Μενού Κλείσιμο

Κατηγορία: – Μαρία Τσιντίδου –

«Και να θυμάσαι ότι, οι πιο σημαντικές εξετάσεις, που θα κληθείς να δώσεις στη ζωή σου, σίγουρα δεν θα είναι γραπτές.»

Τάδε έφη ο… «παντογνώστης»

Τάδε έφη ο κάθε «τελειοποιημένος» και συναισθηματικά «ώριμος» άνθρωπος, που βγάζει ημιμαθή συμπεράσματα, καθήμενος στο παραληρηματικό θρόνο του. Αν τον πάρεις σοβαρά, αυτόματα κατατάσσεσαι στην……

Και τώρα ναι, μπορώ να συνεχίσω, να προχωρήσω, να είμαι εγώ! Τώρα ναι, ζω!

Τώρα ναι, ζω! Και ετοίμασα ένα στρατό για την ψυχή μου, μέσα από όλα τα μισοτελειωμένα αποθέματά της. Μίλησα στο πεθαμένο θάρρος μου και το……

Κοίτα ρε κάτι «άνθρωποι»!

Λυπάμαι, αλλά μερικοί έχετε γίνει ένα με την τοξικότητα. Εσείς και αυτή, δεν είστε πλέον δύο ξεχωριστές οντότητες. Όχι, έχετε γίνει πλέον ένα και τρέφεστε……

Και δεν έχω να δώσω λογαριασμό σε κανέναν, επειδή αποφάσισα να ζήσω!

Θα ζήσω! Πολύ απλά θα κάνω το κέφι μου και δεν ενοχλώ και κανέναν. Και πριν με δαχτυλοδείξεις, περπάτησε και εσύ το δρόμο μου, όποιος……

Σ’ αγαπώ κι η φλόγα της καρδιάς μου κρατιέται ζωντανή…

Κάθε μέρα θα σου θυμίζω πόσο σ’ αγαπώ. Κάθε μέρα θα σου θυμίζω ότι η φλόγα της καρδιάς μου κρατιέται ζωντανή. Καθημερινά θα σου ψιθυρίζω……


Δεν χαρίζομαι πια μάτια μου…

Δεν χαρίζομαι πια μάτια μου, μήτε και κάνω εκπτώσεις. Και αν πιστεύεις ότι με είχες, κοίτα ξανά το τίμημα, το αντέχει το τεράστιο “εγώ” σου;……

Κι όσο κρατάει ένα τσιγάρο σε θυμήθηκα…

Και αρρωστημένα τα μάτια κοιτούν εσένα που φεύγεις και δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια αφού μ’ αποφεύγεις. Τα χείλια μου τώρα θα μείνουν στεγνά,……

Τι ξενέρα ρε φίλε!

Έχω ξενερώσει με τους αδίσταχτους κριτές και αλάνθαστους δήθεν, που είναι πάντα έτοιμοι να σε λιθοβολήσουν και να εξάγουν ανυπόστατες βλακείες. Έχω ξενερώσει με την……

Φόρεσε την αξιοπρέπειά σου και προχώρα!

Ψιτ εσύ! Ναι, εσύ! Ξέρω πώς νιώθεις, πίστεψέ με! Είναι έγκλημα να σου πατάνε την αξιοπρέπεια. Και κακούργημα να τους το επιτρέπεις. Τι και αν……

Το όχι, να μάθεις να το λες!

Μία ζωή έσκυβες κεφάλι, γιατί το όχι σου θα δυσαρεστούσε τους ζητιάνους ενός καταρρακωμένου εγωισμού. Κάτι εραστές της ψευτιάς. Πάντα έκανες τουμπεκί, γιατί κάποιοι έτσι……

Όταν δεν σε ψάχνουν, μην τους ψάχνεις ούτε εσύ!

Όταν δεν σε ψάχνουν, σημαίνει πολλά. Μην τους ψάχνεις ούτε εσύ. Όταν δεν σε ψάχνουν, ξεκάθαρα σημαίνει ότι τους είσαι παντελώς αδιάφορος. Μην τους ψάχνεις……


Μην ανησυχείς, εγώ ποτέ ξανά…

Μην ανησυχείς, εγώ ποτέ ξανά δεν θα επιτρέψω στη ζάλη του μυαλού μου να φέρει τη μορφή σου, μέσα στο άχρωμο δωμάτιό μου. Ποτέ ξανά……

Εκεί, στη χώρα του ποτέ, που μου φωνάζει ότι ποτέ δεν αγαπηθήκαμε…

Στη χώρα του ποτέ, εγκατασταθήκαμε εγώ και οι επιθυμίες μου κι η παρηγοριά με επισκέπτεται μόνο για κάποια δευτερόλεπτα. Εκεί μένουν τώρα πια τα καλοκαίρια……

Κρυμμένη η προδοσία στα φιλιά εκείνης της τελευταίας μας νύχτας…

Σήμερα που πονάει το μέσα μου, σήμερα που σπαρταράνε στο μυαλό μου θύμησες και νοσταλγίες, σήμερα θα ήθελα να ήσουνα εδώ. Να σ’ αγγίξω για……

Αλήθεια, πού θα δώσει την επόμενη παράσταση η αγάπη σου;

Ήμουν τόσο αφελής, που δεν κατάλαβα ότι η αγάπη σου κούρνιαζε μέσα σε θέατρα και παραστάσεις. Ήμουν τόσο τυφλή από έρωτα, που δεν κατάλαβα ότι……

Ένας πεισματάρης έρωτας…

Σε κάτι στιγμές αδυναμίας… σε κάτι τέτοιες στιγμές αδυναμίας, παραδίνομαι στο ψέμα σου. Σε κάτι στιγμές ανάγκης της μικρής μας ιστορίας, αφήνομαι στο βλέμμα σου.……

Δεν διατυμπάνισες τίποτα. Ήρθες και έκανες. Αυτός ήταν ο κρότος σου. Αυτό τον κρότο σου αγάπησα…

Και πάνω που είπα τέλος, έκλεισαν οι πύλες της καρδιάς μου, ήρθες εσύ και τις χτύπησες δειλά -δειλά. Ήρθες τόσο διακριτικά, που δεν είχα νιώσει……


Και έτσι φτάσαμε στο τέλμα και δεν μου χρωστάς και δεν σου χρωστάω…

Και ζωγράφισα εκείνο το σιωπηρό μου “σ’ αγαπώ” που δεν πίστεψες ποτέ, στην άμμο, όταν περάσεις να το πατήσεις και να το σβήσεις ελεύθερα. Εξάλλου,……

Εκείνα τα δάκρυα που μου θυμίζουν ποια είμαι και ποια δεν θέλω να είμαι πια…

Είναι εκείνα τα λεπτά βλέπεις, που φοβάμαι να αντιμετωπίσω. Όταν το δάκρυ που δεν αφήνω να κυλήσει, αρχινάει από μόνο του να καίει τα μάγουλά……

Λυπάμαι, αλλά δεν μπορεί να έχεις πάντα δίκιο!

Άκου φίλε, το ιδανικό για έναν άνθρωπο είναι να έχει πάντα δίκιο. Επειδή αν έχει πάντα δίκιο, ο κόσμος του δεν θα χαλάσει, δεν θα……

Αρέσει σε %d bloggers: