Σου αρέσει να υποτιμάς τους άλλους, παρασύρεσαι από εντυπώσεις και συμπεριφορές ανθρώπων. Μην βγάζεις τα δικά σου συμπεράσματα κουτέ, χωρίς να έχεις ακούσει ακόμα περισσότερο τη δική τους ιστορία. Θα το βρεις μπροστά σου, ό,τι κρίνεις και σχολιάζεις. Θα φας τα μούτρα σου, ξύπνα! Συνήθως αυτό που βλέπεις στα πρόσωπα των άλλων, κρύβει τη δική σου αλήθεια. Μέσα από τα μάτια των άλλων αντικατοπτρίζονται τα δικά σου κριτήρια, τα δικά σου λάθη, ο δικός σου εαυτός που αποδοκιμάζεις. Μήπως να πάψεις να υποτιμάς το ίδιο σου τον εαυτό και να τον αγαπήσεις λιγουλάκι; Αυτός που υποτίμησες τελικά ήταν πολύ καλύτερος από σένα και δεν αναλώθηκε σε τοξικές συγκρίσεις μαζί σου. Σε εκνευρίζει, αλλά δεν κάνεις κάτι να αλλάξεις. Πιστεύεις με το να στήνεις τους άλλους στο τοίχο θα ελαφρύνεις τα δικά σου ελαττώματα περισσότερο; Ουσία είναι να υπερβείς τον εαυτό σου κι όχι το διπλανό σου.
Από την άλλη μεριά όμως, μην εξυψώνεις και κανέναν στο βάθρο, γιατί δεν γνωρίζεις τι σαπίλα κρύβει μέσα του. Αυτόν που θαυμάζεις, «πέφτει» στα μάτια σου κι αυτόν που υποτιμάς, είναι πολύ καλύτερος σου. Κανείς δεν έχει μάθει επιτέλους, πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός; Αυτά που βλέπεις και θαυμάζεις ίσως κρύβουν το λάκκο με τη φάβα και με τα φίδια μη σου πω μαζί.
Τίποτα δεν αξιώθηκε να επιτευχθεί σε μια μέρα χωρίς μόχθο. Τα βασίλεια γκρεμίζονται εν μια νυκτί, η ομορφιά ξεθωριάζει, το μυαλό σβήνει, μα η ψύχη πάντα φωτίζεται όσος χρόνος κι αν περάσει. Στάσου λοιπόν ανάποδα, με τη πλάτη στο καθρέπτη σου, με ένα μικρό αντίστοιχα καθρέπτη να κοιτάς πίσω σου, για να δεις τη καμπούρα σου καθαρά, ολοκάθαρα και να μετρήσεις ένα-ένα τα δικά σου κουσούρια και μετά έλα να τα ξανασυστηθούμε…
Joanna Sou