Εξαντλήθηκα να προσπαθώ να σε πείσω για να αποδεχτείς την αλήθεια. Άδειασε η ψυχή μου να παλεύω για να το καταλάβεις. Δύο διαφορετικοί κόσμοι, δύο παράλληλες γραμμές θαρρείς. Εσύ σ’ αυτόν που δημιούργησες και με περιλαμβάνει με τα δικά σου μέτρα και σταθμά κι εγώ στον δικό μου, οπλισμένη με τις δικές μου αξίες.
Για ποιο λόγο να συνεχίζω να εξηγώ; Γιατί να παλεύω πάντα για δυο; Δεν αντέχω άλλο αυτό το βάρος! Αποφάσισα να τ’ αφήσω πίσω μου, να το ξεφορτωθώ και να συνεχίσω. Πονάει πολύ, αλλά δεν μπορούσα να λυγίζω άλλο κουβαλώντας σε. Όσο πιο ήρεμα και ανθρώπινα μπορώ, σ’ εναποθέτω κάτω. Πονάει πολύ, το ξέρεις…
Στέλλα Σωτήρκου
Advertisements