Τα δάκρυα ποτάμια, να τρέχουν μανιωδώς, να γίνονται νερά που θα ξεπλένουν τα αίματα από τις πληγές μας. 
Τα δάκρυα αλμύρα να ακουμπάνε, για να καυτηριάζουν όλες τις πληγές. 
Τα δάκρυα συγκίνησης να φωτίζουν τις καρδιές μας. 
Τα δάκρυα ανακούφισης, να ηρεμούν το κορμί από την αντάρα και το πανικό της ψυχής. 
Τα δάκρυα λύτρωσης από ό,τι περίμενες να ξεφύγεις, να απελευθερωθείς κι ήρθε και ξεχείλισε πάνω στο μάγουλό σου. 

Σου θύμισε ότι ζεις, ότι κάθε σου ύπαρξη, κάθε σου μέλος είναι ζωντανό για να ανακάμψει και να σου δώσει ότι λαχταράς. 
Τα δάκρυα γκρεμίζουν όλα τα τείχη που μπορεί να υπερυψώνεις στη ψυχή σου, αλλά ο Θεός είναι εκεί για να σε δει, πόσα ρίχνεις για τη ρημαγμένη ψυχή σου, αλλά και πόσα περισσότερα μπορείς να ρίξεις για να σώσεις και τη ψυχή του αδερφού σου... 

Τα δάκρυά σου συνοδεύονται από τα πρησμένα μάτια σου, να σου θυμίζουν ότι τίποτα δεν χάθηκε ακόμη. 
Καμιά φορά πρέπει να ξεπλένουμε τα δάκρυά μας από τα μάτια μας για να δούμε καθαρά την αλήθεια της ψυχής μας και να βγάλουμε από μέσα την ντροπή μας.

Joanna Sou

Advertisements

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.