Στιγμές που γράφω και τις κρυφοκοιτάς να βρεις τι θέλει να πει η ψυχή μου.Ψάχνεις τις λέξεις να βρεις εσένα!Καμία στιγμή δεν μπόρεσες να χωνέψεις ότι σε έβγαλα όπως σου άξιζε και έμεινες “πάγκο”!Άργησα κιόλας καλέ μου.Νιώθω μία τεράστια ανακούφιση που δεν μπλέκεσαι στη ζωή μου, στις δουλειές μου, σταContinue Reading
Μία παλινδρόμηση μυαλού ελέγχει τα συναισθήματά μου.Ένα μούδιασμα αλλάζει τα πάντα γύρω μου.Καταραμένη με τριγυρνάς.Το μυαλό μου, τη λογική μου, γουστάρεις να το πάρεις.Ο καθρέφτης γελά ειρωνικά.Στα κομμάτια και εσύ.Ρωτώ τον εαυτό μου γιατί παρασύρομαι στα ατέρμονα σκοτάδια.Γελά το κρύσταλλο με τις δαχτυλιές. Η ψυχή μου δεν είναι απελευθερωμένη.Αιχμαλωτισμένη είμαιContinue Reading
Νιώθω ότι ποτέ δεν θα μπορέσω να φορέσω τα παπούτσια κάποιου άλλου ούτε για λίγο, ούτε για πολύ.Η κοινή λογική λέει ότι δεν φοράμε το ίδιο νούμερο όλοι.Ίσως δεν ταιριάζει σε όλους μας η λέξη “νούμερο”.Οι πολυσύνθετες ενδεχομένως λέξεις όπως: “μην γεμίσεις μύκητες”, είναι όλα αυτά τα μικρόβια που ανContinue Reading
Σταμάτα πια! σου μιλάω! Δύο λόγια μόνο θέλω να σου πω! Θυμωμένη έκφραση, μα με μία δόση αγάπης. Σαν μία γλυκιά γεύση από σοκολάτα. “Είσαι το πιο ιερό που υπάρχει στη ζωή μου, όχι αντικείμενο, όχι πράγμα, όχι είδος, η ιερότερη ψυχή που θα κουβαλήσω μέχρι την τελευταία μου πνοή,Continue Reading
Πέρασαν τα χρόνια της παιδικότητας, της αφέλειας, εκείνα τα χαρούμενα από τις εφηβικές ανταρσίες του αίματος που κυλούσε στις φλέβες σαν γρήγορο ρυάκι. Το σ’ αγαπώ μιας μέρας, μιας ώρας, δύο λεπτών.Δεν ήμουν καλή στην πρόσθεση, στην αφαίρεση. Μόνο ό,τι με ενοχλούσε έφευγε από το δρόμο μου. Αφουγκραζόμουν με ευκολίαContinue Reading