Κάποτε, κάποιος φίλος, σε κάποια δύσκολη στιγμή μου είπε “Δεν είσαι δέντρο! Αν δεν είσαι καλά, φύγε. Μόνο τα δέντρα δεν μπορούν να κουνηθούν μόνα τους!”. Τον σκέφτομαι συχνά. Συλλογίζομαι τα λόγια του. Νόμιζα ότι είχα εγκλωβιστεί, ότι στη ζωή μου είχαν διαμορφωθεί έτσι οι συνθήκες, που ούτε μπρος μπορούσαContinue Reading
Σήμερα σ’ άκουσα… Σηκώθηκα το πρωί, έριξα νερό στο πρόσωπό μου, ήπια τον καφέ μου, μα μου έλειπες. Έλειπε η “καλημέρα” σου. Πόσο καιρό έχω να την ακούσω… Πόσο καιρό έχει να πάει τελικά καλά αυτή η μέρα… Ήρθα στη δουλειά και τριβέλιζες στο μυαλό μου. Ήσουν εκεί, σου μιλούσα,Continue Reading
Το αντίο που χθες ήταν θηλιά στο λαιμό μου, αρχίζει σιγά σιγά να χαλαρώνει. Αρχίζω να παίρνω δειλές ανάσες και να σκέφτομαι τη ζωή και μετά από σένα, χωρίς εσένα. Και ξέρεις, δεν είναι τόσο άσχημα. Δεν ήξερα ότι μέσα μου κρύβω αυτή τη δύναμη. Και σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό…Continue Reading
Μια πόλη που έχει παντού τα σημάδια σου, αυτή είναι η πόλη που ζω… Μια πόλη που απ’ τα σοκάκια της αντηχούν ακόμη τα γέλια μας, που οι βιτρίνες της αντικατοπτρίζουν το είδωλό σου να μου κρατά το χέρι. Κι εγώ κάθομαι και τις χαζεύω με τις ώρες, μήπως καιContinue Reading
Βγαλμένη από σχέσεις σχολεία, που έπαθα πολλά κι έμαθα ακόμη περισσότερα, είχα αποφασίσει να ορθώσω χάλκινα τείχη. Να δίνω, αλλά να μη δίνομαι, να προσφέρω τόσα ώστε να μην περιμένω, να ερωτεύομαι, αλλά να μην αγαπάω… Και ζούσα μια ζωή ρηχή, δίχως όμως να πονάει η ψυχή μου για τιςContinue Reading
Επικίνδυνη η χημεία μεταξύ του ανθρώπου που έμαθε στη ζωή του να δίνει κι εκείνου που απλά απολαμβάνει να παίρνει. Δεν οδηγεί σε όμορφη ένωση, δεν βγάζει ποιοτικό αποτέλεσμα, παρά μόνο γεννά ψεύτικους όρκους με ημερομηνία λήξης. Ναι, σε σένα μιλάω, εσένα θέλω να προστατέψω, εσένα που γεμίζει άνθη ηContinue Reading
Nόμιζα πως στη ζωή μου είχα χορτάσει εμπειρίες, γνωριμίες, ξενύχτια, φιλίες εφήμερες και παντοτινές. Το παραδέχομαι, λάθη έκανα πολλά. Άλλες φορές πλήγωσα, άλλες τόσες πληγώθηκα, κάποιες φορές συμβιβάστηκα… Και τότε, ήρθε το μπέρδεμα μαζί σου… Δεν μου πήρε καιρό να αφεθώ, άλλωστε δεν μου άφησες και πολλές επιλογές. Ή μαζίContinue Reading
Μην αναβάλλεις για αύριο, αυτό που μπορείς να νιώσεις σήμερα. Μην αφήσεις το αύριο, αυτό το τόσο κοντινό, αλλά και συνάμα τόσο αβέβαιο μέλλον, να καταπιεί τις εμπειρίες που θα μπορούσες να κουβαλήσεις. Να ρουφήξει το συναίσθημα που θα μπορούσες να νιώσεις… Υπάρχει κάποιος, υπάρχει κάτι εκεί, απέναντί σου, πουContinue Reading
Μετά το χωρισμό μας, ένιωσα σαν αποτύπωμα στην ψυχή μου την έννοια της απαξίωσης. Τίποτα πια δεν θύμιζε τα λόγια σου, πριν από εκείνη την ημέρα που μου ανακοίνωσες με βλέμμα ψυχρό και καρδιά κενή, το τέλος. Τίποτα δεν μετέδιδε τη θέρμη του κορμιού σου όταν με είχες αγκαλιά. ΆδειασεςContinue Reading
Πόσα σπασμένα “σ’ αγαπώ”, κρύβονται πίσω από ένα “να προσέχεις”… Πόσο έρωτα, πόσο νοιάξιμο μπορεί να κλείνει ερμητικά μέσα της αυτή η τόση δα φράση… Πόσα ανείπωτα ακούγονται να ουρλιάζουν όταν την ξεστομίζεις… ”Να προσέχεις” μου είπες όταν έφευγες, “να προσέχεις τον εαυτό σου…”. Κι εγώ θύμωνα στο άκουσμα. ΉθελαContinue Reading
Είναι κάποιες νύχτες, που τις περνάς συντροφιά με τις αναμνήσεις. Μ’ ένα τσιγάρο που σου καίει τα χείλη και μόλις το σβήνεις, από συνήθεια, ανάβεις το επόμενο. Έτσι, συνήθεια είσαι κι εσύ, που βασανίζομαι να κόψω. Μ’ ένα ποτό που στην αρχή σε χαλαρώνει κι όσο πίνεις τόσο ζαλίζεσαι. ΈτσιContinue Reading
Όχι, δεν φταίει αυτός… οι προσδοκίες του μυαλού σου φταίνε. Εκείνες έχτισαν την εικόνα του τόσο ψηλά, καλλωπίζοντάς την με τόσο ζωντανά κι όμορφα χρώματα. Σχεδόν ιδανικός! Τέλειος σε όλα του! Ένα κλείσιμο στα βλέφαρα ήταν αρκετό, τόσος λίγος χρόνος τελικά χρειαζόταν για να δεις την πραγματική του μορφή. ΌχιContinue Reading
Σήμερα έχει λιακάδα! Έξω, γύρω μας, γιατί μέσα μου, παγωνιά… Σήμερα θα ήταν καλή ευκαιρία να κάνουμε αυτό που σχεδιάζαμε, μια βόλτα στη θάλασσα, στην ακρογιαλιά. Να μας φιλάει ο ήλιος κι εσύ εμένα, να μετράμε μαζί τα κύματα κι εσύ τα “σ’ αγαπώ” μου. Με πόδια ξυπόλητα και χέριαContinue Reading
Όλη τη νύχτα τα λέγαμε παρέα, όλη τη νύχτα σεργιανούσαμε στα μονοπάτια που ανοίξαμε και βρίσκαμε δρόμους κρυφούς για την ευτυχία… Μια ευτυχία όχι εφήμερη, πραγματική! Αφού μόνο τότε φώτιζε ο κόσμος μας, μόνο τότε τα μάτια μας έλαμπαν και χανόταν το σκοτάδι. Γελούσαμε που λες, με τα αστεία μας,Continue Reading
Κάθομαι μόνη μου στα σκοτεινά, παρέα με ό,τι έχει μείνει από τα πράγματά σου και συλλογίζομαι… Αναρωτιέμαι ακόμη τι νιώθω για σένα. Προσπαθώ να με πείσω για όσα δεν πρέπει το μυαλό να σκέφτεται, για όσα δεν πρέπει να κάνουν την καρδιά να χτυπά δυνατά, για όσα δεν επιτρέπεται ναContinue Reading
Δεν υπάρχει χειρότερο “αντίο”, από αυτό που βγαίνει από το στόμα σου, ενώ το μέσα σου σπαράζει, ενώ η ψυχή σου ματώνει, γιατί μ’ εκείνον ονειρεύτηκες, μ’ εκείνον προσευχήθηκες, μ’ εκείνον ήθελες να περάσεις την υπόλοιπη ζωή σου… Και τώρα, αφού παρακάλεσες, αφού προσπάθησες, έπεσες, κατέρριψες τον μύθο της δυνατής,Continue Reading
Στάθηκες απέναντί μου, να μου δώσεις τις εξηγήσεις που απεγνωσμένα ζητούσε το μυαλό μου, που η ψυχή περίμενε καιρό να ποτιστεί από τα λόγια σου… Είχα μουδιάσει μέσα μου! Έβλεπα να φεύγεις, μα δεν το πίστευα! Νόμιζα μας δίνεις χώρο, αλλά εσύ έκανες την απόσταση χάσμα. Γέφυρες να ρίξω δενContinue Reading
Κι αν μου φίλησες τη θλίψη στα μάτια, την γιάτρεψες. Κι αν μου κράτησες το παγωμένο μου χέρι, το ζέστανες. Κι αν η καρδιά μου ήθελε να νιώσει απεγνωσμένα, δεν πνίγηκες. Έμεινες ασάλευτος, περίμενες την ώρα… Κι όταν σου άνοιξα διάπλατα να μπεις, περπάτησες πάνω στην ψυχή μου με βήμαContinue Reading
Και τότε ήταν που ήθελες να με κάνεις να νιώσω ξανά άνθρωπος… Να νιώσω δύναμη, να βρω ό,τι με προσοχή κοίμιζα μέσα μου με ύπνο ελαφρύ και τρομαγμένο, ό,τι με κόπο αποποιήθηκα και βγήκε από το μυαλό, αλλά όχι απ’ την ψυχή. Ό,τι μου έδινε πνοή κι εγώ απλά, μεContinue Reading
Ντύσου και φύγαμε μου είπες, βάλε το χαμόγελό σου, ψάξε να το βρεις. Πάρε δυο τσιγάρα για το δρόμο, μόνο δύο, δεν είναι δα και τόσο μακριά όσο νομίζεις η ευτυχία! Άσε τα χέρια σου γυμνά, μη σε νοιάζει, εγώ είμαι εδώ. Δεν θα κρυώσουνε ποτέ αυτά και η καρδιά.Continue Reading