Είναι φορές που θέλουμε να αλλάξουμε το μέσα μας έστω κι αργά, η διαίσθηση θέλετε. Μμμ… η παρότρυνση των συνανθρώπων, έστω και των λιγοστών που ενδιαφέρονται πραγματικά και μας αγαπάνε. Όπως και να ‘χει, πολλές φορές κάνουμε ένα λάθος βήμα, μία λάθος κίνηση ματ, ίσως μετακινούμε ένα λάθος πιόνι, φτιάχνοντας με οποιοδήποτε τρόπο την εξωτερική μας εμφάνιση και πάλι κάτι μας φταίει, γιατί; Γιατί ίσως δεν είμαστε ευχαριστημένοι. Ίσως γιατί δεν εστιάσαμε έτσι όπως έπρεπε ή και καθόλου στο εσωτερικό μας γίγνεσθαι, η πνευματική επεξεργασία και αλλοίωση αυτής προς το καλύτερο πάντα του εσωτερικού μας κόσμου, είναι φυσικά όταν αποδεχτούμε με ταπεινότητα τον εαυτό μας ευγνωμονώντας τον Θεό και φυσικά όταν περικλείεται η καθημερινότητά της ζωή μας σε γενικότερες γραμμές από ανθρώπους φίλους και συνεργάτες, που θα μας κάνουν να πονέσουμε, να προβληματιστούμε, να σκεφτούμε. Αλλά και να ευθυμήσουμε, να θέλουμε να τους πάρουμε μία αγκαλιά και να τους πούμε σε ευχαριστώ (αληθινό κι όχι τυπικό) που είσαι εδώ την κατάλληλη στιγμή, αλλά και αυτοί που θα χαρούν με την αλλαγή μας, γιατί εμείς οι ίδιοι θα έχουμε πρωτίστως όφελος, γιατί και εκείνοι έπειτα θα εισπράξουν από εμάς και εμείς από εκείνους και γιατί γενικότερα θα είναι εκεί και στα δύσκολα και στα εύκολα. Κι αν πάλι όχι, θα είναι οι εξάρες που έφερε η ζωή. Κέρδος είναι κι αυτό. Κέρδος πνευματικό.
Προσπαθώ να με βρω. Δεν ξέρω πώς, αλλά θα τα καταφέρω γιατί έχω πείσμα, θα με ψάξω, θα με ρωτήσω, θα σκαλίσω το μέσα μου, γιατί έχω εντοπίσει ήδη το λάθος, με κάποιες επισημάνσεις άλλων και τους σέβομαι με αγάπη ακόμη πιο πολλή. Ανακαλύπτοντας το λάθος, είναι η βάση για την εκτέλεση του στόχου, ίσως έχω χάσει κάποια αποτυπώματα του στο δρόμο για να ολοκληρωθεί το παζλ. Η αρχή όπως όλοι ξέρετε, είναι το ήμισυ του παντός. Γίνε παράδειγμα προς μίμηση & θα κυοφορήσεις συναισθήματά πνοής.
Χρύσα Θυμιοπούλου