Πέρασαν τα χρόνια κι εγώ μεγάλωσα με την πεποίθηση ότι πρέπει να είναι όλοι γύρω μου ευχαριστημένοι. Να προσπαθώ να κάνω όλους τους υπόλοιπους καλά. Να σκέφτομαι τα προβλήματά τους και να μην μιλάω, να κατανοώ την κατάστασή τους. Κι εγώ, πού είμαι σε όλα αυτά; Ειλικρινά, πού άφησα τονContinue Reading
Μετρούσα σπασμένα κομμάτια. Το σκοτάδι τύλιξε όλη μου την ύπαρξη, το φως κάπου στο βάθος αχνοφαίνεται. Είναι όμως τόσο μακριά! Είναι στιγμές που δεν μπορώ να πάρω ανάσα… Η ζωή με έριξε στο μπουντρούμι, μόνο σκοτάδι, υγρασία για πολύ καιρό. Κάθε μέρα προσπαθούσα να σκαρφαλώσω στο φως. Αυτό το φωςContinue Reading
Τελικά πόση δύναμη διαθέτει κάθε άνθρωπος ξεχωριστά; Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει η ψυχή του σε δύναμη. Βλέποντας γύρω τους δυστυχία και πόνο, κάποιοι λένε εγώ δεν θα μπορούσα. Αλλά κανείς δεν ξέρει τι είναι ικανός να αντέξει, αν δεν μπει σε αυτό το δύσκολο μονοπάτι που είναι γεμάτο αγκάθια. ΣεContinue Reading
Πάνω στα βράχια έκατσα για να αγναντεύω τα κύματα που σκάνε γύρω μου. Σαν την φουρτούνα που για χρόνια φώλιασε στην ψυχή μου. Το σκοτάδι πλησιάζει, το κρύο τσουχτερό, μα δεν νιώθω τίποτα. Οι αναμνήσεις ξεκινάνε έναν χορό τρελό… Πόσα πράγματα έμειναν στο αέρα, πόσες υποσχέσεις δεν πρόλαβαν να τηρηθούν!Continue Reading
Αν γεμίζεις τη ζωή σου με «περίπου», δεν αφήνεις χώρο για κάθε τι «απόλυτο» που ίσως έρθει. Περίπου αγαπάς, περίπου ζεις και περίπου ονειρεύεσαι. Πότε επιτέλους το περίπου σου θα γίνει το δικό σου απόλυτο; Πότε θα καταλάβεις ότι όλα γύρω μας διαλύονται και ο χρόνος ποτέ δεν είναι όσοContinue Reading
Πόσες φορές έχω ακούσει ότι τώρα είναι αργά για να κυνηγήσεις τα όνειρα σου, ότι ο χρόνος είναι εχθρός… Μήπως όμως ο φόβος και ο συμβιβασμός είναι ο εχθρός της ευτυχίας και της ίδιας της ζωής; Υπάρχει άραγε ο σωστός χρόνος; Μήπως πολλοί παραιτούνται πριν καν προσπαθήσουν; Η διεκδίκηση γιαContinue Reading
Σε ένα κρύο δωμάτιο νοσοκομείου με βρήκε φέτος η παραμονή Πρωτοχρονιάς… Όλα άσπρα, βουβά, χωρίς χρώμα, χωρίς άρωμα Χριστουγέννων. Ένα δέντρο στολισμένο στον διάδρομο θύμιζε ότι είναι γιορτή χαράς και αγάπης. Μα πώς να χαρείς όταν δεν ξέρεις αν ο άνθρωπος σου θα ζήσει; Όχι δεν ήταν μελαγχολικά, ούτε μίζερα.Continue Reading
Εύχομαι το 2023 να είναι μια χρονιά γεμάτη αλήθεια! Γεμάτη αληθινές αγκαλιές, αληθινά γέλια, αληθινά “σ’ αγαπώ”! Μια χρονιά διάφανη και καθαρή που θα μας μείνει αξέχαστη! 🎁 Κική Γιοβανοπούλου Ευχές για μια νέα χρονιά γεμάτη με όλα τα χρώματα και τα αρώματα που αγαπάμε! 🎁 Σοφία Β. Εύχομαι σε όλους έναContinue Reading
Νέα χρονιά, ανοίγει η ψυχή. Ανοίγω τα μάτια στην νέα μέρα, στον νέο χρόνο που μου σβήνει ακόμα μια ρυτίδα και μου δίνει μια ευκαιρία, ίσως να ζήσω άλλη μια χρονιά. Είναι όμορφο να ξέρεις ότι απλώνεται μπροστά σου ολόκληρος χρόνος! Tο μόνο που εύχομαι είναι να τον ζήσω μέχριContinue Reading
Μια παραμονή Πρωτοχρονιάς όπως ακριβώς την ονειρευόμουν! Με κόσμο πολύ, όλη η οικογένεια μαζεμένη. Από το ξημέρωμα είχα ετοιμάσει κάποια φαγητά για να είναι έτοιμα για ψήσιμο όταν θα γυρίσω. Δεν με πείραξε που σηκώθηκα από τις 5 το πρωί, τα οικογενειακά τραπέζια ήταν και είναι η αδυναμία μου. ΤοContinue Reading
Κάθε χρόνος που περνάει, παίρνει και κάτι από μέσα μου. Μεγαλώνω και πολλές φορές νιώθω στάσιμη. Κάθε τέλος της χρονιάς, ο γνωστός απολογισμός. Τελικά ήταν όλα χειρότερα από πέρσι; Η πρώτη μέρα του χρόνου είναι η μέρα που μπαίνουν οι νέοι στόχοι. Ανοίγει το σκονισμένο ημερολογίου, κοιτάζω τι πέτυχα τελικάContinue Reading
Γιατί τα χέρια έτσι εύκολα πλέον σε αφήνουν; Ίσως φέτος να χαραμίσω την ευχή μου σε ένα ζευγάρι χέρια που θα με κρατάει στα δύσκολα και στα εύκολα. Μα περισσότερο στα δύσκολα, όταν ούτε εγώ θα μπορώ να ανεχτώ τον εαυτό μου. Τις μέρες που κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βλέπωContinue Reading
Κανείς δεν δίνει σημασία στην ψυχή του άλλου. Σαν να μην υπάρχει, σαν να μην είναι σημαντική. Βλέπουν μόνο το σώμα, την βιτρίνα. Άραγε ό,τι δεν φαίνεται, δεν έχει σημασία σε αυτόν τον κόσμο; Μιλάνε για ψυχές σαν να είναι αντικείμενα. Μα πώς μια ψυχή γίνεται αντικείμενο, όταν αυτή είναιContinue Reading
Μέσα σε μόλις δύο χρόνια, όλα καταρρεύσαν σαν χάρτινοι πύργοι. Τα πάντα γύρω μου θολά και βουτηγμένα στο απόλυτο σκοτάδι. Ήταν η περίοδος που εκτός από θάνατο γύρω μου, χάθηκαν και άνθρωποι. Η μοναξιά βγήκε μέσα από την ψυχή μου και τύλιξε όλο μου το είναι. Κάθε μέρα ίδια μεContinue Reading
Αρχές Νοέμβρη και ανυπομονώ να στολίσω, να γεμίσω φωτάκια, χρώματα και χρυσόσκονη. Παράδοση πλέον ο στολισμός, 29 Νοεμβρίου σαν επέτειος, στολίζεται η μικρή φωλίτσα μου. Πάντα φωνάζω την μαμά από την Θεσσαλονίκη. Ο στολισμός για μένα είναι ιεροτελεστία, δεν είναι κάτι απλό, δεν είναι καθημερινή μέρα. Από το πρωί οContinue Reading
Η καθημερινότητα και τα προβλήματα σκέπασαν κάθε μας σκέψη και κάθε μας μέρα. Μέρες ίδιες χωρίς σημασία. Και έρχεται η πιο αισιόδοξη εποχή, τα Χριστούγεννα και όλα αλλάζουν δια μαγείας! Τα μαγαζιά στολίζονται με φωτάκια και δεντράκια, οι δρόμοι γεμάτοι λαμπιόνια. Η πόλη από γκρίζα, γίνεται πιο λαμπερή. Μέσα στηνContinue Reading
Κάθε πέρσι είναι και καλύτερα ή χειρότερα; Έπαψα πλέον να το σκέφτομαι… Ήταν εκείνη την χρονιά που είχα πλέον χάσει τον μεγάλο μου έρωτα και μετά έχασα και την φίλη μου την κολλητή, που ήταν αδερφή κι ας την ήξερα μόνο ένα χρόνο. Αυτός ο χρόνος έσβησε όλα τα πρόσωπαContinue Reading
Ξημέρωνε παραμονή Χριστουγέννων και στο πατρικό μου όλα έμοιαζαν αλλιώς. Πιο όμορφα, πιο φωτεινά, πιο γιορτινά. Από το πρωί, τα κάλαντα σαν ξυπνητήρι ήχησαν στα αυτιά μου. Τα τρίγωνα στο πιο κάτω διαμέρισμα με έκαναν να ανοίξω τα μάτια μου. Μέσα μου ένιωθα διαφορετικά, ο ενθουσιασμός δεν με άφηνε ναContinue Reading
“Ανθρώπινες σχέσεις. Ένα σχολείο που δεν τελειώνει ποτέ.”. Συλλογικό έργο από την βιβλιοφιλική ομάδα Βιβλίο της παρέας από τις εκδόσεις Αγγελάκη. Οπισθόφυλλο Οι ανθρώπινες σχέσεις, ξέρεις πολύ καλά, πως είναι ένα σχολείο που δεν τελειώνει ποτέ. Κάθε είδους σχέση είναι ένα μάθημα, το οποίο αν κατανοήσεις θα φτάσεις ένα βήμαContinue Reading
Από μικρή πάντα έβλεπα όνειρα. Όνειρα που μου μιλούσαν και μου έδειχναν εικόνες του υποσυνείδητου. Μεγάλωσα και τα όνειρα έγιναν πιο ζωντανά, πιο προφητικά. Όσο κάποιος είναι ζωντανός, δεν νομίζω να τον βλέπεις γιατί του λείπεις ή το αντίθετο. Ίσως αν υπάρχει απόσταση. Έπρεπε να φτάσω στα σαράντα για ναContinue Reading