Να ήταν όλες οι μέρες μας τόσο νωχελικές και ήρεμες όσο νιώθουμε ένα απομεσήμερο του Αυγούστου ξαπλωμένοι στην βεράντα σε ένα σπίτι στο νησί μετά το μπάνιο.
Να ήταν όλα τόσο χαλαρά όσο όταν είμαστε διακοπές κάπου μακριά και δεν ξέρουμε ούτε τι μέρα, ούτε τι ώρα είναι και δε μας νοιάζει κιόλας.
Να ήταν όλοι τόσο χαλαροί και χαμογελαστοί όπως το καλοκαίρι, που κάνει πολλή ζέστη για να τσακωθείς και που τα νεύρα επιλύνονται με άλλη μια βουτιά στη θάλασσα.
Να ήταν όλες οι βραδιές πλάι στο παφλασμό ενός κύματος ή στο μπαλκόνι στο βουνό με μόνο ήχο τις ατελείωτες συζητήσεις και τα γέλια με ποτό και μεζέ.
Να ήταν όλα τόσο απλά όσο φαίνονται όλα το καλοκαίρι, όταν κάνουμε όνειρα και γεμίζουμε αισιοδοξία για τους στόχους που θέτουμε.
Να ήμασταν κι εμείς πάντα έτσι.
Δική μας επιλογή όμως είναι κατά βάθος. Το πώς αντιμετωπίζουμε τη ζωή, το τι φακό επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε και ποια διάθεση να υιοθετήσουμε εξαρτάται από εμάς. Γιατί όλα αυτά τα χαρούμενα αισθήματα που μας πλημμυρίζουν το καλοκαίρι, διαρκούν όσο εμείς επιλέξουμε να τα κρατήσουμε στην επιφάνεια.
Μαρία-Χριστίνα Δουλάμη
*https://mcswhispers.
*Instagram: @words_or_whispers