Εκεί που αναζητούσα ένα φιλί από ένα γνήσιο επαναστάτη, μπλέχτηκα. Δεν είναι έρωτας είχα πει, ίσως μια υπερβολή. Μια υπερβολή σε σιγανή φωτιά. Μια σύγκρουση τη νύχτα. Ένας δρόμος χωρίς να μας πιάνει φανάρι. Ένα τσιγάρο υπόθεση. Μια παγωμένη μπύρα στην πλατεία. Ρούχα στο πάτωμα. Γυμνά σώματα κάτω από ένα μωβ πάπλωμα. Ένα φιλί που ζητιανεύω τα πρωινά. Ένα καλό φαγητό μεσημέρι Κυριακής. Είσαι ραντεβού σε σπίτι, μετά της 12. Είσαι μονόπλευρος. Είσαι ένας ερωτευμένος που δεν θέλει να καταπατάται η ελευθερία του. Είσαι χαμένες μέρες και ώρες. Είσαι αυτός, που όταν γυρνάει, φέρνει στο τραπέζι μια δικαιολογία, μια ενοχή και μια γλυκιά κουβέντα. Είσαι ένας ξένος που κοιμάμαι αγκαλιά. Είσαι ο χωρίς προσδοκίες. Είσαι ο σχεδόν μαζί. Δεν είναι έρωτας είχα πει, ίσως μια υπερβολή.
Εκεί που αναζητούσα έναν σύντροφο, στον ρομαντισμό και στην γραφή, μπερδεύτηκα. Λες οτι τα παραμύθια τα λέει ο νους. Μα εγώ θα πω τα χείλη σου. Το καλύβι και το βουνό μας περιμένουν, ίσως φτάσουμε κάποτε. Έχει σημασία άλλωστε; Δεν έχω πόνο για εσένα να πνίξω, μόνο φαντασιώσεις. Ό,τι έχεις πει και ό,τι έχεις νιώσει μένουν. Δεν είναι έρωτας είχα πει, ίσως μια υπερβολή. Καλύτερα να τρέξεις, δε θέλω να περιμένω όσο περπατάς στο σκοτάδι. Τα οράματά σου πήγαν πολύ μακριά σήμερα… γιατί δε τρέχεις λοιπόν;
Selini.Elevart