Το κάστρο μου απόρθητο! Εισβολείς… Δεν ξέρω αν βρήκαν παράδρομο και μπήκαν ή αν τους άνοιξα εγώ! Τα τείχη μου από χρόνια προσεκτικά κτισμένα, σπιθαμή προς σπιθαμή, τούβλα, λάσπη, τσιμέντο. Το καταφύγιο μου, από τους εισβολείς και τα πυρά τους! Η γυμνή αλήθεια του εαυτού μου, το κέντρο μου, η Διαβάστε περισσότερα…
Μαύρα πουλιά έχουν κουρνιάσει στην ψυχή μου. Οι σκέψεις στροβιλίζουν το μυαλό μου. Ταράσσεται το μέλλον μου και ουρλιάζει το παρόν μου! Χάνω τον κόσμο μέσα στη ζάλη της απουσίας σου και ψάχνω για το φως μου. Το σκοτάδι καταλαμβάνει όλο και περισσότερο χώρο μέσα μου, με το αραχνοΰφαντο πέπλο Διαβάστε περισσότερα…
Οι περισσότεροι από μας, περιμένουμε με ανυπομονησία τις αργίες. Είναι οι μέρες που προσδοκούμε, για να βρεθούμε πιο κοντά στα αγαπημένα μας πρόσωπα. Είναι οι μέρες που λατρεύουμε, γιατί μας δίνουν την ευκαιρία να περάσουμε όμορφες στιγμές με αυτούς που αγαπάμε. Οι μέρες των αργιών, είναι μια μικρή όαση, στη Διαβάστε περισσότερα…
Βουλιάζεις στη λιμνοθάλασσα της απογοήτευσης και της λύπης. Υποφέρεις. Δεν μπορείς να αποδεχτείς τον άνθρωπο που αντικρίζεις ξαφνικά μπροστά σου. Δεν είναι ο ίδιος! Δεν γίνεται! Αποκλείεται να άλλαξε τόσο! Φύση αδύνατο! Πίστευες ότι τον ήξερες. Μπορούσες να προβλέψεις την κάθε του κίνηση, την κάθε του σκέψη, την κάθε του Διαβάστε περισσότερα…
Τα παλιά τα χρόνια, οι άνθρωποι έμεναν σε μονοκατοικίες. Όταν άρχισαν οι πόλεις να γεμίζουν, η δημιουργία οικημάτων που θα μπορούσαν να διαμένουν περισσότερες από μία οικογένειες, ήταν μονόδρομος. Αποφάσισαν λοιπόν να φτιάξουν πολυκατοικίες κι έκτοτε ζούμε όλοι καλά και ήρεμα! Ναι; Όχι! Όχι, γιατί ακόμη κι αν από καταβολής Διαβάστε περισσότερα…
Σήμερα επαναστατεί το μέσα μου. Σε σκέφτομαι, ενώ δεν πρέπει. Θέλω ή δεν θέλω; Πρέπει ή δεν πρέπει; Θέλω, αλλά δεν πρέπει… Δεν πρέπει να θέλω, αλλά θέλω. Δεν θέλω να πρέπει, αλλά πρέπει. (Δεν) Πρέπει… Άραγε, πόσες επιθυμίες και πόσες σκέψεις, εγκλωβίζονται σε ένα «πρέπει»; Από Stella
Περιμένατε ίσως τις κατάλληλες συνθήκες, αυτές που δεν ήρθαν ποτέ. Φοβόσασταν ο ένας την απόρριψη του άλλου, γι΄αυτό κανείς απ’ τους δυο σας δεν τόλμησε να δείξει τι νιώθει. Δυο βλέμματα που δεν αφήσατε ποτέ να κολλήσουν το ένα στο άλλο, γιατί ήταν τόσο γεμάτα αγάπη, που φοβόσασταν ότι θα Διαβάστε περισσότερα…
Αγναντεύεις τη θάλασσα, ταξιδεύεις νοερά μαζί της. Το βλέμμα σου καρφώνεται στην οριζοντογραμμή, εκεί που ενώνεται η θάλασσα με τον ουρανό. Η ένωση των δυο απέραντων κόσμων, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς παρελθόν και μέλλον, μόνο το παρόν, η στιγμή. Ο ήχος από το παφλασμό των κυμάτων σε παρασέρνει και Διαβάστε περισσότερα…
Μικρό μου μωρό, λόγω ηλικίας δεν θα θυμάσαι όλα αυτά που περάσαμε μαζί. Σε έδωσαν στα χέρια μου οι γονείς σου, για να σε φροντίζω όσο εκείνοι θα είναι στην δουλειά τους. Σε μύρισα, σε φίλησα, σε χάιδεψα. Είδα το πρώτο δοντάκι σου να βγαίνει. Σε είδα να στέκεσαι, να Διαβάστε περισσότερα…
Δεν θα είχα πάει! Ειλικρινά δεν θα είχα πάει αν δεν με είχε πρήξει η μάνα μου! Το στομάχι μου πονούσε πολύ καιρό πριν απευθυνθώ σε γιατρό. Πήγα σε κάποιον ιδιώτη κάποια στιγμή, αλλά μου συνέστησε κάποιες εξετάσεις που αδυνατούσα να πληρώσω, μιας και στη δουλειά μου εργαζόμουν μαύρα και Διαβάστε περισσότερα…
Η δουλειά της καλύτερής μας φίλης, δεν είναι μόνο να έρχεται μαζί μας για ψώνια και να μας κρατάει την τσάντα όσο αλλάζουμε μαγιό. Η δουλειά της καλύτερής μας φίλης, δεν είναι μόνο να μας φέρνει παγωτό (οικογενειακή συσκευασία εννοείται!), κάθε φορά που έχουμε τις μαύρες μας. Η δουλειά της Διαβάστε περισσότερα…
Είναι από τις πολλές φορές, που οι γονείς χρειάζεται να αισθανόμαστε τυχεροί. Γιατί μέσα από τα παιδιά μας, ξαναγνωρίζουμε το καλοκαίρι. Η αλμυρή του γεύση, η επαφή με το νερό, ο ήλιος, η ραστώνη, το τζιτζίκι, το παγωτό, η άμμος, το ψητό καλαμπόκι… Κατά την άποψή μου, είναι η εποχή Διαβάστε περισσότερα…