Δεν υπήρχε κανένας λόγος να επιμένεις τόσο… δεν ήμουν κάτι ξεχωριστό, μια συνηθισμένη γυναίκα με πατροπαράδοτες απόψεις, όχι ιδιαίτερα έμπειρη, όχι ιδιαίτερα εντυπωσιακή, απλώς καλλιεργημένη και με κάποιες λίγο – πολύ ιδιόμορφες απόψεις για τη ζωή και τον έρωτα. Ίσως αυτό να σε είχε ιντριγκάρει, δεν ξέρω… κι απ’ ότιContinue Reading
Το άξιζες… είχες δουλέψει, είχε ξενυχτήσει, είχες ματώσει την ψυχή και το κορμί σου γι’ αυτό το βιβλίο. Ναι, άξιζες και τις διακρίσεις και την απρόσμενη επιτυχία και εγώ καμάρωνα σε μια γωνιά, πάντα διακριτικά, πάντα δυο βήματα κρυμμένη πίσω από τον ενθουσιασμένο όχλο, που ήθελε μια λέξη και δυοContinue Reading
Από πολύ μικρή έμαθα να στηρίζομαι μονάχα στις δικές μου δυνάμεις. Μια δεκατριάχρονη που χάνει απρόσμενα τον πατέρα της και η μητέρα της, αποφασίζει να κλειστεί μέσα στη σκοτεινή φυλακή του πένθους και των πλαστικών ψευδαισθήσεων, δυστυχώς δεν μπορεί να θεωρηθεί στήριγμα, ούτε κοινωνικό, ούτε ψυχολογικό, ούτε καν οικονομικό. Ξεκίνησα ναContinue Reading
Όταν η ματιά μου έπεσε πάνω σ’ εκείνο το γνώριμο πρόσωπο. πάγωσα ολόκληρη. Μηχανικά άρχισα να οπισθοχωρώ, όχι, δεν ήθελα να με δεις, φοβόμουν να με δεις… Τέσσερα χρόνια, τρεις μήνες και κάτι μέρες, τόσο διαρκούσε το βασανιστήριο των τύψεων, που δεν έλεγαν να μ’ ελευθερώσουν, που ήμουν πια σίγουρηContinue Reading
Όταν σε είδα να μπαίνεις στο δωμάτιο, νομίζω πως για μια στιγμή η ανάσα μου σταμάτησε… Ψηλός, αγέρωχος, με μια έντονα γκρίζα τούφα στα μαλλιά, που βάλθηκε να προσθέσει ακόμη περισσότερη γοητεία στην υπέροχη φιγούρα σου. Ο πρόεδρος της εταιρίας, ως είθισται, έκανε τις συστάσεις και εσύ ομολογώ πως έπαιξεςContinue Reading
Λένε πως όταν αγαπάς έναν άνθρωπο, αν μη τι άλλο δεν θέλεις να τον πληγώσεις, να τον σακατέψεις, να τον αφήσεις μισό. Λένε… ίσως όσοι δεν γνώρισαν ένα εγωιστικό και σκληρό κάθαρμα σαν και σένα! Πολλά λένε οι άνθρωποι όταν είναι τυφλωμένοι από τον έρωτα και μουδιασμένοι από τις ενδορφίνες.Continue Reading
Στάθηκα για λίγο κάτω από τη βροχή και έριξα μια τελευταία ματιά στην τελευταία σου “κατοικία”, δεν ήθελα να φύγω, μα το κορμί δεν άντεχε άλλο. Σχεδόν δεν αισθανόμουν τα πόδια μου, φοβόμουν πως θα ήταν αδύνατο ακόμη και να ελέγξω τα βήματά μου μέχρι το κατσαριδάκι μας. Δεν ξέρωContinue Reading
Όταν άκουσα τη μητέρα σου, να λέει στη δική μου πως το είχες πάρει απόφαση να συνεχίσεις τις σπουδές σου στο εξωτερικό, αισθάνθηκα ένα μαχαίρι να καρφώνεται με δύναμη στα σωθικά μου. Σ’ έχανα… σ’ έχανα γι’ ακόμη μια φορά, μόνο που αυτή τη φορά δεν θα ήταν μια ακόμηContinue Reading
Είχα την αίσθηση πως όλοι με λυπόντουσαν, ήταν οι πρώτες γιορτές μετά τον χωρισμό μας και ήξερα πως κάποιοι φίλοι και συγγενείς αισθανόταν κάπως άβολα για την κατάστασή μου. Χωρίς γονείς, χωρίς σύζυγο πια, χωρίς παιδιά… μια έρημη καρδιά που σίγουρα θα φοβάται να μείνει μόνη στα σκοτεινά. Μετά τοContinue Reading
Από την πρώτη στιγμή, εκείνη την πρώτη ματιά, σε αντιπάθησα σχεδόν χωρίς λόγο, δεν ήθελα να έχω καμία σχέση μαζί σου. Όταν ο διευθυντής μου ανακοίνωσε πως με ήθελες στην ομάδα σου, σφίχτηκε το στομάχι μου και ένιωσα μια έντονη διάθεση για εμετό. Χρησιμοποίησα όλα μου τα επιχειρήματα για ναContinue Reading
Η παρέα είχε αποφασίσει ένα μικρό ταξίδι στο εξωτερικό για τα Χριστούγεννα. Ήμουν η μόνη που δεν θ’ ακολουθούσε. Είχαν περάσει μόλις εννιά μήνες από το θάνατο της μητέρας μου και μου ήταν αδύνατο να φύγω από “κοντά” της. Παρόλα τα παρακάλια, το είχα αποφασίσει να μείνω στο πατρικό μου,Continue Reading
Είχα συνηθίσει τη μοναξιά, την ερημιά, την άδικη καταδίκη της ζωής μου. Μεγαλωμένη σε ορφανοτροφείο, πάντα μόνη από τα δεκαοκτώ μου, χωρίς συγγενείς, χωρίς φίλους καρδιάς, χωρίς μια ζεστή συντροφιά… 350 μέρες τον χρόνο δεν είχα κανένα πρόβλημα, κατάφερνα να επιβιώσω με αξιοπρέπεια και με την πίστη πως τελικά όλαContinue Reading
Πριν σβήσω τα κεράκια πάνω στην τούρτα, έκανα μια μικρή, μια ανόητη ευχή… “Θεέ μου, προστάτευσέ με από την ίδια μου την καρδιά σε παρακαλώ…”. Δύο χρόνια και επτά μήνες χωρίς να σε βλέπω, χωρίς να σ’ ακούω, χωρίς να χάνομαι μέσα στη δίνη των φιλιών σου, χωρίς να κάνωContinue Reading
Σαν ψέματα… σαν παραμύθι που το λέει η γιαγιά ξημερώματα Πρωτοχρονιάς για να κοιμίσει τα εγγόνια, που λαχταρούν να ‘ρθουν τα Χριστούγεννα για να δουν τα δώρα κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Έτσι ήρθες στη ζωή μου, σαν παραμύθι, μόνο που εγώ είχα σταματήσει να πιστεύω στα παραμύθια και στιςContinue Reading
Κοιτάζω το ρολόι κάθε δέκα λεπτά, βιάζομαι να ‘ρθω κοντά σου, παρακαλάω τους δείκτες να μου κάνουν το χατίρι απόψε και να περπατήσουν πιο γρήγορα, να κλέψουν τη μέρα για να μπορέσω να ‘ρθω επιτέλους κοντά σου, να τρυπώσω μέσα στην αγκαλιά σου για να νιώσω ασφαλής. Εδώ και ένανContinue Reading
Κάποτε μου είχες εξομολογηθεί πως δεν σου αρέσει καθόλου η Πρωταπριλιά, γιατί πολλοί τη χρησιμοποιούν για να βγάλουν τ’ απωθημένα τους, πως μέσα από μια καμουφλαρισμένη “πλάκα” ξεγυμνώνουν αντιπάθειες, κακίες, μίση και ζήλειες. Υποστήριξες ακόμη πως ο θυμός είναι ο πιο ισχυρός καταλύτης για να ομολογήσεις σκέψεις και πιστεύω, πουContinue Reading
Μια ακόμη μαχαιριά… δεν μπορώ να καταλάβω καν αν είναι βαθιά, αν είναι άξια να πληγώσει την καρδιά, να την κάνει να πονέσει πολύ, τόσο που να νεκρώσει τη σκέψη, να παραλύσει την υποταγή. Σταμάτησες ακόμη και να κρατάς τα προσχήματα, με ξεφτιλίζεις κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή! Μ’Continue Reading
Έχω την αίσθηση πως είναι στη φύση της γυναίκας να θυσιάζει και να θυσιάζεται γι’ αυτά που αγαπά, γι’ αυτά που θεωρεί δικά της, κομμάτι της ζωής και της ανάσας της. Είναι αυτονόητο για μια γυναίκα να θυσιάσει χρήμα, συναισθήματα, χρόνο για την οικογένειά της ή γι’ αυτά που γεμίζουνContinue Reading
Το ξέρω πως έξω η θερμοκρασία είναι ιδιαίτερα υψηλή… Το ξέρω, το ημερολόγιο δείχνει πως είμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, το ξέρω, γιατί όμως αισθάνομαι τόσο παγωμένη; Γιατί δεν νιώθω πια τ’ άκρα μου; Γιατί αισθάνομαι το μυαλό μου να έχει μουδιάσει και το κορμί μου να μην μπορεί ναContinue Reading
Μια νύχτα… μια νύχτα ταμένη στην ανήθικη παράδοση του κορμιού και της ψυχής, αυτό ήταν. Δεν ήταν σχέση, δεν ήταν υπόσχεση ζωής, δεν ήταν καν μια κατάλληλη επιλογή, αντιθέτως ήταν η πλέον ακατάλληλη και όμως… ακόμη κατοικεί χωρίς ντροπή στο μυαλό μου. Ήταν η πρώτη φορά που έπινα τόσο, είχαContinue Reading