Φταίω, φταις, φταίμε, φταίνε! Μερίδιο ευθύνης έχουμε όλοι. Άλλοι πολύ, άλλοι λίγο, άλλοι παραπάνω, άλλοι παρακάτω. Το σίγουρο είναι ότι όλοι φταίμε. Αν όχι όλοι, οι περισσότεροι λέμε ψέματα στους εαυτούς μας και στους τριγύρω. Μικρά, μεγάλα, λευκά, μαύρα, δεν έχει σημασία το χρώμα, η ποιότητα και η ποσότητα, όλα ψέματα είναι. Ψέματα για να βολευτούμε χωρίς να πολυκοπιάσουμε, χαλιναγωγώντας συναισθήματα και ανθρώπους. Ψέματα με πολύχρωμες κορδέλες για να ωραιοποιήσουμε καταστάσεις, για να μπορέσουμε να τις πιστέψουμε και να πάμε παρακάτω. Ψέματα όταν εθελοτυφλούμε και δεν θέλουμε να δούμε την πραγματικότητα όπως ουσιαστικά είναι, μήπως και αντέξουμε. Ψέματα για να κερδίσουμε κάτι, να αποκομίσουμε ό,τι μπορούμε για το συμφέρον μας. Ψεύτικες πλασαρισμένες εικόνες χωρίς ατέλειες και ψεγάδια και ψεύτικα αραχνοΰφαντα λόγια χαρίζονται απλόχερα παντού.
Εύθραυστες πια οι σχέσεις των ανθρώπων. Τα συναισθήματα κρέμονται σε μια κλωστή, οι αξίες έχουν ξεθωριάσει πια. Μια λέξη και όλα γίνονται θρύμματα. Μια συνειδητοποίηση και όλα φτιάχνουν. Αρκεί να ξέρεις τι θες και τι χρειάζεσαι. Η επιλογή είναι δική σου και δική μου προφανώς. Τα πράγματα είναι απλά, εμείς συνηθίζουμε να δυσκολεύουμε τις καταστάσεις. Είτε θα κάτσουμε και θα σκεφτούμε διεξοδικά, θα συνειδητοποιήσουμε τι είναι αυτό που αναζητάμε και αν αξίζει να παλέψουμε για αυτό, είτε θα μαζέψουμε τα μπογαλάκια μας και θα πάμε παρακάτω, αναζητώντας αυτό που πραγματικά επιζητούμε.
Σε μια σχέση πάντα φταίνε και οι δυο. Δεδομένο. Δούναι και λαβείν. Αυτό που διαφέρει είναι το μερίδιο που αναλογεί στον καθένα και κατά πόσο μπορεί να είναι έτοιμος να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί. Γιατί εκείνη την ύστατη στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις τι έχει γίνει λάθος και εννοείται σε ενδιαφέρει το άτομο που έχεις απέναντί σου, όλα συμβαίνουν μαγικά… Τη στιγμή που θα κατανοήσεις τα λάθη σου και αναλάβεις την ευθύνη των πράξεών σου, έχεις και την αυτόματη επιλογή να τα αλλάξεις όλα ή να τα τελειώσεις άμα δεν λύνονται. Ό,τι δεν λύνεται κόβεται άλλωστε. Μια συνειδητοποίηση, μια επιλογή, μια απόφαση και όλα μπαίνουν αυτόματα στη θέση τους. Τροφή για σκέψη… «Πόσο πιο απλά και όμορφα θα ήταν όλα, αν επιλέγαμε να φερόμαστε στους ανθρώπους μας όπως θα θέλαμε να μας είχαν φερθεί οι ίδιοι;»…
Stella