Θέλω να σου πω τόσα πολλά, όμως προτιμώ την σιωπή.
Προτιμώ να σε κοιτάζω από μακριά.
Προτιμώ να σ’ ερωτεύομαι κάθε μέρα κι ας μην το ξέρεις.
Προτιμώ να σε σκέφτομαι μέσα από τις λέξεις.
Προτιμώ να σε αγγίζω μέσα στα όνειρά μου.
Εκεί είσαι δικός μου.
Ένας έρωτας που δεν ευδοκίμησε στην πραγματική ζωή.
Ένας έρωτας που δυνάμωσε στην φαντασία.
Το ήξερες.
Το ήξερες πολύ καλά πως εμείς δεν θα έχουμε ούτε αρχή ούτε τέλος.
Στην προσπάθειά μας να είμαστε μαζί, απομακρύνθηκαν περισσότερο τα συναισθήματά μας.
Κι όμως επέλεξες τον εαυτό σου.
Και για μένα δεν σε ένοιαξε ποτέ αληθινά.
Με απέρριψες.
Με απέρριψες όσο κανείς.
Κι έτσι καταδίκασα τον εαυτό μου σε μια συναισθηματική εξορία.
Μια εξορία που δεν έχει επιστροφή…
Χρυσάνθη Σ.
Advertisements