Δείξε μου τον δρόμο να μείνω κοντά σου… φώτισε μόνο το ιερό μονοπάτι που οδηγεί στην καρδιά σου. Μη μιλάς για τη φυγή μου… έχω βαδίσει πολλές φορές τον κακοτράχαλο και γεμάτο πόνο και δάκρυα δρόμο της φυγής, έχω τρέξει πολλές φορές μακριά απ’ το αβάσταχτο “μαζί”, για να γλυτώσωContinue Reading
Για σένα, που τόσο αγαπώ… για σένα, που δεν λόγησα πότε πως θ’ αγαπήσω. Για σένα που απέρριπτα κάθε λεπτό και μόνο την σκέψη πως θα νιώσω. Για σένα που τόσο ξαφνικά φάνηκες και που τόσο δυνατά πάλεψα να μην δώσω σημασία. Για σένα που μια σου λέξη αρκούσε ναContinue Reading
Γνωρίζεστε και ρολάρει χαλαρά… έχεις πονέσει πολύ στο παρελθόν και δεν θες να βιαστείς. Κι αρχίζουν σιγά σιγά οι δηλώσεις του τύπου “είμαι ερωτευμένος μαζί σου…”, “δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εσένα…” ,”μου λείπεις πολύ…” κλπ κλπ. Προσπαθείς να συγκρατήσεις τον εαυτό σου να μην τσιμπήσει απόContinue Reading
“Ανοίξου, αφέσου σε μένα, γιατί κρατάς άμυνες;”… Έλα μου ντε, γιατί; Γιατί κύριος, όσες φορές έριξα αυτές τις άμυνες, δεν μου βγήκε σε καλό, γι’ αυτό! Μ’ εκμεταλλεύτηκαν, με πλήγωσαν, με απάτησαν, με υποτίμησαν, με θεώρησαν δεδομένη κι άλλα πολλά, όρεξη να έχεις να διαβάζεις! Γι’ αυτό δεν αφήνομαι που τόσοContinue Reading
Ξυπνάω και σε βλέπω δίπλα μου. Κοιμάσαι σαν άγγελος… πόσο όμορφος και ήρεμος είσαι! Σε χαζεύω, σου χαϊδεύω τα μαλλιά απαλά και σου δίνω ένα φιλί χωρίς σχεδόν να αναπνέω, για να μην σε ξυπνήσω. Οι ώρες μαζί σου, ακόμα και τα λεπτά, ακόμα κι όταν κοιμάσαι, είναι τόσο πολύτιμα,Continue Reading
Θα πρέπει να ξέρεις κάτι για εκείνη… όταν γουστάρει κάποιον, είναι της πάστας που φέρνει το σύμπαν τούμπα! Αρκεί να της επιτρέπεται από εκείνον τον ένα και όχι από οτιδήποτε άλλο. Δεν την σταματάει απόσταση, βροχή, χιόνι, τυφώνες, ούτε ο Θεός ο ίδιος, αν θέλει απλά να του δώσει έναContinue Reading
Κοιτάζω μέσα μου… όντως νιώθω; Παγώνω! Κάπου στα βαθιά, παραπεταμένο, σε κάποιο άδυτο του μυαλού μου υπάρχεις για κάποιο απροσδιόριστο λόγο εσύ, που δεν θα περίμενα. Τρύπωσες ακόμα και στις πιο μακρινές και κρυφές μου σκέψεις. Η σκέψη σου κάνει τα χείλη μου να χαμογελούν και τα μάτια μου ναContinue Reading
Μια φορά κι έναν καιρό… κάπως έτσι ξεκινούσαν τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων. Στις μέρες μας, τα παραμύθια ξεκινούν μέσα από τις οθόνες των κινητών ή των υπολογιστών μας. Ξεκινούν όμως κι από ανθρώπους που μπορεί να γνωρίσεις τυχαία, στην καφετέρια από όπου παίρνεις κάθε μέρα τον καφέ σουContinue Reading
– Τζο μου είσαι 5.5 εβδομάδων… – …σιωπή… – Eπιθυμητή εγκυμοσύνη ε; – …ξανά σιωπή… ένα αγγελάκι απ’ τη μια να ζητωκραυγάζει και το διαβολάκι φώναζε “ΟΧΙ!”… – Σε λίγες μέρες θ’ ακούσουμε την καρδούλα του… το διαβολάκι έβγαλε τον σκασμό μια για πάντα! Ξαπλωμένη στο αριστερό μου πλευρό, ηContinue Reading
Πέρασε κ αυτή η μέρα… Περπατάω, κοιτάζω γύρω μου και βλέπω τα ίδια… Οι ίδιες καφετέριες, κόσμος στο ΑΤΜ, ο παλιός σταθμός των τρένων, το ίδιο πλακάκι στο πεζοδρόμιο εδώ και χρόνια. Το μυαλό μου ταξιδεύει σε όσα έζησα και σήμερα. Κι αυτά ρουτίνα, όσο και το πλακάκι στο πεζοδρόμιοContinue Reading
Αν είμαστε τυχεροί το ζούμε μια φορά… έστω μια! Να τον κοιτάς και να σταματάνε όλα, οι σκέψεις που κατακλύζουν το κουρασμένο σου μυαλό ακόμα κι όταν κοιμάσαι, η κούραση που έχει μαζέψει το σώμα σου απ’ όλη την καθημερινότητα, οι δείκτες του ρολογιού… όχι αυτού που έχεις στο κομοδίνοContinue Reading
Κλείδωσε και πάλι ο εγκέφαλος, σήκωσε άμυνες. Kλείδωσε κατά ένα μαγικό τρόπο σ’ εσένα, έμεινε εκεί, στάσιμος σ’ αυτές τις ελάχιστες στιγμές που έζησα κοντά σου, όχι δίπλα σου, απλά κοντά σου, σαν την πεταλούδα που πετάει κοντά στις φλόγες, αγνοώντας τον κίνδυνο που θα την κάψει. Κλείδωσε σ’ εκείναContinue Reading
Γιατί κανείς ακόμα δεν κατάφερε να παραμορφώσει το μέσα μου. Κανείς όσο και αν με τσαλαπάτησε, όσο και αν με υποτίμησε, αν με πλήγωσε, αν μ’ εξαπάτησε, δεν μπόρεσε να πάρει αυτό που δεν είχε… ψυχή! Ναι, πέφτω, λυγίζω, ματώνω. Ναι, πονάω, ναι, κλαίω, αλλά έχω την ψυχή να ξανασηκωθώContinue Reading
Ένα γράμμα σε εσένα που δεν θα διαβάσεις πότε, μιας και στην πρώτη μεθυσμένη έκφραση συναισθήματος μου χάθηκες… “Είμαι σαν τον άνεμο” μου είχες πει. Και είσαι… ναι διάολε, είσαι! Σαν άνεμος ήρθες στην ζωή μου και σαν άνεμος εξαφανίστηκες. Δυο “μαγνήτες” τυχαία συστημένοι κάπου, σε κάποιο δρόμο και τυχαίαContinue Reading
Εσύ που λόγια πολλά δεν έλεγες, που υποσχέσεις δεν έδινες, αλλά με βλέμματα, αγκαλιές όλο θερμή και μικρές πράξεις έταζες τον κόσμο όλο. Εσύ που με κινήσεις την πορεία μου χάραξες, που με το φιλί σου μου έδινες ανάσα μόνο και μόνο για να σφίξεις την θηλιά και να τηνContinue Reading