Κατηγορία: -Κική Γιοβανοπούλου-

Εννοείται πως νιώθουμε (και είμαστε) ευλογημένοι που γίναμε γονείς και φυσικά δεν θα τ’ αλλάζαμε με τίποτα στον κόσμο! Έχοντας όμως υπάρξει και αρκετά χρονάκια… άκληροι, είμαστε σε θέση να μπορούμε να κάνουμε τη σύγκριση και να πούμε πως αν και σίγουρα κερδίσαμε πάμπολλα πράγματα, υπάρχουν και κάποια άλλα πραγματάκια που… ε… μας λείπουν… λίγο……

“Αφού υπάρχουν τόσοι μόνοι, γιατί υπάρχουν τόσοι μόνοι”; Ένα ερώτημα που παρότι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, με λίγη δόση υπερβολής αιώνιο, παραμένει αναπάντητο. Η μοναξιά στις μέρες μας έχει πάρει μορφή επιδημίας, με κύριο χαρακτηριστικό της τη γκρίνια, την γκρίνια και τα παράπονα. “Εγώ γιατί να μην μπορώ να βρω έναν άνθρωπο της προκοπής;” “Μια…

Προφανώς κανείς δεν παντρεύεται με σκοπό να χωρίσει. Προφανώς για να τον / την διαλέξεις, κάτι σε τράβηξε πάνω του. Ίσως τον ερωτεύτηκες, τον αγάπησες, τον εμπιστεύτηκες, τον θαύμασες κι άλλα τέτοια όμορφα… Κι όμως ήρθε μια στιγμή που τα πράγματα άλλαξαν. Θες γιατί μετά το γάμο είδες ένα άλλο πρόσωπο; Θες γιατί τον έπιασες…

-Καφέ για να ξυπνήσω -Καφέ για να τονωθώ στο γραφείο -Καφέ για να κουτσομπολέψω με την κολλητή -Καφέ για να συνέλθω απ’ τα χτεσινοβραδινά ξύδια -Καφέ γιατί… έτσι ρε αδερφέ! 1 Οκτωβρίου σήμερα και γιορτάζεται η παγκόσμια μέρα καφέ! “Ξυπνάω ΜΕ καφέ ή ξυπνάω ΓΙΑ καφέ;” όλοι οι λάτρεις του καφέ έχουμε σίγουρα αναρωτηθεί! Πώς όμως…

Φοράς νυφικό, τακούνια, βάφεσαι, φτιάχνεις μαλλί, έχεις γίνει θεάρα! Και σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο, σκάει μύτη ο μπαμπάς σου και σε… φτύνει! Και δεν εννοώ του στυλ “Φτου σου κοπελάρα μου!”, εννοώ κανονικά!!! Φρίκη;;; Κι όμως… αν ήσουν κενυάτισσα, απ’ τη φυλή των Μασάι, θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό (!!!). Το φτύσιμο εκεί, είναι δείγμα…

Η ώρα πλησιάζει 2 τα ξημερώματα. Τα καμάρια μου κοιμούνται και δεν έχω ύπνο. “Δεν φτιάχνω μία πίτσα στα γρήγορα να τους δώσω και στο σχολείο αύριο;” σκέφτομαι. Και θα μου πεις “Τέτοια ώρα σου ‘ρθε;” “Ε ναι! Τότε μου ‘ρθε! Είναι γνωστό εξάλλου, ότι μέσα μου κρύβω έναν Άκη Πετρετζίκη (γκουχ γκουχ, καλά μπορεί…

Μεγαλώσαμε με στερεοτυπικές ατάκες τύπου “Οι άντρες δεν κλαίνε” κι αφού θεωρητικά τουλάχιστον ο άντρας είναι το ισχυρό φύλο, όπου “άντρας” βάλε “δυνατός άνθρωπος”. Μεγαλώσαμε λοιπόν με την πεποίθηση πως το κλάμα δείχνει αδυναμία. Για να είσαι (ή τουλάχιστον να δείχνεις) δυνατός, πρέπει να καταπνίγεις τα συναισθήματά σου και να σφίγγεις τα δόντια. Φαίνεται ή…

Πόσες φορές δεν δέχτηκες / ανέχτηκες / έκανες ότι δεν άκουσες / υπέμεινες / άντεξες πράγματα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα σ’ έκαναν τουλάχιστον… Τούρκο; Πόσες φορές δεν χαμογέλασες βεβιασμένα και μ’ ένα “Δεν πειράζει” στο μυαλό, έδιωξες σαν ενοχλητική αυγουστιάτικη μύγα, την όποια ενόχληση αισθάνθηκες; Μ’ ένα απλό “Δεν πειράζει”, ήσουν και πάλι το…

Σε είδα για πρώτη φορά στο κατώφλι μου, απ’ το ματάκι της εξώπορτας, με το γνωστό ξινό σου ύφος κι έναν καφέ στο χέρι. Ως εκείνη τη στιγμή, είχαμε ανταλλάξει απλά κάποιες βιαστικές “Καλημέρες” στην είσοδο της πολυκατοικίας. Στραβομουτσούνιασα λίγο απ’ το θράσος σου, αλλά εσύ… μουρμούρισες ένα “γεια” και μπήκες στο σπίτι μου. Και…

Ας μιλήσουμε για… τρίχες! Η μάχη “Ξανθιά VS Μελαχρινή”, με μια μικρή δόση υπερβολής, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αιώνια! Είναι από τα θέματα που συχνά συζητούνται σε παρέες και η αλήθεια είναι πως πραγματικά πολλά (!!!) λεφτά έχουν δαπανηθεί σε έρευνες επί του θέματος! Τελικά, όμως… οι άντρες προτιμούν τις ξανθιές ή τις μελαχρινές; Συζητώντας με…

Εκείνη, που θα σπεύσεις ότι ώρα νιώσεις την ανάγκη, να της πεις όσα σε απασχολούν, τα παράξενα που σου συνέβησαν μέσα στη μέρα, εκείνη στην οποία θα γκρινιάξεις για τα στραβά που έτυχαν και για τα βάσανα που περνάς. Εκείνη που πάντα θα σ’ ακούσει ευλαβικά και πάντα θα σκέφτεται λύσεις που ως άντρας δεν…

“Εκατό σκαλοπάτια θ’ ανέβαινα αν κατέβαινες ένα!”. Μ’ ακούς; Απ’ την πρώτη κιόλας στιγμή στο δήλωσα! Σε θέλω! Σε θέλω και θα κάνω ότι περνάει απ’ το χέρι μου για να σε δω χαρούμενη! Ήσουν επιφυλακτική απ’ την αρχή. Έκανα ότι μπορούσα για να σε κάνω να ανοιχτείς, να χαλαρώσεις… “Δεν ήρθα για να σου…

Άνοιξαν και τα σχολεία… κάθε κατεργάρης στον πάγκο του λοιπόν… Κι οι μανούλες; Κι οι μανούλες κολλητές με τον πάγκο της κουζίνας! Γιατί τα παιδάκια μας πρέπει να πάρουν φαγητό για το σχολείο κι αυτό πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο υγιεινό, άρα… σπιτικό! Οι προβληματισμοί κι οι απορίες, ειδικά από εκείνες που τα…

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια γυναίκα… Μια γυναίκα απλή, καθημερινή… σαν αυτές που βλέπεις στο δρόμο ή στην ουρά του ταμείου του σούπερ μάρκετ. Μια γυναίκα που διψούσε να γίνει “Η ΜΙΑ” για εκείνον… για εκείνον που ερωτεύτηκε… Τον ερωτεύτηκε πολύ και δυνατά, σχεδόν άρρωστα… Στα μάτια της έγινε “Ο ΕΝΑΣ”. Για εκείνον, παρέμεινε…

-Μαμά, δεν βρίσκω το τετράδιο της ορθογραφίας! -Που το άφησες χτες; -Νομίζω, μέσα στη γλάστρα στο μπαλκόνι! -Το φύτεψες στη γλάστρα με τη λεμονιά;;; -Δεν θέλω να φορέσω αυτή τη μπλούζα! -Αυτή θα βάλεις και θα πεις κι ένα τραγούδι! -Μα δεν πάει με το παντελόνι που φοράω! -Αν σε ξαναφήσει η γιαγιά να δεις…