Γιασεμί μου, κάλεσε τις θείες και τα “αδέλφια” σου, απόψε γιορτάζουμε! Ένα ποτήρι κρασί και δάκρυα χαράς, αυλάκι σχηματίζουν στο πρόσωπό μου. Το μυαλό μου φεύγει ταξίδι μακρινό. Δώδεκα χρόνων το γιασεμί μου.. “Άνδρες μαμά, πεταμένα λεφτά…” ψιθυρίζει φοβισμένη. Την κοιτώ θολωμένη, ένα παιδί δώδεκα ετών έμαθε την κλασική φράσηContinue Reading
Μου πήρες το μυαλό. Έφτασα στο ναδίρ της απόγνωσης. Ο θάνατος να με έπαιρνε, θα ανακουφιζόμουν από το πόνο. Ήσουν ο θεός μου, ο έρωτας που με έκανε να ποθώ το κορμί σου πιότερο από τα εσώψυχά σου. Έτσι είπα… Τα μάτια σου πετούσαν φωτιές σαν με κοιτούσες. Ριγούσα σεContinue Reading
Η τηλεόραση παίζει τα τελευταία νέα των ημερών. Δεν με αγγίζει τίποτα από ότι ακούω, έχω πάθει ανοσία. Ίσως είμαι αναίσθητη, αδιάφορη σηκώνω το κεφάλι. Θολή εικόνα το γυαλί. Ανάθεμά σε! Και εδώ με κυνηγάς; Τίποτα δεν είναι αρκετό; Αναρίθμητα τα δεινά που έχω περάσει. Ακόμα και στο κρεβάτι τουContinue Reading
Το παιχνίδι σου το ξέχασες… Δεν αξίζει να το σκέφτομαι, αρρωσταίνω. Δεν έχει ουσία ούτε το μελάνι που τώρα ξοδεύω, κοστίζει κάτι αϋπνίες, κάτι δάκρυα και λυγμούς, κάτι κρίσεις πανικού… Δεν θα θρηνήσω όμως άλλο για ό,τι έχασα, θα πενθούσα μόνο αν δεν υπήρχες. Έφυγες και έσερνα τα πόδια μουContinue Reading
Πώς θα μπορούσα να σε προδώσω για κάποια άλλη; Κοίτα τα μάτια μου! Για καμία! Είχα πεθάνει πριν σε γνωρίσω. Αγάπη… Είχα ξεχάσει να την προφέρω. Δεν θα μπορούσα ποτέ ξανά! Αγριεμένη η ψυχή μου, το είχα νιώσει μες το πετσί μου. Την αδικία, την απιστία και την ψευτιά. ΕίπαContinue Reading