Η ζωή μας, είναι σε ένα μεγάλο ποσοστό οι επιλογές που κάνουμε και μιλάμε για ένα μεγάλο ποσοστό, γιατί σίγουρα υπάρχουν και πράγματα που δεν επιλέγουμε και μπορούν να αλλάξουν την πορεία της ζωής μας σε σημαντικό βαθμό. Μπορεί κάποιος να το πει Θεό, άλλος μοίρα, άλλος τύχη… όπως και Διαβάστε περισσότερα…
Πόσες φορές την ημέρα μιλάς με την μάνα σου στο τηλέφωνο; Είσαι από τις γυναίκες που δίνεις αναφορά κάθε μέρα στην μητέρα σου; Την ενημερώνεις συνεχώς για το οτιδήποτε; Την παίρνεις κλαίγοντας γιατί μάλωσες με τον Μήτσο; Της παραπονιέσαι συνεχώς πως δεν σε βοηθάει, δεν πετάει τα ρούχα του στα άπλυτα, Διαβάστε περισσότερα…
Η νύχτα βάζει το πέπλο της, οι θόρυβοι απομακρύνονται και η ένταση της ημέρας εξασθενεί. Η σιωπή επιβάλλει τόσο έντονα την παρουσία της, που η απουσία των ήχων γίνεται εκκωφαντική. Η φωτιά στο τζάκι, σιγοκαίει τα πολυκαιρισμένα κούτσουρα, αφήνοντας τα αποκαΐδια στο έλεος της πύρινης φλόγας. Μια χούφτα γκρι σκόνη Διαβάστε περισσότερα…
Μπορείς να συγχωρέσεις την απιστία; Η απλά είσαι από τις γυναίκες που αποχωρούν δίχως δεύτερη σκέψη; Είσαι νέα, ελεύθερη, δεν εξαρτάσαι από κανέναν και θεωρείς την απιστία λάθος ασυγχώρητο. Δεν διανοείσαι πως θα συγχωρέσεις ποτέ σου άντρα που θα σε απατήσει. Είσαι απόλυτη. Έπειτα παντρεύεσαι τον άνθρωπο σου και εξακολουθείς Διαβάστε περισσότερα…
Αν μου έλεγε κάποιος πριν λίγο καιρό, ότι κάποτε θα έπιανα βελονάκι στο χέρι μου, θα του απαντούσα «Είσαι τρελός;;;». Κι όμως ήρθε μια στιγμή, που ένιωθα πως δεν είχα από που να κρατηθώ και σαν το μπλεγμένο κουβάρι της ζωής μου, να μου έστειλε το πλέξιμο για να μάθω Διαβάστε περισσότερα…
«Όσο και αν αρνείσαι να δεις την πραγματικότητα, αργά ή γρήγορα, θα χρειαστεί να την αντιμετωπίσεις!». Φοβάσαι, κοιτάζεις δειλά τον καθρέφτη. Παρατηρείς, περιεργάζεσαι προς στιγμήν το πρόσωπο που σε καρφώνει. Ένα πρόσωπο γνώριμο ή και πολλά μαζί. Η αντανάκλαση σου είναι. Μην φοβάσαι, εσύ είσαι… Παλεύεις να σε αναγνωρίσεις. Σε Διαβάστε περισσότερα…
Κλάψε αν το θες, κλάψε όσο μπορείς, όσο αντέχεις… κλάψε να βγει το θηρίο από μέσα σου, να καθαρίσει η ψυχή σου. Κλάψε για να νιώσεις αληθινή, να νιώσεις τις φλέβες του προσώπου σου να χτυπούν δυνατά. Νιώσε την λύτρωση που έρχεται… Η ζωή είναι λίγη, μη φοβάσαι και μη Διαβάστε περισσότερα…
Ένας κόμπος ανεβαίνει στο λαιμό. Νιώθεις πως δεν έχεις αέρα στα πνευμόνια σου. Η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή κι εσύ δεν ξέρεις τι είναι. Νομίζεις ότι θα πεθάνεις, αλλά όλα αυτά είναι ο φόβος που προσπαθείς να κρύψεις στα άδυτα της ψυχής σου. «Κρίσεις πανικού» θα σου πουν. Και Διαβάστε περισσότερα…
«Όταν θέλεις κάτι πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις»- Διαβάσαμε στον <Αλχημιστή> Φτάνει όμως μόνο αυτό; Φτάνει μόνο να θέλεις κάτι για να το έχεις; Αν ήταν τόσο απλό, γιατί λοιπόν να ξυπνάμε το πρωί να πάμε στη δουλειά; Γιατί συνεχίζουμε να προσπαθούμε, να μοχθούμε, να πονάμε, Διαβάστε περισσότερα…
Αναπολώντας το παρελθόν, δυσκολεύομαι να θυμηθώ με ακρίβεια γεγονότα, χρονολογίες, πρόσωπα, καταστάσεις… μοιάζουν να είναι όλα μπερδεμένα μεταξύ τους. Θυμάμαι με δυσκολία και χωρίς πολλές λεπτομέρειες τις στιγμές που έχω ζήσει, αλλά δεν ξεχνώ τις πρώτες μου φορές, όπως την πρώτη μέρα στο σχολείο, το πρώτο ραντεβού, το πρώτο φιλί, Διαβάστε περισσότερα…
Όταν η κόρη μου πήγαινε ακόμη στον παιδικό σταθμό, γνώρισα τη μαμά της τότε κολλητής της. Η Κατερίνα – η μαμά της Αννούλας, ήταν μια γυναίκα κοντά στην ηλικία μου, γλυκιά και χαμογελαστή. Σύντομα «κολλήσαμε», δίνοντας τη δυνατότητα στις μικρούλες μας να βρίσκονται και εκτός παιδικού σταθμού. Καλέσματα η μία Διαβάστε περισσότερα…
Όσες από εσάς έχετε παιδάκια που πάνε στο σχολείο, είμαι σίγουρη ότι θα έχετε συναντήσει αρκετούς τύπους μαμάδων που σας έχουν κάνει εντύπωση. Ξεχώρισα τις 5 πιο αγαπημένες μου… –Η «ευσυγκίνητη» μαμά. Ξεχωρίζει από την πρώτη μέρα κιόλας στο σχολείο, αφού είναι αυτή που κλαίει (αντί για το παιδί). Συγκινείται Διαβάστε περισσότερα…