Με αφορμή την γρίπη, που κυκλοφορεί γύρω μας και μας ταλαιπωρεί, θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια όταν η μαμά, μου έλεγε «καλύτερα εγώ να αρρωσταίνω παρά εσύ». Κάθε φορά που αρρώσταινα η στεναχώρια της ήταν μεγαλύτερη από τον πυρετό μου! Την θυμάμαι να ξημεροβραδιάζεται δίπλα μου με εκείνη την πετσέτα Διαβάστε περισσότερα…
«Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται» σύμφωνα με την λαϊκή ρήση. Ισχύει όμως σε κάθε περίπτωση και αν όχι ποιοι λόγοι συνωμοτούν για το αντίθετο; Πώς μπορούν δύο άνθρωποι, που τους χωρίζει η απόσταση, να παραμείνουν ερωτευμένοι; Ο Κώστας και η Άννα γνωρίστηκαν στην Αγγλία πριν 11 χρόνια. Σπουδαστές και οι δύο. Ο Κώστας γέννημα θρέμμα Διαβάστε περισσότερα…
Δύσκολη μέρα στη δουλειά για την Γιάννα. Ένταση, στρες, άγχος, νεύρα, σχεδόν όπως κάθε μέρα. Οι έντονες στιγμές στη δουλειά, την επηρεάζουν συνεχώς. Πώς μπορεί λοιπόν, τελειώνοντας το οχτάωρο, να γυρίζει σπίτι της, χωρίς να μεταφέρει την κακή της διάθεση στα παιδιά και στον άντρα της; Πώς μπορεί να κάνει Διαβάστε περισσότερα…
«Μαμά μη με συγκρίνεις!», μια φράση που πάντα ήθελα να ξεστομίσω, αλλά ποτέ δεν τόλμησα. Είναι τόσο δύσκολο να μεγαλώνεις στη σκιά κάποιου άλλου, ειδικά αν αυτός ο κάποιος, είναι ένας άνθρωπος που θεωρητικά «πρέπει» να αγαπάς. Δεν είναι ότι δεν αγαπούσα τη Μαρία. Ίσα – ίσα! Η μεγάλη μου Διαβάστε περισσότερα…
«Διορθώνονται τα λάθη του παρελθόντος;» ρώτησε ξαφνικά η Αγγέλα την κόρη της. Η Ζωή πάγωσε, τι εννοούσε; Ποια λάθη, ποιανού; «Τα λάθη κορίτσι μου, τα δικά μου λάθη…» συνέχισε η Αγγέλα. Η Ζωή είχε πέσει από τα σύννεφα, «η δική μου μαμά, η στοργική, η προστατευτική, η αυστηρή, η αλάνθαστη… Διαβάστε περισσότερα…
-Αχ! Βρε κοίτα τι φοράει! Πως είναι έτσι ντυμένη; -Καλέ τι σούργελο είναι αυτό; Τι θέλει να μας δείξει, τα κάλλη της; -Δεν κοιτάχτηκε στον καθρέπτη πριν βγει έξω; Φράσεις όπως αυτές, τις ακούς πολύ συχνά από γυναίκες. Δεν μπορούν, αν δεν πουν την κριτική τους θα σκάσουν! Την καλύτερη να Διαβάστε περισσότερα…
Το πρώτο ψέμα το ‘βγαλα σαν πέτρα απ’ τα νεφρά μου το δεύτερο σαν κέρασμα ποτήρι δροσερό. Το τρίτο σαν της άνοιξης το πρώτο αεράκι στο τέταρτο κοιτάχτηκα δεν ήμουν πια εγώ. Ακούγοντας τους στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου, συνειδητοποιείς πως η ύπαρξη του ψέματος στη ζωή μας είναι σίγουρα η Διαβάστε περισσότερα…
Πότε επιτέλους θα μάθουμε να λέμε αυτό που σκεφτόμαστε, χωρίς υπονοούμενα και υπεκφυγές; Πότε επιτέλους θα μάθουμε να λέμε ευθέως στο σύντροφό μας αυτό που μας απασχολεί χωρίς να το περνάμε από σαράντα κύματα; Πότε επιτέλους θα βρούμε το κουράγιο να μιλήσουμε ξεκάθαρα κι όχι με υπαινιγμούς; Ποια λογική εξηγεί Διαβάστε περισσότερα…
Μπορεί να θαμπωνόμαστε από έρωτα και πάθος και να διαλέγουμε αυτόν που μας ελκύει, αλλά τι γίνεται όταν έρχεται η ώρα της συγκατοίκησης; Η ακαταστασία του στην αρχή μας φαίνεται τόσο χαριτωμένη που δεν μας πειράζει, απεναντίας κάνουμε τα πάντα για να τον ευχαριστήσουμε. «Τι θέλεις να σου φέρω αγάπη Διαβάστε περισσότερα…
Έχει ο έρωτας ηλικία; Όλοι από τα νεανικά μας χρόνια αναζητούμε τον ερωτά, τον ένα και μοναδικό. Ζούμε για τη στιγμή που θα νιώσουμε αυτό το δυνατό συναίσθημα. Άλλοι το λέμε σφίξιμο στο στομάχι, άλλοι φτερούγισμα στο στήθος, άλλοι καρδιοχτύπι, όπως όμως κι αν το πούμε ένας είναι ο έρωτας. Διαβάστε περισσότερα…
Μέρες κρίσης, μέρες ανατροπών. Άντρες άνεργοι, γυναίκες εργαζόμενες. Οι εποχές άλλαξαν, η δυναμική του χρήματος πέρασε σε άλλα χέρια. Ποιος είναι πλέον ο αρχηγός; Ποιός είναι ο ισχυρός; Πώς αισθάνεται ο άντρας; Πως αισθάνεται η γυναίκα; Οι ισορροπίες διαταράσσονται. Νεύρα, γκρίνια, μαρασμός… αναμενόμενα. Ο Παύλος έχασε πρόσφατα τη δουλειά του. Διαβάστε περισσότερα…
Κρίσεις και επικρίσεις στη δική μου μάχη επιλογής… _«Δεν είναι σωστό! Πρέπει επιτέλους να διαλέξεις!» _«Δεν μπορείς να τους κοροϊδεύεις, δεν το αξίζουν!» _«Πώς θα ένιωθες αν ήσουν εσύ στη θέση τους; Θα σου άρεσε;» _«Καλά τους κάνεις, έτσι θέλουν οι άντρες…». _«Δεν κατάλαβα, μόνο αυτοί θα το παίζουν δίπορτο;» Διαβάστε περισσότερα…