Ανάθεμα τα μάτια σου κορίτσι μου! Ανάθεμα τα μάτια σου, που μ’ έκαναν να ερωτευτώ, να νιώσω, να ποθήσω, να αγαπήσω σαν παιδί. Ανάθεμα τα μάτια σου, που το μπόρεσαν να ανοίξουν διάπλατα τις πύλες τις ψυχής μου, να διαλύσουν τα τείχη της καρδιάς μου, να καταστρέψουν τις άμυνες τουContinue Reading
Πάει τόσος καιρός κι όμως ακόμη θυμάμαι… θυμάμαι την αίσθηση του δέρματός σου πάνω στο δικό μου, τα χείλη σου που έκαιγαν κάθε σπιθαμή μου, τα χέρια σου που ζέσταιναν κάθε εκατοστό μου. Θυμάμαι ακόμη το γέλιο σου που φώτιζε τον κόσμο γύρω μου, το σκανταλιάρικο ύφος σου που έκανεContinue Reading
Σε ποια φεγγάρια σε βρήκα και σε ποια σύννεφα σ’ έχασα ψυχή μου; Περνούν οι μέρες, αλλάζουν οι εποχές κι εγώ εκεί, βυθισμένος σε χειμώνες, ν’ αργοπεθαίνω περιμένοντας μια ηλιαχτίδα. Έμεινα μόνος με ένα βάρος στην ψυχή, να μην αφήνει το κορμί μου να ισιώσει και κυρτωμένος να διαβαίνω στονContinue Reading