καταλαβαίνω. Ήμουν κι εγώ κάποτε μοναχική, κλειστή. Είχα για φίλη μόνο την μοναξιά μου. Κράταγα τα μυστικά μου και τους πόνους μου μόνο για τον εαυτό μου. Δεν ανοιγόμουν εύκολα, δεν μοιραζόμουν συχνά. Βασικά τα κράταγαContinue Reading


Στην αγκαλιά μου έχω το όνειρό μου… το κουβαλάω στις πλάτες μου, το χαϊδεύω στην αγκαλιά μου, σαν το αγαπημένο μου μαξιλάρι, σαν το πολύτιμό μου φυλαχτό. Άλλοτε με νανουρίζει κι άλλοτε με προβληματίζει. Πολλά νανουρίσματα θα μου φέρει, πάντα κρατώντας μου το χέρι. Θα το νοσταλγώ, θα προσμένω, θαContinue Reading

Το ξέρω, η καρδιά σου άλλαξε δρόμο. To ξέρω, νέα πορεία χάραξες στη ζωή σου. Δεν θα σε ενοχλήσω ξανά, μα αν το ήθελες, αν καμιά φορά σε φέρνουν τα βήματά σου σε παλιά λημέρια, πέρνα κι από τα δικά μου, τα στενά σοκάκια της μοναξιάς και πες μου έναContinue Reading

Όλη μου η ζωή, ένα λάθος ζευγάρι παπούτσια… Να γλυκοκοιτάζω στις βιτρίνες των καταστημάτων, όμορφα σχέδια όπως μποτάκια, μοκασίνια, γόβες, sneakers, διάφορα σχέδια με όμορφα χρώματα, που θα μπορούσα να συνδυάσω με τα ρούχα της επιλογής μου. Σαν τους περαστικούς ανθρώπους στη ζωή μας, που νιώθεις ότι θα μπορούσε κάποιοςContinue Reading