Αποτυχία, μια λέξη που πρέπει να λείπει από το λεξιλόγιο μας. Η μόνη φορά που μπορώ να πω ότι κάποιος απέτυχε, είναι όταν δεν προσπαθεί για τίποτα. Δεν προσπαθεί για την ευτυχία του, για μια καλύτερη ζωή, για να δημιουργήσει στιγμές… ναι, μόνο τότε είναι μπροστά στην μεγαλύτερή του αποτυχία. Αποτυχία είναι η απραξία, η παραίτηση, ο συμβιβασμός, τα πρέπει και η βόλεψη. Ακόμα και η συνήθεια στην δυστυχία είναι αποτυχία. Άλλο είναι το δεν τα κατάφερα και άλλο αποτυχία. Όταν δεν τα καταφέρνω, υπάρχει από πίσω μια μεγάλη προσπάθεια, μια προσπάθεια που δεν μας άφησε άπραγους. Η απραξία είναι μέρος ενός μονόδρομου εκείνου που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία.
Απέτυχα να μπω σε μια καλή δουλειά λέμε, αλλά τελικά πόσο πολύ προσπαθήσαμε για αυτή την δουλειά; Μήπως τα παρατήσαμε πριν καν προσπαθήσουμε, γιατί δεν πιστέψαμε στον εαυτό μας; Δεν πιστεύαμε ότι μπορούμε να πετύχουμε το αδύνατο; Πολλές φορές, οι γύρω μας μας αποτρέπουν με τις εξής εκφράσεις: Εσένα θα πάρουν; Δεν έχεις τις γνώσεις, δεν είσαι γνωστός, υπάρχουν άλλοι καλύτεροι. Όχι, πρέπει να κλείσεις τα αυτιά και να ονειρεύεσαι το αδύνατο, να πιστέψεις σε αυτό και έστω να προσπαθήσεις. Ακόμα κι αν αποτύχεις, τουλάχιστον προσπάθησες και δεν έμεινε μέσα σου το “αν”. Η προσπάθεια μετράει σε καθετί που κάνουμε στην ζωή μας. Δεν έχω αποτύχει γιατί είμαι μόνη, απέτυχα γιατί πίστεψα σε ψέματα, σε αυτό, ναι. Η ζωή μου είναι γεμάτη προσπάθειες, για να βρίσκομαι στην ζωή, για να χαμογελάω, για να συγχωρώ, να αγαπάω και να ξεχνάω ό,τι με πληγώνει και με πονάει. Δεν έχω αποτυχίες, γιατί δεν τα παράτησα ποτέ, στέκω εδώ μπροστά και αν και υποφέρω και πονάω, συνεχίζω να χαμογελάω και απλά να προσπαθώ να δημιουργώ στιγμές.
Άνδρεα Αρβανιτίδου
https://www.andreaarvanitidou.com/