Το πάλεψα, το προσπάθησα, υποχώρησα, συμβιβάστηκα. Έκανα υπομονή, έκανα και το κορόιδο. Έκανα ό,τι μπορούσα, ό,τι πέρναγε από το χέρι μου, ό,τι μπορούσε να αντέξει η καρδιά μου, αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Ήρθε η ώρα να φύγεις… Γιατί θα έπρεπε να ξέρω καλύτερα και να καταλάβω, ότι κάποιον με το ζόρι δεν τον κρατάς. Δεν έχει νόημα αν σε μια σχέση δεν θέλουν και δεν προσπαθούν κι οι δύο. Κι αν τώρα πια δεν με θέλεις, δεν θα σου κρατήσω την πόρτα κλειστή. Κι αν πια δεν με θέλεις, δεν σε θέλω εγώ 100 φορές. Κι αν πια δεν με θέλεις, δεν θα κάτσω να πεθάνω. Κι αν πια δεν με θέλεις, δεν θα χαλάσω τη ζαχαρένια μου. Κι αν πια δεν με θέλεις, υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές…
Κι αν πια δεν με θέλεις, είναι ανώφελο να σε παρακαλώ, γιατί έστω και αργά κατάλαβα πως δεν είχες καρδιά για μένα. Κι αν πια δεν με θέλεις, δεν θα βάλω την γάτα μου να κλάψει. Κι αν πια δεν με θέλεις, χαλί θα σου στρώσω, το κόκκινο του πάθους και της φωτιάς, γιατί όλα συθέμελα θα τα κάψω. Μια καινούργια ζωή θα ξεκινήσω. Τα καινούργια αντικείμενα θα πάρω στο νέο μου σπίτι, στην νέα μου αρχή, που με περιμένει να αρχίσω. Κι αν πια δεν με θέλεις, εδώ είμαι, για να με θελήσει αυτός που θα έρθει μια μέρα να με εκτιμήσει. Κι αν πια δεν με θέλεις, να πας στο καλό!
Joanna Sou
