Περνάνε οι ώρες, ημέρες, οι μήνες και πλέον η απουσία σου όχι μόνο είναι εμφανής στη ζωή μου, αλλά κάνει και κρότο! Και εγώ εδώ μόνος μου κάθομαι και σε περιμένω, αλλά πλέον με επισκέπτεσαι μόνο στα όνειρα! Σαν να έχει στοιχειώσει το υποσυνείδητό μου και κατέχεις το θρόνο σου μέσα στην ψυχή μου! Δεν πειράζει όμως, μου αρκεί που βρίσκεσαι εκεί και οι νύχτες μου και τα όνειρά μου δεν έχουν πλέον δόσεις μοναξιάς. Εάν ζητούσα μια ευχή μόνο, θα ήταν να γυρίσω το χρόνο πίσω, στο πρώτο μας βλέμμα, στο πρώτο μας φιλί, στην πρώτη μας αγκαλιά…
Ξέρεις τι; Δεν μετανιώνω για τίποτα! Γιατί μαζί σου όλα τα έζησα στο ζενίθ! Δεν θα μετάνιωνα ποτέ που σε γνώρισα, δεν θα μετάνιωνα που σε φίλησα, που σε αγκάλιασα, που σε ερωτεύτηκα και δέθηκα τόσο πολύ μαζί σου. Γιατί μαζί σου έμαθα πολλά, μου εμφύσησες όλη την αισιοδοξία, όλη την δύναμη, όλο το κουράγιο και το χαμόγελό σου ήταν φωτεινός οδηγός για την ζωή μου όσο πορευτήκαμε μαζί! Γιατί η αύρα σου και η θετικότητά σου, ήταν η αιτία που κάθε μου μέρα ήταν ηλιόλουστη και χαμογελαστή, γιατί εσύ με έπεισες ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα μέσα από τις λέξεις σου.
Πραγματικά, όλα τα μικροπράγματα, όλες οι μικρολεπτομέρειες που εσύ θεωρούσες αμελητέες, για μένα ήταν τα πιο ερωτεύσιμά σου προσόντα! Σε αγάπησα για την χροιά της φωνής σου όταν μου μιλούσες, για τη φλόγα των ματιών σου όταν με κοιτούσες, για το πάθος σου όταν με φιλούσες και για την ενέργειά σου και την θερμή σου όταν με αγκάλιαζες και γινόμασταν ένα! Ξέχνα το σαρκικό κομμάτι και το ερωτικό. Εγώ ερωτεύτηκα και αγάπησα εσένα σαν ιδέα, όσο κι αν δεν ήθελες να το καταλάβεις, όσο κι αν το αρνιόσουν! Εάν γυρνούσα το χρόνο πίσω, πάλι εσένα θα διάλεγα να ήσουν στη ζωή μου! Αυτή τη φορά όμως δεν θα έκανα τα ίδια λάθη, θα έβρισκες τώρα αν ερχόσουν έναν Γιώργο αλλαγμένο, μεταμορφωμένο, χωρίς συμπλέγματα και κόμπλεξ! Θα έβρισκες έναν άνθρωπο που θα σε αγαπούσε γι’ αυτό που είσαι, για την χαρά και την αγάπη που προσφέρεις παντού και θα τα έβλεπε όλα εγωιστικά.
Εάν γυρνούσα το χρόνο πίσω, πάλι εσένα θα ερωτευόμουν, αλλά κάποιες απρόσκοπτες και παιδιάστικες πράξεις μου, δεν θα τις επαναλάμβανα. Γιατί αυτές μας έφεραν στο χώρια και όπως λένε κάποιοι, στο μηδέν μας φέρνουν οι πράξεις μας κι όχι οι αριθμοί μας. Έχω αφήσει την ψυχή μου για πάντα σε κάποια κομμάτια χαρτί πυκνογραμμένα. Έχω αφήσει την ψυχή μου στα στενά της πόλης σου και στους τοίχους του σπιτιού σου. Έχω αφήσει την ψυχή μου για πάντα μαζί σου και ας μη σε δω ποτέ ξανά!
Γιώργος Κ.