Τι παράξενη αίσθηση που άφηνε η βροχή…
Νιώθεις μουσκεμένος και ταυτόχρονα καίγεσαι.
Θες να ουρλιάξεις, αλλά ταυτόχρονα παραμένεις σιωπηλός.
Τόσα συναισθήματα περιμένουν να εκδηλωθούν κι όμως περιμένουν την κατάλληλη στιγμή να φανερωθούν.
Κι όλα αυτά καλύπτονται νοητά μέσα στο μουντό μανδύα της βροχής.
Σάββατο. Κυριακή…
Οι μέρες περνούσαν περιμένοντας μια λιακάδα. Την δική σου λιακάδα.
Δεν έφερες ποτέ ουράνιο τόξο στην σχέση μας.
Σε περίμενα πολύ.
Έχασα πολύ χρόνο για σένα. Δεν νομίζεις;
Τι περιμένεις τώρα; Να κερδίσεις τον χαμένο χρόνο που σου αφιέρωσα;
Όχι μωρό μου, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
Για τους άλλους πάντα είχες χρόνο, αλλά για μένα όχι.
Χρόνο είχες. Μυαλό δεν είχες.
Χρυσάνθη Σ.
Advertisements