Να απαιτείς τώρα χρόνο από τον χρόνο μου. Να επιμένεις, να υπόσχεσαι, να λες ότι μ’ αγαπάς, να λες ότι σου λείπω, να λες ότι είμαι η ζωή σου και άλλα τόσα πολλά. Τώρα με θυμήθηκες; Τώρα βρήκες χρόνο για μένα; Τώρα, μετά από τόσα χρόνια να έχεις την απαίτηση να με θες πίσω; Λυπάμαι… Λυπάμαι που κατάλαβες αργά, λυπάμαι που άφησες να περάσει ο χρόνος τόσο.
Δεν έχω χρόνο για εσένα. Είναι επιλογή μου. Κάποτε επέλεξες άλλη ζωή και με έδιωξες από εκείνη. Τώρα λες ότι πάντα εμένα ήθελες. Δεν πιστεύω λέξη, τα είπαν όλα οι πράξεις σου! Δεν έχουμε να πούμε τίποτα πια εμείς οι δύο. Αυτή είναι η τιμωρία σου, το δώρο που σου έκανα. Εμείς οι δύο ποτέ ξανά μαζί. Εμείς οι δύο ξένοι. Ούτε το σώμα μου σε αναγνωρίζει πια.
Χρυσάνθη Σ.
Advertisements