Ρίχνει το πέπλο της η νύχτα και αγκαλιάζει ουρανό και γη. Τα φώτα ανάβουν να φωτίσουν το σκοτάδι, στους δρόμους, στα σπίτια και το τοπίο γύρω σου αλλάζει. Άλλος περπατάει βιαστικά, άλλος με σκυμμένο κεφάλι, άλλος κουρασμένος λες και σηκώνει όλο τον κόσμο στους ώμους του σαν άλλος Άτλαντας… Εκείνη την ώρα ξυπνάνε οι σκέψεις, αυτές που όλη την ημέρα απέφευγες επιδεικτικά και τακτοποιημένα στα ντουλάπια του μυαλού σου. Αυτές που σε κάνουν να αναλύεις τις σκέψεις και τις καταστάσεις για να μην σε αποπροσανατολίσουν από τα καθημερινά. Με την βοήθειά τους δραπετεύεις και ταξιδεύεις σε κόσμους μακρινούς, σε προορισμούς πέρα από την φαντασία. Στην πραγματικότητα που εσύ δημιουργείς, εκεί υπάρχεις και αναπνέεις και ζεις. Όπου μαθαίνεις τον εαυτό σου καλύτερα, όπου φωλιάζουν όνειρα πραγματοποιήσιμα ή μη. Όπου φέρνεις ανθρώπους μέσα σου που δεν είναι κοντά σου…
Ψάχνεις με νοσταλγία τις αναμνήσεις αυτές που δεν τολμάς να σκαλίζεις τις ημέρες. Γιατί η νύχτα έχει ένα γλυκό βάλσαμο, που οι άνθρωποι που σκέφτονται με την ψυχή και την καρδιά, δεν κολλάνε στην μέρα, γιατί υπάρχουν τη νύχτα. Την νύχτα ζουν, αλλά την ημέρα επιβιώνουν… Μπορούν μόνο να τους καταλάβουν όσοι είναι διαβάτες της νύχτας. Μην φανταστείς ότι είναι ψυχές σκοτεινές σαν την νύχτα… Οι άνθρωποι αυτοί έχουν φωτεινές ψυχές σαν τα αστέρια και καρδιές ζεστές σαν την λάβα… Αυτόφωτοι άνθρωποι που μεταφέρουν τις σκέψεις και τα όνειρά τους μέσα τους, πάντα εστιάζοντας στο μοναδικό τους πνεύμα… Αταίριαστοι, ασυμβίβαστοι γητευτές του κόσμου που πιστεύουν σε έναν αλλιώτικο κόσμο!
Στέλλα Παζάλου
Russet Feelings by Stella